1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Arteterapia - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Teatroterapia w dramaterapii

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teatroterapia w dramaterapii - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Poznanie założeń i funkcji teatru terapeutycznego, kluczowych metod i technik teatralnych użytych w rozwojowym i w klinicznym aspekcie pracy terapeutycznej. Wzmocnienie kompetencji studentów w obszarze samodzielnego doboru, prowadzenia i omawiania właściwych ćwiczeń i gier  teatralnych oraz technik dramowych zgodnie z celami teatroterapii. Wykazanie użyteczności oddziaływań teatroterapii zorientowanej rozwojowo w pracy z dziećmi i dorosłymi osobami z niepełnosprawnością fizyczną, sensoryczną i intelektualną we wspomaganiu rozwoju osobistego i społecznego funkcjonowania.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wiedza z zakresu przedmiotu: wprowadzenie do pedagogiki specjalnej

Zakres tematyczny

Nazewnictwo form teatroterapii Główne źródła teatroterapii. Teoria komunikacji a teatroterapia. Klienci teatroterapii. Warsztatowe umiejętności pracy technikami teatralnymi i dramowymi.. Metody pracy z aktorem w podejściu opartym na pamięci emocjonalnej i na teorii dystansu. Metody pracy z grupą. Elementy procesu terapeutycznego w modelu Mdt. Budowa partytury, kompozycja spektaklu w teatrze terapeutycznym. Zadanie aktorskie – jego struktura. Transformacyjnie zorientowana praca aktora nad sobą w procesie terapii. Znaczenie wyboru przestrzeni gry i środków wyrazu. Procesy terapeutyczne w pracy nad spektaklem. Opis pracy teatroterapeutycznej poprzez analizę materiałów wytworzonych podczas działań grupy.

Metody kształcenia

metoda sytuacyjna, warsztatowa , praca z tekstem, praca nad rolą, dyskusja problemowa.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywność na zajęciach dotyczy wybranego przez studenta problemu uczestnika teatroterapii związanego z trudnościami w funkcjonowaniu w przestrzeni: edukacja, komunikacja społeczna, relacje interpersonalne, rozwój osobisty – kwestie dyskutowane na zajęciach (metody kształcenia: praca indywidualna, praca z tekstem, metoda sytuacyjna, )

Ocena uwzględnia:

·         opis problemów składających się na tzw. sytuację trudną i podejmowania na tej podstawie odpowiednich decyzji (o charakterze prospektywny) .w zakresie wskazania potencjalnych strategii oddziaływań terapeutycznych .z wykorzystaniem metod teatralnych

• przygotowany, adekwatnie do danego problemu klienta ogólny opis organizacji pracy scenicznej
• trafność zaproponowanych działań i doboru wybranych środków wyrazu w odniesieniu do głównego celu terapii teatralnej
• dobór i zakres literatury wykorzystanej do prezentacji kolejnych wątków wybranego tematu

Skala ocen za sprawdzian ustny: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);

Sprawdzian praktyczny umiejętności – opracowanie i prezentacja w czasie ćwiczeń zagadnień, problemów przewidzianych w programie przedmiotu (metody kształcenia: praca zespołowa i w grupach, dyskusja problemowa, praca nad rolą )

narzędzie weryfikacji: poprawne wykonywanie czynności podczas budowania (składających się na) spektaklu warsztatowego w wybranej konwencji scenicznej. Prezentacja i interpretacja podjętego zadania aktorskiego i jego wymiaru terapeutycznego w procesie gry.

Skala ocen za aktywność podczas pracy nad przygotowaniem spektaklu warsztatowego : ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);

 

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest udział w procesie budowania spektaklu warsztatowego jako wyniku pozytywnej oceny aktywności na zajęciach

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen uwzględniająca ocenę za aktywności w planowaniu i realizacji działań podczas prac nad spektaklem oraz ocena prezentacji ustnych podczas ćwicze

Literatura podstawowa

1. I.Jejte- Lewkowicz , A.Piasecka (red.) Terapia i teatr, Łódź : Tercja 2006.
2. A..Stefanska Teatroterapia jako metoda kształtowania poczucia godności u osób niepełnosprawnych intelektualnie, Wyd, UAM , Biblioteka Arteterapeuty, Poznań – Kalisz 2012.
3. E.Jozefowski, A.Stefańska,M.Szabelska-Holeksa, O arteterapii, edukacji i sztuce –teksty rozproszone i niepublikowane , Poznań: Wyd Naukowe UAM 2012, w tym A. Stefańska Teatroterapia od s.157 do s.340.

Literatura uzupełniająca

1. E.Nieduziak, Teatroterapia jako forma rehabilitacji niepełnosprawnych dzieci i dorosłych z różnymi dysfunkcjami W : Aktualne problemy edukacji i rehabilitacji osób niepełnosprawnych w biegu życia / pod red. Zofii Palak, Anny Bujnowskiej, Agnieszki Pawlak. – Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2010. – S. 228-243 
2. D.Podgórska-Jachnik ,Refleksje o teatrze osób niepełnosprawnych w kontekście ich edukacji, samorealizacji i terapii W : Stymulowanie potencjału twórczego osób z różnymi potrzebami edukacyjnym i / pod red. Elżbiety Lubińskiej-Kościółek i Katarzyny Pluteckiej. – Kraków : Impuls, 2011. – S. 93-119 
3. R. Ligus, Teatr Arka – między sztuką, arteterapią a maskami rehabilitacji społecznej W : Arteterapia w aktywizacji społecznej i zawodowej osób zagrożonych wykluczeniem / red. Małgorzata Siemież, Renata Aleksandrowicz. – Wrocław : Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, 2011,– S. 99-119 

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 17-04-2019 10:02)