SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy psychopatologii |
Kod przedmiotu | 12.2-WP-PSChM-PPpat |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 7 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Występuje w specjalnościach | Psychologia edukacyjna i wychowawcza, Psychologia kliniczna, Psychologia pracy, organizacji i zarządzania, Psychoseksuologia |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z podstawami psychopatologii. Uwrażliwienie na problemy osób cierpiących z powodu zaburzeń będących przedmiotem zainteresowania psychopatologii. Dostarczenie wiedzy o zdrowiu i zaburzeniach psychicznych, która znajduje zastosowanie w praktyce klinicznej.
Student powinien posiadać wiedzę, umiejętności i kompetencje wynikające z zaliczenia podstawowych przedmiotów obligatoryjnych obejmujących wprowadzenie do psychologii, psychologię procesów poznawczych, emocji, motywacji i osobowości oraz wprowadzenie do psychologii klinicznej i diagnozę psychologiczną
Sposoby definiowania normy, zdrowia psychicznego, zaburzeń psychicznych i zachowania. Psychopatologia ogólna procesów poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych. Klasyfikacje zaburzeń psychicznych. Biologiczne i psychologiczne modele i koncepcje zaburzeń psychicznych. Ogólny zarys psychopatologii szczegółowej w zakresie takich zaburzeń jak: zaburzenia afektywne, schizofrenia i zespoły urojeniowe, zaburzenia osobowości, zaburzenia lękowe, zespół stresu pourazowego.
Wykłady, dyskusja, praca w grupach, praca z podręcznikiem, prezentacje multimedialne, studium przypadku, analiza indywidualnych przypadków klinicznych.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady: egzamin pisemny. Warunkiem uzyskania oceny pozytywnej jest uzyskanie co najmniej 51% poprawnych odpowiedzi. Egzamin składa się z pytań zamknietych i otwartych ocenianych według następujących kryteriów: bardzo dobry – odpowiedź wyczerpująca, zgodna z programem, swobodne operowanie faktami i dostrzeganie związków między nimi, wykazując jednocześnie własne przemyślenia i oceny, dobry – odpowiedź zasadniczo poprawna, zawiera większość wymaganych treści, poprawna pod względem terminologii, brak błędów merytorycznych, nie wyczerpuje zagadnienia w sposób bardzo dobry, dostateczny – student zna najważniejsze fakty, umie je zinterpretować, występują nieliczne błędy merytoryczne niedostateczny-brak odpowiedzi na większość pytań, braki w wiadomościach koniecznych, błędy merytoryczne Ćwiczenia: Podstawą wystawienia oceny jest kolokwium, ocena prezentacji i/lub pracy pisemnej, aktywność na zajęciach.
Na ocenę końcową składa się średnia z oceny z ćwiczeń i egzaminu. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z ćwiczeń i wykładów.
Cierpiałkowska, L. (2007) Psychopatologia. Warszawa: Scholar.
Cierpiałkowska, L. Sęk H.red. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN
Birchwood, M., Jackson, C. (2004) Schizofrenia: Gdańsk GWP.
Chlewiński, Z., Grzywa, A. (1992) Urojeniowa wizja świata. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Cierpiałkowska, L. Grzegorzewska I. (2016). Dzieci alkoholików w perspektywie rozwojowej i klinicznej.
Dyduch, Grzywa, A. (2009). Stygmatyzacja i czynniki ją warunkujące na przykładzie stygmatyzacji związanej z chorobą psychiczną. Polski Merkuriusz Lekarski, 2009, XXVI, 153, 263-267
Gazzaniga, M.S. (2013). Istota człowieczeństwa. Co sprawia, że jesteśmy wyjątkowi. Sopot: Smak Słowa.
Grzegorzewska, Cierpiałkowska (2018). Uzaleznienia behawioralne
Hammen, C. (2004) Depresja. Gdańsk: GWP.
Kantorska-Janiec,M., Kiejna,A., Świątkiewicz, G.,Zagdańska, M. (2009) Epidemiologia zaburzeń psychicznych –dotychczasowe doświadczenia. Psychiatria Polska, XLIII, 375–385.
Kępiński, A. (1981). Schizofrenia. Warszawa: PZWL.
Johnson V. (1987). Od jutra nie piję. SPP.
Leiblum, S.R., Rosen, R.C. (2005) Terapia zaburzeń seksualnych. Gdańsk: GWP. .
Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Gdańsk: GWP.
Rachman, S. (2005). Zaburzenia lękowe. Gdańsk: GWP.
Reinecke, M.,A., Clark, D.A. red. (2005) Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce. Gdańsk: GWP.
Rowan, J., Cooper, M. (2008) Jekyll i Hyde. Wielorakie Ja we współczesnym świecie. Gdańsk: GWP.
Sacks, O. (2008). Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem. Poznań: Zysk i S-ka.
Sacks, O. (2008). Antropolog na Marsie. Poznań: Zysk i S-ka.
Sęk, H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Trzebińska, E., Grabińska, A. (2009) Przeżywanie uczuć w zaburzeniach osobowości. W: E. Trzebińska (red.) Szaleństwo bez utraty rozumu (144-171). Z badań nad zaburzeniami osobowości. Warszawa; ACADEMICA.
Carson. Butcher Mineka (2003). Psychologia zaburzeń. GWP. Gdańsk
Stirling, Hellewell. Psychopatologia. GWP, Gdańsk, 2005.
Seligman. M., Walker E., Rosenhan D. Psychopatologia. Zysk i S-ka, Poznań, 2003.
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-10-2023 07:58)