SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Mechanika budowli |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-BUDP-Mechbudo-S16 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Budownictwo |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Projekt | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Zaprezentowanie podstawowych problemów mechaniki konstrukcji i metod ich rozwiązywania. Wykształcenie umiejętności rozwiązywania przestrzennych układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił, płaskich układów statycznie niewyznaczalnych metodą przemieszczeń, analizy drgań układu o jednym stopniu swobody dynamicznej. Zapoznanie z dostępnym w tej dziedzinie oprogramowaniem komputerowym.
Znajomość analizy matematycznej i rachunku macierzowego, mechanika ogólna, podstawy wytrzymałości materiałów.
Wykład
Metoda sił w prętowych ukladach przestrzennych.
Metoda przemieszczeń w ujęciu klasycznym. Stopień kinematycznej niewyznaczalności. Założenie o pomijalności wpływu sił normalnych na odkształcenia i jego konsekwencje. Wzory transformacyjne. Równania łańcucha kinematycznego. Równania kanoniczne metody przemieszczeń.
Komputerowe ujęcie metody przemieszczeń. Macierz sztywności elementu prętowego w układzie lokalnym. Transformacja do układu globalnego. Globalna macierz sztywności. Uwzględnienie warunków podparcia. Wpływ dużych sił osiowych na zginanie złożonych układów prętowych. Wyznaczanie obciążeń krytycznych.
Podstawy dynamiki budowli. Wymuszenia dynamiczne. Schemat dynamiczny – dyskretyzacja układów rzeczywistych za pomocą granulacji mas. Drgania własne i wymuszone układu o jednym stopniu swobody, rezonans, tłumienie.
Ćwiczenia
Rozwiązywanie przestrzennych ram statycznie niewyznaczalnych metodą sił. Rozwiązywanie płaskich ram statycznie niewyznaczalnych metodą przemieszczeń. Uwzględnianie wpływu temperatury i osiadania podpór. Wyznaczanie obciążeń krytycznych ram. Obliczanie częstości drgań własnych i amplitudy drgań wymuszonych układów o 1 stopniu swobody dynamicznej.
Projekt
Zajęcia projektowe obejmują:
Projekt 1: Rozwiązywanie statycznie niewyznaczalnych przestrzennych układów prętowych metodą sił.
Projekt 2: Rozwiązywanie statycznie niewyznaczalnych płaskich układów prętowych metodą przemieszczeń.
Projekt 3: Projektowanie konstrukcji obciążonych dynamicznie.
Wykład - wykład konwencjonalny.
Ćwiczenia - praca w grupie.
Projekt - praca indywidualna nad projektem i w grupie.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład
Egzamin na podstawie pisemnego sprawdzianu z progami punktowymi:
50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst,
61% - 70% dst plus,
71% - 80% db,
81% - 90% db+,
91% - 100% bdb.
Ćwiczenia
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich kolokwiów.
Projekt
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z ćwiczeń projektowych przewidzianych do samodzielnego wykonania.
Zaliczenie przedmiotu:
Ocena jest średnią z ocen : O = (W+C+P)/3
1. Branicki C. i inni: Mechanika budowli – ujęcie komputerowe, tom 1, Arkady, Warszawa 1991
2. Ciesielski R. i inni: Mechanika budowli – ujęcie komputerowe, tom 2, Arkady, Warszawa 1992
3. Dyląg Z. i inni: Mechanika budowli, tom 1 i 2, PWN, Warszawa 1974
4. Nowacki W.: Mechanika budowli, PWN, Warszawa 1974
5. Cywiński Z.: Mechanika budowli w zadaniach, PWN, Warszawa 1997
6. Chmielewski T., Nowak H.: Mechanika budowli, WNT, Warszawa 1996
1. Jastrzębski P., Solecki R., Szymkiewicz J.: Kratownice – obliczenia statyczne, Arkady, Warszawa 1959
2. Gomuliński A., Witkowski M.: Mechanika budowli – kurs dla zaawansowanych, Oficyna Wyd. P.W., Warszawa 1993
3. Borkowski A.: Statyczna analiza układów prętowych w zakresach sprężystym i plastycznym, PWN, Warszawa – Poznań 1985
Zmodyfikowane przez dr inż. Gerard Bryś (ostatnia modyfikacja: 19-04-2018 15:51)