1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2018/2019
4. Dziennikarstwo i komunikacja społeczna - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. PDW: Prezenter radiowy

Wygeneruj PDF dla tej strony

PDW: Prezenter radiowy - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Cel przedmiotu

Wiedza: zapoznanie studenta ze specyfiką pracy prezentera radiowego, a w szczególności z technikami przygotowania i prowadzenia programu muzyczno-słownego; poznanie i zrozumienie przez studenta różnic między informacją a rozrywką w radiu oraz stylu prezentera radiowego.

Umiejętności: kształcenie i rozwijanie umiejętności dobierania, porządkowania i hierarchizowania treści w przekazie radiowym oraz poprawnego logicznie i językowo, atrakcyjnego dla szerokiego odbiorcy przedstawiania wypowiedzi w formie ustnej; nabycie umiejętności przygotowania programu z pomocą dostępnych sprzętów nagrywających i programów komputerowych.

Kompetencje: uwrażliwienie studenta na potrzeby współczesnego słuchacza i problemy w zakresie infotainment, uświadomienie wagi umowy społecznej między dziennikarzem radiowym a słuchaczem oraz odpowiedzialności za słowo mówione.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

Dziennikarstwo radiowe jako rzemiosło. Specyfika pracy prezentera radiowego. Język mówiony jako narzędzie komunikowania o rzeczywistości. Dziennikarska obróbka dźwięku. Nagranie radiowe i jego technika, rodzaje montażu radiowego, konstrukcja materiału dźwiękowego. Techniki opracowywania, tworzenia, prezentowania, nagrywania i montowania informacji radiowych. Reguły radiowego infotainment: między rzetelnością i neutralnością wypowiedzi a spontanicznością i intymnością kontaktu ze słuchaczem. Techniki prowadzenia programu na żywo – samodzielna praca z mikrofonem, symulowana interakcja ze słuchaczem, konwersacje z partnerami w studiu. Obsługa popularnych programów emisyjnych stosowanych w polskich stacjach radiowych. Technika i konstruowanie animacji antenowych  w radiu formatowanym oraz radiu publicznym. Radiowy zegar jako technika radia formatowanego.

Metody kształcenia

Warsztaty obejmują zróżnicowane ćwiczenia, kształtujące kompetencje dziennikarskie (językowe, stylistyczne, kompozycyjne, argumentacyjne, konwersacyjne). Uczestnicząc w nich aktywnie na kolejnych etapach, student tworzy swoje radiowe portfolio – plik dźwiękowy, w którym gromadzi najlepsze materiały radiowe. Może on służyć jako jego wizytówka w redakcji, w której będzie odbywał praktykę dziennikarską lub dla przyszłego pracodawcy.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

ocena aktywności na zajęciach, ocena kolejnych materiałów radiowych, prezentacja port folio

Literatura podstawowa

1. W. Pisarek, Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002.
2. A. Boyd, Dziennikarstwo radiowe i telewizyjne. Techniki tworzenia programów radiowych i telewizyjnych, Kraków, 2006.
3. J. Fras, Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 2005 .
4. Biblia dziennikarstwa, red. A. Nizioł, A. Skworz, Warszawa 2010.
5. A. Magdoń, Reporter i jego warsztat, Kraków 2000.

Literatura uzupełniająca

1. M. Bugajski, Język w komunikowaniu, Warszawa 2007.
2. Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków 2008.
3. M. Steciąg, Informacja, wywiad, felieton, Zielona Góra 2006.
4. L. Manovich, Język nowych mediów, Warszawa 2006.
5. J. Wasilewski, J. Kloc-Konkołowicz, Zagrożenia debaty publicznej – fragmentaryzacja i mitologizacja informacji dziennikarskiej, „Studia Medioznawcze” 2006/4, s. 92-103.

 

Uwagi

brak

Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 03-07-2019 16:50)