SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Medycyna sportowa |
Kod przedmiotu | 12.1-WL-WFD-MedS |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Wychowanie fizyczne / nauczycielska |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Laboratorium | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Przekazanie wiedzy z zakresu medycyny sportowej, inaczej medycyny aktywności ruchowej, ze szczególnym uwzględnieniem zdrowotnych korzyści ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu oraz wskazań i przeciwwskazań do udziału w zajęciach wychowania fizycznego oraz sporcie dzieci i młodzieży.
Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami z zakresu:
- naukowych podstaw procesów fizjologicznych i patologicznych, jakie dokonują się w organizmie człowieka pod wpływem wysiłku fizycznego,
- ochrony zdrowia osób biorących udział w sporcie, zajęciach rekreacyjnych i wychowaniu fizycznym,
- profilaktyki chorób przewlekłych,
- leczenia chorób będących następstwem aktywności fizycznej,
- zagrożeń związanych ze stosowaniem dopingu farmakologicznego.
Podstawowa wiedza z zakresu biochemii, anatomii i fizjologii człowieka.
Wykład: medyczne aspekty medycyny sportowej; Zdrowotne korzyści z ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu; Ocena predyspozycji fizycznych; Zagrożenia zdrowotne związane z uprawianiem sportu; Schorzenia nieurazowe i przewlekłe; Wybrane zagadnienia z zakresu ortopedii i traumatologii sportowej; Opieka medyczna nad sportowcami wyczynowymi; Dozwolone i zabronione wspomaganie zdolności wysiłkowych człowieka; Podstawy orzekania o zdolności do uprawiania sportu.
Laboratorium: fizjologiczne podstawy wysiłków fizycznych; Regularna aktywność fizyczna jako ważny element promocji zdrowia i prewencji chorób przewlekłych; Medyczne aspekty sportu dzieci i młodzieży; Wybrane zagadnienia tolerancji wysiłku w sporcie wyczynowym; Historia dopingu farmakologicznego; Lista substancji i metod zabronionych w sporcie; Analityka środków dopingujących; Dozwolone metody wspomagania w sporcie; Żywienie i suplementacja a doping; Doping nieświadomy; Badania diagnostyczne w sporcie.
Wykład konwencjonalny, wykład problemowy, prezentacja multimedialna, projekt grupowy
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład z przedmiotu kończy się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.
Laboratorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: kolokwium, ocena wykonania grupowego projektu lub referatu.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
1. Braksator W, Mamcarz A. Kardiologia sportowa w praktyce klinicznej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016.
2. Gawroński W, Szyguła. ABC medycyny sportowej. Wyd. Medicina Sportiva, Kraków 2002.
3. Górski J. Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.
4. Klukowski K. Medycyna sportowa cz 1 i 2. Wyd. Medical Tribune, Warszawa 2011, 2012.
5. Klukowski K, Klimek AT, Jethon Z. Wybrane zagadnienia tolerancji wysiłku fizycznego. Wyd. Medicina Sportiva Kraków 2011.
Zmodyfikowane przez dr Ewa Skorupka (ostatnia modyfikacja: 30-04-2020 16:51)