SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka animacji kultury - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Metodyka animacji kultury
Kod przedmiotu 14.7-WP-PEDP-MAK
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 7
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • Wiesława Cieszadlik
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 18 1,2 Egzamin
Laboratorium 45 3 27 1,8 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów ze strategiami, metodami, formami i technikami pracy kulturalno-oświatowej i animacji kultury, z procedurą wyprowadzania zasad działalności kulturalnej i animacji, metodyką pracy z uczestnikami – amatorami, z procedurą tworzenia planów i programów pracy kulturalnej i działań animacyjnych

Wymagania wstępne

Zaliczony kurs z przedmiotów: teorie kultury i animacji oraz instytucje kultury.

Zakres tematyczny

Wykłady

Geneza i eksplikacja pojęcia animacja kultury; role społeczno-zawodowe animatorów kultury; projektowanie działań animacyjnych w różnych środowiskach społecznych; zasady, metody, formy i techniki pracy animatora w powiązaniu z różnymi strategiami animacji kultury; uczestnicy działalności kulturalnej i animacyjnej, w tym specyfika, formy i typologia amatorskiego ruchu artystycznego.

Laboratoria

Działalność imprezowa – klubowa i masowa; instytucje animacji kultury i inne przestrzenie życia społecznego objęte działaniami animacyjnymi.

Metody kształcenia

Wykłady – metoda podająco-systematyzująca.

Laboratoria – metoda symulacyjno-aktywizująca – przeprowadzenie działań animacyjnych w grupie konwersatoryjnej połączone z organizacją imprezy z wykorzystaniem grupy ćwiczeniowej; metoda hospitacyjna – obserwacja uczestnicząca zajęć w zespołach amatorskich w instytucjach kultury.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Samoocena studenta w trakcie ćwiczeń oraz obserwacja jego pracy grupowej oraz indywidualnej stanowi ewaluację wewnętrzną prowadzoną przez nauczyciela akademickiego.

Ocena  uzyskana z testu z progami punktowymi z wykładu jest oceną końcową.

Literatura podstawowa

1.      Dyczewski L., Animator kultury lokalnej, (w) Kultura polska w procesie przemian, Lublin 1993.

2.      Gajda J., red., Animacja kulturalna jako problem pedagogiczny, Lublin 1994.

3.      Gajda J. Żardecki W., red., Dylematy animacji kulturalnej, Lublin 2001.

4.      Jankowski D., Wychowawcze perspektywy działalności kulturalno-oświatowej, Poznań 1988.

5.      Jankowski D., Kargul J., Kowalewski F., Przyszczypkowski K., Podstawy działalności kulturalno-oświatowej, Poznań 1996.

6.      Jedlewska B., Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 2001.

7.      Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.

8.      Kopczyska M., Animacja społeczno-kulturalna, Warszawa 1993.

9.      S. Słowińska, red., Inicjatywy kulturalne angażujące osoby 50+ jako przestrzeń indywidualnego rozwoju i kształtowania kapitału społecznego, Zielona Góra 2015.

10.    S. Słowińska, red., Inicjatywy i ludzie w kulturze lubuskiej. Nowe przestrzenie, Zielona Góra 2012.

Literatura uzupełniająca

brak

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 20-04-2020 21:51)