SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Formy malarskie w ilustracji |
Kod przedmiotu | 03.1-WA-MalarP-FMwI-S16 |
Wydział | Wydział Artystyczny |
Kierunek | Malarstwo |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 1 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zrozumienie i opanowanie warsztatu twórczego i jego podstawowych elementów wykorzystywanych w ilustracji. Znajomość budowy obrazu, funkcji koloru, materii malarskiej, struktury, światła. Zrozumienie pojęcia ilustracji jako obrazu, dodanego do tekstu, mający zadanie go uzupełnić, objaśnić lub zdobić. Stworzenie warunków dla zdobycia wiedzy na temat dyscyplin pokrewnych malarstwu z innymi dziedzinami w celu tworzenia prac o charakterze interdyscyplinarnym.
Celem przedmiotu jest poznanie podstawowych funkcji koloru w obrazie. Poznanie podstawowych narzędzi. Realizacja prac z zakresu ilustracji.
Podstawowe kompetencje rysunkowe i malarskie.
Wstęp teoretyczny to informacje z zakresu psychofizjologii widzenia. Przedmiot obejmuje zapoznanie się studenta z technikami malarskimi: akwarela, gwasz, kredka, olej, akryl, collage.
Zakres tematyczny przedmiotu kładzie nacisk na równowagę podstaw warsztatowych i teoretycznych rozwoju studenta. Punktem wyjścia w jest podejście do malarstwa jako dyscypliny asymilującej szeroki wachlarz dostępnych środków wypowiedzi artystycznej przy biegłym opanowaniu współczesnych środków kształtowania obrazu.
Celem przedmiotu jest poznanie podstawowych funkcji koloru w obrazie. Poznanie podstawowych narzędzi. Realizacja prac z zakresu ilustracji.
Ćwiczenia obejmują tematy podstawowe dla malarstwa: studium przedmiotu i światła, temperatura barw, gamy barwne, akcenty kolorystyczne, walorowa budowa obrazu malarskiego.
Studenci nabywają umiejętności łączenia technik oraz ich adekwatnego wykorzystania we własnych kreacjach artystycznych. Przedmiot uczy interpretowania różnych zagadnień na język ilustracji, przez pracę z różnorodnymi rodzaju tekstami. Student przyswaja umiejętność ilustrowania beletrystyki, tekstów poetyckich oraz artykułów publicystycznych z uwzględnieniem różnych formatów ilustracji podyktowanych typografią wydawnictwa. Nauka spójności formalnej i ikonicznej w zakresie cyklu ilustracji.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Podstawą oceny jest realizacja tematów, które zmierzają do osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia. Indywidualne korekty w trakcie realizacji zadań, rozmowy konsultacje.
Svend Dahl Dzieje książki. Ossolineum, Wrocław – Warszawa – Kraków 1965.
Encyklopedia Wiedzy o Książce. Ossolineum, Wrocław 1971
David Diringer Alfabet PIW, Warszawa 1972
Jost Hochuli Projektowanie książki w Szwajcarii. Wydawnictwo Baran i Suszczyński, Kraków 1995
Andrzej Tomaszewski Leksykon pism drukarskich. Wydawnictwo Krupski i S-ka, Warszawa 1996
Filip Trzaska Podstawy techniki wydawniczej. Instytut Wydawniczy Związków Z awodowych, Warszawa 1987
Władysław Strzemiński; Teoria widzenia, Wyd. Literackie, Kraków 1974.
Umberto Eco Historia piękna, Rebis, Poznań 2005
Czasopisma:
Arteon, Exit, Artluk, Format, Obieg itp.
Inne źródła:
Strony internetowe; Muzea świata, Galerie Sztuki Współczesnej, autorskie strony artystów.
W ramach zajęć będą odbywały się 2 godz. konsultacji.
Zmodyfikowane przez dr hab. Magdalena Gryska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 07-06-2018 16:40)