SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Ćwiczenia specjalizacyjne - językoznawstwo |
Kod przedmiotu | 09.0-WH-FGP-CSJ |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Filologia / Filologia germańska |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | niemiecki |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia specjalizacyjne z językoznawstwa mają na celu usystematyzować i ugruntować wiedzę językoznawczą dot. wybranego zagadnienia badawczego, będącego przedmiotem analizy w ramach pracy licencjackiej. W tym sensie ćwiczenia specializacyjne stanowią uzupełnienie seminarium licencjackiego. Obok doskonalenia aparatu teoretyczno-pojęciowego zajęcia mają przyczynić się do rozbudowania warsztatu pracy Studenta i utrwalenia praktycznych umiejętności niezbędnych przy opisie zjawisk językowych. Wymiernym efektem zajęć ma być uzyskanie odpowiedzi na pytania: Jak analizować język? Jakimi metodami? Jak formułować wnioski i stawiać tezy? etc.
Otwartość na wiedzę, odporność na zniechęcenie, cierpliwość w oczekiwaniu na sukces.
Zakres tematyczny będzie obejmował wyselekcjonowane teorie językoznawcze istotne do przeprowadzenia badań naukowych w obszarze wybranej dziedziny/tematu pracy licencjackiej oraz szereg przykładowych analiz zjawisk językowych związanych z tematyką pracy.
Wykład konwersatoryjny wraz z metodami heurystycznymi, opis wyjaśniający i systematyzujący, dyskusja panelowa etc.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Uzyskanie zaliczenia z przedmiotu jest możliwe po spełnieniu następującyh warunków i wykonaniu nastepujących zadań:
1) opis wybranego zagadnienia, uwzględniającego stan badań i metody badawcze w formie krótkiego tekstu naukowego,
2) prezentacja wypracowanych wniosków w formie referatu, sprawdzającego kompetencje retoryczne i merytoryczne,
3) pytania kontrolne diagnozujące stopień opanowania omawianych zagadnień,
4) systematyczny i aktywny udział w zajęciach.
Bartschat B., Methoden der Sprachwissenschaft. Von Hermann Paul bis Noam Chomsky, Berlin 1996.
Bergmann, R., Pauly, P., Stricker, S., Einführung in die deutsche Sprachwissenschaft. Heidelberg 2005.
Bussmann H., Lexikon der Sprachwissenschaft, Stuttgart 2002.
Coseriu E., Einführung in die Allgemeine Sprachwissenschaft, Tübingen 1988.
Fleischer W., Helbig G., Lerchner G., Kleine Enzyklopädie deutsche Sprache. Frankfurt/M 2002.
Glück H. (red.), Metzler Lexikon Sprache, Stuttgart / Weimar 2000.
Lewandowski T., Linguistisches Wörterbuch, Heidelberg / Wiesbaden 1994.
Linke, M. Nussbaumer, P., Portmann P.,, Studienbuch Linguistik. Tübingen 2004.
Lyons J., Einführung in die moderne Linguistik, München 1995.
Meibauer J., Demske U., Geilfuß W. J., Einführung in die germanistische Linguistik, Stuttgart / Weimar 2007.
Polański, K., Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław 1999.
Vater, H., Einführung in die Sprachwissenschaft, Paderborn 2002.
Bünting, K.-D., Bitterlich, A., Pospiech, U.: Schreiben im Studium. Ein Trainingsprogramm, Berlin 2000.
Kürschner, W., Taschenbuch Linguistik: ein Studienbegleiter für Germanisten, Berlin 2007.
Lüdeling, A., Grundkurs Sprachwissenschaft, Stuttgart 2009.
Meibauer, J. [et al.], Einführung in die germanistische Linguistik, Stuttgart; Weimar 2007.
Starke, G., Zuchewicz, T., Wissenschaftliches Schreiben im Studium von Deutsch als Fremdsprache, Frankfurt am Main u.a. 2003.
Zmodyfikowane przez dr hab. Cezary Lipiński, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 07-09-2018 18:42)