1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2018/2019
4. Filologia polska - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Historia języka polskiego - dzieje budowy i używania języka narodowego

Wygeneruj PDF dla tej strony

Historia języka polskiego - dzieje budowy i używania języka narodowego - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Przedmiot ma na celu wyposażenie studenta w wiedzę na temat językowej przeszłości środka komunikatywnego, czyli języka wspólnoty narodowej polskiej i umiejętności analizy historycznojęzykowej tekstów dawnych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

1. Podstawowe pojęcia historii języka polskiego (przedmiot, źródła, podstawy teoretyczne, metody badawcze, cele i zadania, szkoły historyczne).
2. Periodyzacje dziejów języka i nauki o dziejach języka.
3. Kształtowanie się narodowej wspólnoty komunikatywnej.
4. Początki ponadregionalnego środka komunikatywnego (dyskusja o genezie polskiego języka literackiego).
5. Przekształcenia w środku komunikacji wspólnoty narodowej motywowane przemianami w potrzebach komunikatywnych, zmianami terytorialnymi, kontaktami ze wspólnotami sąsiednimi, przekształceniami technicznymi i instytucjonalnymi komunikacji językowej.
6. Początki i wzrost świadomości językowej oraz rozwój myśli historycznej o języku polskim.
7. Rozwój polskiej myśli językoznawczej.
8. Przedkodyfikacyjne kształtowanie się zasad pisowni na tle rozwoju wspólnoty komunikatywnej.
9. Działalność kulturalnojęzykowa.

Metody kształcenia

Wykłady – wykład informacyjny, wykład analityczny, wykład syntetyczny

Ćwiczenia – dyskusja, analiza tekstu źródłowego, prezentacja ustna

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Na ćwiczeniach: aktywny udział w zajęciach, zreferowanie zagadnienia na podstawie lektury, zaliczenie kolokwium. Podstawą zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie oceny pozytywnej z egzaminu.

Literatura podstawowa

1. Bajerowa I., Zarys historii języka polskiego 1939–2000, Warszawa 2003.
2. Borawski S., Wprowadzenie do historii języka polskiego. Zagadnienia historiozoficzne, PWN, Warszawa 2000.
3. Borawski S. (red.), Rozprawy o historii języka polskiego, Zielona Góra 2005.
4. Borawski S., Furdal A., Wybór tekstów do historii języka polskiego, Warszawa 2003.
5. Brückner A., Dzieje języka polskiego, Lwów 1906.
6. Długosz-Kurczabowa K., Dubisz S., Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 2003.
7. Klemensiewicz Z., Historia języka polskiego, Warszawa 2000.
8. Kucała M., Polszczyzna dawna i współczesna, Kraków 2000.
9. Lehr-Spławiński T., Język polski. Pochodzenie, powstanie, rozwój, Warszawa 1978.
10. Skubalanka T., Historyczna stylistyka języka polskiego, Wrocław 1984.
11. Walczak B., Zarys dziejów języka polskiego, Warszawa 1995.

Literatura uzupełniająca

1. Dubisz S., Decyk-Zięba W. (red.), Teksty staropolskie: analizy i interpretacje, Warszawa 2003.
2. Dubisz S., Język – Historia – Kultura (wykłady, studia, analizy), Warszawa 2002.
3. Dubisz S., Język – Historia – Kultura (wykłady, studia, szkice), Warszawa 2007.
4. Dunaj B., Wzdłużenie zastępcze w języku polskim, Kraków 1966.
5. Furdal A., O przyczynach zmian głosowych, Wrocław 1965.
6. Kobylińska J., Rozwój form D. l. poj. rzecz. rodz. męs. w j. pol., Wrocław 1968.
7. Kucała M., Rodzaj gramatyczny w historii polszczyzny, Wrocław 1978.
8. Rospond S., Kościół w dziejach języka polskiego, Wrocław 1985.
9. Rospond S., Dzieje polszczyzny śląskiej, Katowice 1959.
10. Śmiech W., Rozwój form czasu teraźniejszego czasowników w języku polskim, Łódź 1967.
11. Taszycki W., Najdawniejsze zabytki języka polskiego, Wrocław 1951.
12. Turska H., Mianownik liczby mnogiej typu chłopy, draby w języku ogólnopolskim, „Język Polski” 1953.
13. Wydra W., Rzepka W. R. (oprac.), Chrestomatia staropolska: teksty do roku 1543, Wrocław 2004.
14. Vrtel-Wierczyński S., Wybór tekstów staropolskich: czasy najdawniejsze do r. 1543, PWN, Warszawa 1977.

Uwagi

brak

Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 02-05-2018 10:40)