SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Teoria i praktyka opieki w Polsce i na świecie |
Kod przedmiotu | 05.9-WP-PEDT-TPOP-W_pNadGenBE1EE |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Socjologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | doktoranckie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 1 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Słuchacz pozna różne koncepcje teoretyczne opieki oraz powiązane z nimi aspekty, konsekwencje metodyczne i praktyczne w związkach z teorią wychowania i pomocy w
Polsce i na Świecie. Umie je poddać krytycznej analizie i uzasadnić oraz potrafi dyskutować o kontrowersyjnych ujęciach teoretycznych, problemach i propozycjach
praktycznych. Słuchacz potrafi ocenić praktykę wskazując tę dobrze realizowaną pod kątem opiekuńczo - wychowawczym ukazując elementarne cechy tych działań.
1. Teoria i praktyka opieki w Polsce i na świecie, stan i obszary niewiedzy.
2. Powiązania teorii i praktyki opieki z teorią wychowania i pomocy oraz wsparcia.
3. Wybrane szczegółowe elementy koncepcji teoretycznych opieki.
4. Dobre praktyki opieki w Polsce i na świecie z uwzględnieniem niekwestionowanych jej cech charakterystycznych.
Wykład problemowy, dyskusja, Wykład konwersatoryjny połączony z prezentacją multimedialną.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Forma zaliczenia wykładów |
Uwagi |
Zaliczenie na ocenę |
Tak |
Esej |
Praca pisemna zgodna z wymogami podanymi przez prowadzącego |
Aktywność na zajęciach |
Udział w dyskusjach i krótkich wypowiedziach pisemnych podczas zajęć |
Zasady uzyskania oceny z przedmiotu |
Podstawą uzyskania zaliczenia jest praca pisemna - esej. |
Ocena końcowa z przedmiotu = ocena z wykładu
1. Dąbrowski Z. (2006). Pedagogika opiekuńcza w zarysie. Część pierwsza i druga. Olsztyn.
2. Gajewska G. (2009). Wsparcie dziecka w rozwoju. Konteksty opieki i edukacji. Zielona Góra.
3. Gajewska G. (2012). Wybrane elementy ogólnej metodyki współpracy wychowawców, pedagogów, opiekunów z rodziną. W: Gajewska G., Gajewska J., Współpraca z
rodzicami. Wskazówki, programy, scenariusze spotkań. Tom 1, Zielona Góra.
4. Każdorazowo uaktualniana, ustalana i przekazywana przez prowadzącego.
1. Czasopismo: „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” – numery z lat 2009-2017.
2. Gajewska G. (2009). Pedagogika opiekuńcza. Elementy metodyki. Zielona Góra..
3. Analiza stron internetowych, np.: www.unicef.pl (raporty o opiece na świecie), strony ukazujące innowacje w opiece w Polsce i na świecie, ekspertyzy Rady Europy
dotyczące spraw opieki.
4. Kozdrowicz E. (2013) (red.). Adopcyjne rodzicielstwo. Dylematy, nadzieje, wyzwania. Warszawa.
5. Kustra Cz., Fopka - Kowalczyk M., Bandura A. (2017, red.). Opieka i wsparcie jako zadanie całożyciowe. Studia z pedagogiki opiekuńczej. Toruń.
6. Muszyńska E. (2012). Miejsce opieki we współczesnej pedagogice. W: Homogeniczna versus heterogeniczna tożsamość pedagogiki. „Rocznik Lubuski”, tom 38, część 2, B. Idzikowski, M. Kowalski (red.), Zielona Góra. Rurka A., Hardy G., Defays Ch. (2013). Proszę nie pomagaj mi! Paradoks pomocy narzuconej. Warszawa.
7. Każdorazowo uaktualniana, ustalana i przekazywana przez prowadzącego.
Zmodyfikowane przez dr hab. Grażyna Gajewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 28-04-2018 19:54)