SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teoria architektury - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teoria architektury
Kod przedmiotu 02.1-WI-ArchP-TA-S20
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Architektura
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 1
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr inż. arch. Zbigniew Bać
  • dr inż. arch. Justyna Juchimiuk
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z najbardziej charakterystycznymi pojęciami w architekturze, które pozwalają rozumieć ją jako sztukę formowania środowiska życia człowieka, a w wymiarze praktycznym, z kompozycją przestrzenną, podstawowymi standardami wstępnego projektowania architektonicznego.

2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta pozyskiwania informacji z literatury polskiej  i zagranicznej oraz wyciągania wniosków, formułowania własnych opinii oraz prezentacji własnych opracowań.

3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do zaprezentowania i logicznego uzasadnienia rozwiązania projektowego oraz  potrzeby doskonalenia wiedzy o architekturze w literaturze.

Wymagania wstępne

Formalne: brak

Nieformalne: ogólna wiedza dotycząca zagadnień kompozycyjno-plastycznych.

Zakres tematyczny

Program wykładów: charakterystyka podstawowych pojęć w architekturze, kształtowanie środowiska fizycznego dla człowieka, kształtowanie środowiska zbudowanego w celu poznania wzajemnych współzależności z zakresu: kultury, sztuki i zachowań społecznych, omówienie głównych kierunków występujących we współczesnej architekturze z podkreśleniem klasycznych i współczesnych wartości reprezentowanych przez architektów XX w.

Metody kształcenia

Metody podające: Przyjęto metodę prowadzenia różnych form wykładu jako: wykład konwencjonalny, wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny, prelekcja, pokaz, prezentacje audio-wizualne, multimedialne, prezentacje.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie na ocenę (ZO)

Zasady ustalania oceny:
Ocena osiągnięcia efektu kształcenia w kategorii: wiedza, umiejętności
i kompetencje społeczne jest wynikiem uzyskania pozytywnej odpowiedzi na krótkie ustrukturyzowane pytania sprawdzające z progami punktowymi:
50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst

61% - 70%                                                   dst+

71% - 80%                                                   db

81% - 90%                                                   db+

91% - 100%                                             bdb.  

Ocena końcowa z przedmiotu uwzględnia także frekwencję
i czynny udział w zajęciach.

Literatura podstawowa

  1. Bać Z., red. Theory of habitat : the selected statements of scientific school of habitat 1988-2018, Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej ,Wrocław 2018;
  2. Bać Z.,(red.) , Theory of habitat : the contemporary context, Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej,
    2019, Wrocław;
  3. Bańka A., Społeczna psychologia środowiska, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2002;
  4. Baranowski A., Projektowanie zrównoważone w architekturze. Wydaw. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 1998;
  5. Basista A., Architektura. Dlaczego jest, jaka jest, Znak, Kraków 2009;
  6. Basista A., Nowakowski A., Jak czytac architekturę, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2012;
  7. Ben van Berkel, Carolin Bos — Niepoprawni wizjonerzy, Warszawa, 2000;
  8. Curtis W.J.R. — Le Corbusier, Ideas and Forms, London, 2001, London;
  9. Gehl  J., Miasto dla ludzi, Wyd. RAM, Kraków 2014;
  10. Gehl  J., Życie między budynkami, RAM, Kraków 2013;
  11. Giedion, S., Czas, przestrzeń i architektura. Narodziny nowej tradycji., PWN, Warszawa 1968;
     i perspektywy rozwoju, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2010;
  12. Ghirardo D., Architektura po modernizmie. Wydawnictwo VIA, 1999;
  13. Jencks, Ch., Ruch nowoczesny w architekturze, WAiF, Warszawa 1987;
  14. Król-Bać E., Wpływ uwarunkowań fizjofizycznych na kształtowanie najbliższego otoczenia człowieka, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1992;
  15. Le Corbusier, Kiedy katedry były białe, podróż do kraju ludzi nieśmiałych, Fundacja Centrum Architektury, Seria Fundamenty, Warszawa 2013;
  16. Le Corbusier — Vers une architecture, Paris, 1924, Wyd. Fundacja Centrum Architektury, Seria Fundamenty, Warszawa 2016;
  17. Le Corbusier — W stronę architektury, Fund. Centrum Architektury, Seria Fundamenty, Warszawa 2012;
  18. Antonio Monestiroli — Osiem definicji architektury, (Otto definizioni di architettura) publikacja [w:] PRETEKST, Zeszyty Katedry Architektury Mieszkaniowej nr 1, Kraków, 2004, PK KAM Kraków;
  19. Palladio A., Cztery księgi o architekturze, Warszawa 1955;
  20. Pevsner N., Fleming A., Honour H., Encyklopedia architektury, Warszawa 1992;
  21. Rasmussen S., E., Odczuwanie architektury, Wyd. Murator, Warszawa 1999;
  22. Rybczyński W., Jak działa architektura. Przybornik humanisty, Wydawnictwo Karater, Kraków 2014;
  23. Tatarkiewicz W., Historia estetyki, Warszawa 1962;
  24. Toffler A., Trzecia fala, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1985;
  25. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, Warszawa 1955;
  26. Zumthor P., Myślenie architekturą, Wydawnictwo Krater;
  27. Żórawski J., O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa 1973;

Literatura uzupełniająca

  1. Gropius Walter, Pełnia architektury, Wydawnictwo Karater, Kraków 2014;
  2. Gzell S., Architeltura urbanistyka  nauka, Wyd. PWN, Warszawa 2019;
  3. Januszkiewicz K., O projektowaniu architektury w dobie narzędzi cyfrowych. Stan aktualny;
  4. Jencks Ch., Le Corbusier - tragizm architektury współczesnej, WaiF, Warszawa 1987;
  5. Krier L., Architektura, Wybór czy Przeznaczenie, Warszawa, 2001;
  6. Koolhass R., Deliryczny Nowy York, Wydawnictwo Krater, Warszawa;
  7. Latour S., Szymski A., Rozwój współczesnej myśli architektonicznej, PWN, Warszawa 1985;
  8. Libeskind D., Beetween method, idea and desiere, Domus, 781,X,1991;
  9. Pevsner N., Historia architektury europejskiej. WAiF , Warszawa 1976;
  10. Prokopska A., Metodologia projektowania architektonicznego.Fazy wstępne procesu architektonicznego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2015;
  11. Palej A., Schneider-Skalska G., Architektura od abc ... czyli jak rozumieć świat ,który nas otacza, Polska Akademia Nauk, Oddział w Krakowie, Kraków 2008;
  12.  Ruskin, J., The seven Lamps of Architecture. (wg II wydania: 1880 (1989);
  13. Venturi R., Scott, D., Learning from Las Vegas: The Forgotten Symbolism of Architectural Form. Cambridge. MA: The MIT Press 1977;
  14. Aktualne magazyny architektoniczne, czasopisma branżowe, strony internetowe poświęcone krytyce architektonicznej.

Uwagi

Sala z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania posterów.


Zmodyfikowane przez dr inż. arch. Justyna Juchimiuk (ostatnia modyfikacja: 27-04-2020 18:03)