SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teorie kultury i animacji - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teorie kultury i animacji
Kod przedmiotu 05.9-WP-AKTAS-TKA
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Animacja kultury i twórczej aktywności w sieci
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Sylwia Słowińska, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z wiodącymi teoriami kultury, wyposaża w pojęciowość z zakresu kultury symbolicznej i animacji kultury, ukazanie złożoności i wieloaspektowości kultury, zagrożeń i szans rozwojowych współczesnej kultury.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Wykłady

Teorie kultury w różnym ujęciu dyscyplinowym: antropologicznym, socjologicznym, pedagogicznym, psychologicznym i filozoficznym. Szerokie i wąskie rozumienie kultury.  Kanon kultury – sposoby pojmowania, funkcje, przeobrażenia. Społeczne uczestnictwo w kulturze – jego uwarunkowania i korelaty; Tendencje i nowe zjawiska w uczestnictwie kultury; Kultura wysoka i niska, elitarna i popularna, uniwersalna i lokalna, kontrkultura, subkultury i kultura alternatywna. Animacja kultury - geneza, idea, podejście pedagogiczne i kulturoznawczo-antropologiczne. 

Ćwiczenia

Uczestnictwo w kulturze/aktywność kulturalna - wzory i typy uczestnictwa w kulturze; Aktywność kulturalna różnych kategorii społecznych i współczesne zjawiska w uczestnictwie w kulturze w świetle badań - współczesne przeobrażenia i tendencje w kulturze miejskiej, kultura wsi i małych miast, uczestnictwo w kulturze młodzieży, uczestnictwo w kulturze ludzi starszych/ różnice pokoleniowe w uczestnictwie w kulturze; E-kultura i uczestnictwo w kulturze w internecie; Deinstytucjonalizacja, iwentyzacja i festiwalizacja uczestnictwa w kulturze; Koncepcje animacji: animacja społeczno-kulturalna; animacja jako metoda aktywizacji społeczności lokalnych; animacja kulturalna jako pomoc w rozwoju; metoda wprowadzania zmiany społecznej – inspiracje koncepcją community art; Rola animatora kultury w różnych ujęciach; Oddolne inicjatywy społeczno-kulturalne jako działania animacyjne – analiza przypadków.

Metody kształcenia

Wykłady – metoda podająco-systematyzująca; wykład interaktywny, dyskusja

Ćwiczenia – metody aktywizujące, dyskusja, burza mózgów, analiza przypadku, praca z tekstem, prezentacja, sesja plakatowa, desk research. 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Egzamin w formie testu z pytaniami otwartymi i zamkniętymi. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń, a jego zaliczenia  -  uzyskanie min. 55% punktów.

Ćwiczenia

Ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną ocen za:  aktywność na zajęciach, analizę inicjatywy animacyjnej/ wybranego zjawiska w obszarze aktywności kulturalnej, prezentację wybranego tematu .

Ocena końcowa

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną oceny z egzaminu i z ćwiczeń.

Literatura podstawowa

  1. Burszta W.J., Antropologia kultury: tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998.
  2. Burszta W.J. i in., Kultura miejska w Polsce z perspektywy interdyscyplinarnych badań jakościowych, Warszawa 2010.
  3. Czerwiński M., Kultura i jej badanie, Wrocław 1985.
  4.  Drozdowski R. i in. Praktyki kulturalne Polaków, Toruń 2014.
  5. Gajda J., Żardecki W., red., Dylematy animacji kulturalnej, Lublin 2001.
  6. Godlewski G., Animacja i antropologia, w: Animacja kultury. Doświadczenia i przyszłość, (red.) G. Godlewski, I. Kurz, A. Mencwel, M. Wójtowski, Warszawa 2002.
  7. Grad J., Karczmarek U., Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce: zmiany modelu, Poznań 1996.
  8.  Idzikowski B., Narkiewicz-Niedbalec E., (red.), Edukacja kulturalna dzieci i młodzieży, Zielona Góra 2000.
  9. Inicjatywy kulturalne angażujące osoby 50+ jako przestrzeń indywidualnego rozwoju i kształtowania kapitału społecznego, red. S. Słowińska, Zielona Góra 2015.
  10. Jakubowski W., Edukacja w świecie kultury popularnej, Kraków 2006..
  11. Jankowski D., Pedagogika kultury. Studia i koncepcje, Kraków 2006.
  12. Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.
  13. Kargul J., Upowszechnianie, animacja, komercjalizacja kultury, Warszawa 2012.
  14. Kłoskowska A.,red., Encyklopedia kultury polskiej XX wieku: pojęcia i problemy kultury, Wrocław 1991 i następne.
  15. Nowicka E., Świat człowieka – świat kultury, Warszawa 2006.
  16. Słowińska S., Idzikowski B., Olejarz M., Zadłużny M., Dulęba J., Inicjatywy i ludzie w kulturze lubuskiej. Nowe przestrzenie, Zielona Góra 2012 (www.inicjatywyiludzie.wpsnz.uz.zgora.pl/raport.pdf).
  17. Słowińska S., Sensy oddolnych inicjatyw kulturalnych w interpretacji ich realizatorów, Zielona Góra 2017.
  18. Szlendak T., Olechnicki K., Nowe praktyki kulturowe Polaków. Megaceremoniały i subświaty, Warszawa 2017.

Literatura uzupełniająca

-

Uwagi

-


Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 17-01-2021 18:05)