SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Geodezja i systemy GIS |
Kod przedmiotu | W5 Geod._pNadGenYN7SF |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Inżynieria środowiska |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z technikami i osprzętem umożliwiającym wykonywanie podstawowych prac geodezyjnych i inwentaryzacyjnych.
Formalne: podstawowe wiadomości z matematyki.
Nieformalne: brak.
Program wykładów: Wiadomości ogólne i wstępne; podstawowe zasady wykonywania pomiarów; osnowy geodezyjne; miary kątowe. Elementy teorii błędów; prawo błędów Gaussa – Laplace’a; metoda najmniejszych kwadratów, jako narzędzie statystycznej oceny wyników pomiarów. Rachunek współrzędnych; orientacja pomiarów; pomiary liniowe; elektromagnetyczny pomiar odległości. Instrumenty geodezyjne: teodolit, tachimetr elektroniczny; niwelatory libelowe i automatyczne. Pomiary wysokościowe; niwelacja geometryczna, metody pomiaru; niwelacja podłużna; ciągi niwelacyjne; niwelacja trygonometryczna; zastosowanie niwelacji w pracach inżynierskich. Pomiar rzeźby terenu; niwelacja powierzchniowa; numeryczny model terenu; sporządzanie mapy wysokościowej; metody obliczania powierzchni i objętości mas ziemnych. Metody pomiarów inwentaryzacyjnych urządzeń podziemnych, naziemnych i nadziemnych. Podstawy fotogrametrii. Teledetekcja.
Program ćwiczeń laboratoryjnych: Zasady wykonywania obliczeń geodezyjnych; reguły rachunkowe Kryłowa – Bradisa; zależność między miarami kątowymi: stopniową, gradową i analityczną. Zastosowanie do obliczeń funkcji małych kątów; skale i podziałki. Praktyczne zastosowanie teorii błędów w zadaniach rachunkowych; błąd średni pojedynczego pomiaru, wartości najbardziej prawdopodobnej; błędy średnie funkcji. Rachunek współrzędnych; wcięcie kątowe (liniowe) „w przód”; obliczanie współrzędnych płaskich wieloboku zamkniętego bądź otwartego obustronnie nawiązanego. Niwelacja podłużna; wyrównanie ciągu niwelacyjnego zamkniętego lub otwartego obustronnie nawiązanego; profile podłużne i poprzeczne. Opracowanie wyników niwelacji powierzchniowej. Graficzne przedstawienie rzeźby terenu. Mapa topograficzna i zasadnicza. Łuk kołowy poziomy; opracowanie danych do tyczenia punktów głównych i pośrednich łuku metodą biegunową.
Metody podające: wykład informacyjno-problemowy.
Metody poszukujące, ćwiczeniowo – praktyczne: ćwiczenia laboratoryjne realizowane w zespołach.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Podstawą do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnej oceny, uwzględniającej obecność na zajęciach, wykonanie przewidzianych ćwiczeń laboratoryjnych i znajomość zagadnień z ich zakresu. Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki z kolokwium. Forma pisemna. Uzyskane punkty: 0 – 50%/ niedostateczny: 51 – 60%/ dostateczny: 61- 70%/ dostateczny plus: 71 – 80%/ dobry: 81 -90%/ dobry plus: 91 -100%/ bardzo dobry. Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu oraz 0,5 oceny z ćwiczeń laboratoryjnych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena łączna ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,30 – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.
brak
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 05-09-2016 13:18)