Poznanie współczesnych nurtów pedagogicznych wraz z edukacyjnym kontekstem kultury popularnej
Ćwiczenie umiejętności wykorzystywania wiedzy teoretycznej z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, kulturalnych i pomocowych.
Wymagania wstępne
Pedagogika społeczna, media w edukacji, poradnictwo
Zakres tematyczny
Podstawowe zagadnienia kultury popularnej
Media jako nośniki kultury popularnej
Kultura popularna jako nowy obszar edukacji i przestrzeń uczenia się.
Piosenka rozrywkowa jako zjawisko kultury popularnej – analiza tekstów utworów
Reklama: odmiany, funkcje. Analiza języka reklamy telewizyjnej, internetowej i prasowej.
Czasopisma popularne: prasa kolorowa, dzienniki wysokonakładowe.
Analiza edukacyjnych wymiarów wybranych ofert kultury popularnej
Metody kształcenia
metoda projektu, praca z dokumentem źródłowym, praca z wytworem medialnym, praca w grupach, dyskusja.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Projekt do opracowania przez studentów – analiza edukacyjnego wymiaru wybranej oferty kultury popularnej (ocena dostateczna – słabe powiązanie z treściami ćwiczeniowymi, odtwórcze pomysły; odtwórcza prezentacja treści, ocena dobra – umiejętność połączenia opracowania z treściami ćwiczeniowymi, mało elementów twórczych, ocena bardzo dobra – umiejętność płynnego łączenia prezentowanych treści z problematyką ćwiczeń, konstruktywne i autorskie pomysły prezentacji)
Ocenę końcową z przedmiotu stanowić będzie ocena z ćwiczeń.
Literatura podstawowa
Barańczak A, Słowo w piosence, Wrocław 1983,
P. Wierzba, Edukacja w czasach popkultury. Pedagogika kultury popularnej we współczesnej praktyce edukacyjnej, Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2015 / 2
W.Jakubowski, Pedagogika kultury popularnej – teorie, metody i obszary badań, Kraków 2017
W.Jakubowski, Edukacja w świecie kultury popularnej, Kraków 2011
Jakubowski W, Zierkiewicz E, Edukacyjne konteksty kultury popularnej, Kraków 2002
Edukacja, poradnictwo, wychowanie w kulturze popularnej, pod red. M.Kandrackiej, A.Łysak, Wrocław 2009,
Jakubowski W, Kultura jako przestrzeń edukacyjna. Współczesne obszary uczenia się osób dorosłych, Kraków 2013
D.Zielińska-Pękał, Poradnictwo telewizyjne w perspektywie poradoznawczej, Zielona Góra 2019
D. Zielińska – Pękał, Telewizyjny talk-show jako sytuacja poradnicza, [w:] Dyskursy Młodych Andragogów 4, red. J. Kargul, Zielona Góra 2003.
Refleksje o poradnictwie debiutujących doradców, pod red. D.Zielińskiej – Pękał, Zielona Góra 2009
Wróblewska V, Z zagadnień kultury popularnej, Warszawa 2007
Literatura uzupełniająca
1. Edukacja w świecie kultury popularnej, pod red. W.Kuligowskiego, P. Zwierzchowskiego, Bydgoszcz 2002
2. Edukacja w czasach popkultury, pod red. W.Burszty, A de Tchorzewskiego, Bydgoszcz 2002
3. D.Strinatti, Wprowadzenie do kultury popularnej, Wrocław 1996
4. W. Jakubowski, Telewizja i edukacja, czyli czego możemy się nauczyć z serialu, [w:] Dyskursy Młodych Andragogów 2, red. J. Kargul, Zielona Góra 2001
5. A.Gwóźdź, Między obrazem a narracją, Wrocław 1990
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Daria Zielińska-Pękał (ostatnia modyfikacja: 21-04-2020 13:04)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.