SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Toksykologia środowiskowa II |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-ISD-toks.środ.II01W-W-S15_pNadGen3NPSE |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Inżynieria środowiska |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr letni 2018/2019 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Laboratorium | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju toksykologii, biologicznym wpływem trucizn występujących w środowisku na organizmy je zamieszkujące, biologicznymi metodami ich wykrywania, oceny toksycznego wpływu na organizmy wykorzystane w testach toksykologicznych i oceny zagrożenia dla ludzi i biocenoz w różnych ekosystemach.
Formalne: zaliczenie przedmiotów - Biologia, Ekologia, Chemia
Nieformalne: brak.
Program wykładów: Struktura i zadania współczesnej toksykologii: toksykologia środowiskowa, toksykologia użytkowa, toksykologia kliniczna, toksykologia sądowa. Toksykologia środowiskowa: przemysłowa, pozaprzemysłowa (toksykologia sanitarna, toksykologia żywności, toksykologia pestycydów i ekotoksykologia. Terminy specjalistyczne stosowane w toksykologii: toksykanty (trucizny i substancje szkodliwe), rodzaje toksyczności (podostra ,ostra i chroniczna),ocena efektów toksycznego oddziaływania trucizn ( dawka toksyczna LD 50 i stężenie toksyczne LC 50 stężenie efektywne i inhibicyjne EC/IC 50,badania epidemiologiczne). Toksykometria: metody badań toksykologicznych, bioindykatory - organizmy stosowane w badaniach toksykologicznych, alternatywne metody oceny toksyczności, metody obliczeniowe w ocenie toksyczności. Ekstrapolacja wyników badań toksykometrycznych z organizmów doświadczalnych na człowieka. Toksyczność trucizn pochodzenia naturalnego (grzyby pleśniowe w budownictwie mieszkaniowym, sinice na ujęciach wody użytkowej).
Program ćwiczeń laboratoryjnych: Poznanie laboratorium badań toksykologicznych (pokój hodowlany, sala ćwiczeń i wyposażenie). Zapoznanie się z organizmami stosowanymi w laboratorium toksykologicznym IIŚ UZ: prowadzenie hodowli organizmów testowych, pozyskiwanie materiału doświadczalnego do badań, obserwacje makroskopowe i mikroskopowe organizmów. Metodyka założenia testu toksykologicznego: woda do rozcieńczeń, sporządzanie szeregu stężeń trucizn, naczynia i objętość roztworów. Przeprowadzenie testu kontrolnego: sprawdzenie stosowanej do rozcieńczeń wody, kondycji organizmów testowych i prawidłowo wykonanych czynności podczas nakładania organizmów testowych do naczyń testowych. Praktyczne wykonanie testu letalnego (toksyczność ostra LC 50) z rozwielitką Daphnia magna Straus i wypławkiem Dugesia tigrina Girard. Obliczenie stężenia letalnego LC 50 metodą Reeda. Ocena toksyczności badanej substancji – klasy toksyczności trucizn wg Liebmanna.
Metody podające: wykład konwencjonalny, wykład problemowy, wykład z prezentacją multimedialną.
Metody poszukujące ćwiczeniowo-praktyczne: zajęcia laboratoryjne.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie ćwiczeń: podstawą do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest ocena z wykonanego zbiorczego sprawozdania ze wszystkich zajęć laboratoryjnych i rozmowa końcowa dotycząca sposobu wykonania eksperymentu, zastosowanych organizmów testowych i interpretacji przeprowadzonych testów toksykologicznych.
Egzamin: pisemne kolokwium, zawierające 8 pytań ocenianych na 0-1 pkt; do zaliczenia na ocenę dostateczną konieczne jest uzyskanie 5 punktów. Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,67 oceny z wykładu oraz 0,33 oceny z ćwiczeń laboratoryjnych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena łączna ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.
1. Piotrowski J.K. [red], Podstawy toksykologii, Wyd. Nauk.-Techn. WT, Warszawa 2006
2. Manahan S.E., Toksykologia środowiska, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2006
3. Rejmer P., Podstawy ekotoksykologii, Wyd. Ekoinżynieria, Lublin 1997
4. Piontek M., Grzyby pleśniowe i ocena zagrożenia mikotoksycznego w budownictwie mieszkaniowym, Wyd. Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2004
1. Walker C. H.,Hopkin S. P., Sibly R. M., Peakall D. B., Podstawy ekotoksykologii, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2002
2. Zakrzewski F. S., Podstawy toksykologii środowiska, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2000
3. Moriarty F., Ecotoxicology. The Study of Pollutants in Ecosystems, Academic Press AP, San Diego, London, Boston, New York, Sydney, Tokyo, Toronto 1999
brak
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2019 18:27)