SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Specjalistyczna literatura muzyczna EASM II - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Specjalistyczna literatura muzyczna EASM II
Kod przedmiotu 03.2-WA-EASMD-SLMuzII-S19
Wydział Wydział Artystyczny
Kierunek Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest wprowadzenie w zakres tej literatury muzycznej, która ukształtowała idiomatykę dyskursów muzyki filmowej w poszczególnych gatunkach filmu oraz w poszczególnych tradycjach narodowych. Ujęcie to zdaje się szczególnie ważne z punktu widzenia szeroko pojętej edukacji muzycznej ze względu na ogromna popularność filmu i muzyki filmowej wśród szerokich rzesz społeczeństwa. Daje to możność wykształcenia cennego instrumentu w działalności edukacyjnej: dojście do tzw muzyki poważnej poprzez skojarzenia z filmem.

Wymagania wstępne

Przyjęcie na studia II stopnia i zaliczenie II semestru studiów.

Zakres tematyczny

1. Hector Berlioz – Symfonia fantastyczna – wpływ na muzykę „filmu grozy”

2. Fr. Chopin – 4 Ballady fortepianowe – wykształcenie muzycznej narracji (metamorfozy tematyczne) mającej wpływ na późniejszy poemat symfoniczny Liszta

3. F. Liszt – poemat symf. "Preludia" – najwcześniejsza antycypacja niektórych aspektów idiomatyki narracji muzyki filmowej 

4. R. Wagner – wstęp do Tristana i Izoldy oraz finał owego dzieła (Liebestodt), uwertura do "Tannhausera", – antycypacja dyskursu tworzącego ścieżki dźwiękowe wielu filmów o treści romantycznej oraz melodramatów

5. R. Strauss – "Don Juan" - j. w.: antycypacja muzycznej charakterystyki  psychologicznych portretów postaci filmowych 

6. P. Czajkowski – "Romeo i Julia" – antycypacja muzycznej narracji melodramatów (zwłaszcza główny nurt Hollywood) oraz filmowe inscenizacje baletowe

7. S. Rachmaninow – II Koncert fortepianowy c-moll, kantata „Dzwony” – j.w. , oraz antycypacja ścieżek dźwiękowych filmów Disneya (I cz. Kantaty "Dzwony")

Metody kształcenia

Wykład połączony z prezentacjami fragmentów poszczególnych kompozycji.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Test słuchowy: warunkiem zaliczenia jest rozpoznanie minimum 60 % wymaganego repertuaru.

Literatura podstawowa

  1. J. Haraschin, Przewodnik koncertowy

  2. B. Muchenberg, Pogadanki o muzyce cz. 2

  3. Wielka Encyklopedia Muzyczna PWM

  4. Ponadto: literatura stosowna do każdego z zagadnień szczegółowych

Literatura uzupełniająca

 Jerzy Toeplitz, Historia sztuki filmowej, Warszawa 1969

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Stanisław Leśniewski (ostatnia modyfikacja: 30-04-2021 13:25)