Psychologia kliniczna i psychopatologia - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Psychologia kliniczna i psychopatologia
Kod przedmiotu	14.4-WP-PSPM-PKiP
Wydział	Wydział Nauk Społecznych
Kierunek	Pedagogika specjalna
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2021/2022

Informacje o przedmiocie

Semestr	2
Liczba punktów ECTS do zdobycia	4
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr Jerzy Herberger dr Anna Mróz

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	15	1	9	0,6	Egzamin
Ćwiczenia	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii klinicznej i psychopatologii, wyjaśnienie mechanizmów psychologicznych warunkujących powstanie zaburzeń psychicznych, poszerzenie wiedzy i umiejętności z zakresu interwencji i pomocy.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Wykład:

Norma psychologiczna. Pojęcie normy. Definicje nienormalności. Pojęcie zdrowia psychicznego.

Klasyfikacja zaburzeń. Wyjaśnianie zaburzeń psychicznych w różnych koncepcjach psychologicznych. Podejście psychodynamiczne. Podejście poznawczo-behawioralne. Podejście biologiczne. Psychologia humanistyczna.

Zaburzenia osobowości (rodzaje zaburzeń osobowości, przyczyny i mechanizm ich powstawania).

Zaburzenia psychotyczne.

Zaburzenia nastroju, depresja: objawy, mechanizmy cierpienia w depresji, przyczyny depresji, rodzaje depresji,

Ćwiczenia:

Psychopatologia rozwojowa. Rola rodziny.

Zaburzenia pourazowe u dzieci.

Zaburzenia lękowe: Lęk separacyjny z odmową chodzenia do szkoły, zaburzenia obsesyjno- kompulsywne.

PTSD. Charakterystyka zaburzeń po stresie urazowym. Przebieg. Podatność.

Zaburzenia odżywiania. wśród młodzieży.

Uzależnienia substancjalne i behawioralne. Teoretyczne modele uzależnienia. Przebieg procesu uzależnienia.

Metody kształcenia

Wykłady – wykład konwencjonalny, konwersatoryjny.

Ćwiczenia: praca z tekstem, praca w grupach, prezentacje multimedialne, dyskusja, analiza przypadku.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie wykładów - to pozytywna ocena z egzaminu pisemnego (na ocenę pozytywną wymagane jest minimum 50% prawidłowych odpowiedzi.

Na ocenę z ćwiczeń składa się aktywność na zajęciach oraz ocena z kolokwium/prezentacji.

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z wykładów i ćwiczeń.

Literatura podstawowa

Cierpiałkowska L., Psychopatologia , 2010.

Cierpiałkowska L., Sęk H. (2016) Psychologia kliniczna. PWN

Kendall P., Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk 2004.

Grzegorzewska I. Cierpiałkowska L. Uzależnienia behawioralne, Warszawa PWN.

Grzegorzewska I. Cierpiałkowska L. Borkowska A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Warszawa PWN

James B. (2003). Leczenie dzieci po urazach psychicznych. Warszawa: PARPA.

Meyer R. (2003), Psychopatologia. Jeden przypadek- wiele teorii, Sopot: GWP.

Rosenhan D., Seligman M., Walker E. Psychopatologia. Poznań 2020.

Literatura uzupełniająca

Cierpiałkowska L. Grzegorzewska I. (2018) Dzieci alkoholików z perspektywy rozwojowej i klinicznej. Poznań Wydawnictwo UAM.

Dudek B. ,Zaburzenia po stresie postraumatycznym, Gdańsk 2002.

O’Connor R., SheehyN.,Zrozumieć samobójcę, Gdańsk 2001.

RachmanS. ,Zaburzenia lękowe, Gdańsk 2001.

Yapko M., Kiedy życie boli: zalecenia w leczeniu depresji, Gdańsk 2000.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anna Mróz (ostatnia modyfikacja: 14-04-2021 16:55)