SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Rewitalizacja miast - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Rewitalizacja miast
Kod przedmiotu 02.1-WI-ArchD-RM-S21
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Architektura
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera architekta
Semestr rozpoczęcia semestr letni 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr inż. arch. Hanna Borucińska-Bieńkowska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Projekt 30 2 - - Zaliczenie na ocenę
Wykład 15 1 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

w zakresie wiedzy

Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z podstawowymi typami i formami osadnictwa występującego na terenach Polski poczynając od kształtowania się osadnictwa średniowiecznego, kapitalistycznego przez okres uspołecznionej gospodarki rolnej do współczesnego osadnictwa w gospodarce wolnorynkowej włącznie z dyspozycją i podziałem działek siedliskowych rozkładem pól, rodzajem komunikacji wewnętrzne i wpływem rozwiązań przestrzennych i urbanistycznych na kształtowanie zrównoważonego rozwoju terenów wiejskich.

w zakresie umiejętności

Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta przeprowadzania urbanistycznej analizy i oceny , funkcjonalno - przestrzennej, społeczno - środowiskowej i estetyczno - technicznej istniejącego stanu zagospodarowania zabudowy wiejskiej oraz formułowania urbanistycznych wniosków projektowych

w zakresie kompetencji personalnych i społecznych

Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do samodzielnego poszerzania wiedzy, doświadczeń i umiejętności podczas wykonywania indywidualnie i w zespole projektowych zadań inwentaryzacyjno-studialnych na zajęciach i w terenie.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Poszukiwanie głównych współzależności między elementami systemu obejmującego: osadnictwo, funkcje rekreacyjne, ochronne i kształtowanie walorów przyrodniczo-krajobrazowych, komunikację itd, oraz konsekwencji nowych tendencji społeczno-gospodarczych, kulturowych i in. Współpraca z lokalnymi samorządami i lokalną społecznością w tworzeniu koncepcji rewitalizacyjnych dla obszarów wiejskich. Projekt obejmuje: - studia terenowe - zdjęcia, szkice obiektów usług handlowych i kulturalnych- koncepcję zagospodarowania dla zespołu/ siedliska z obiektem usługowym

Student zapoznaje się z problematyką istnienia w przestrzeni terenów poprzemysłowych. Poznaje procedurę formalno-prawną uznawania terenów za zdegradowane oraz konsekwencjami takiego ich zaklasyfikowania. Poznaje różne rodzaje degradacji terenów, kierunki i cele ich rekultywacji w zależności od formy docelowego zagospodarowania. Zapoznaje się z technologiami i technikami rekultywacyjnymi stosowanymi na poprzemysłowych terenach zdegradowanych.

Pojęcia degradacji, dewastacji, rekultywacji, rewitalizacji i zagospodarowania terenu. Problem istnienia terenów poprzemysłowych w krajobrazach miejskich i otwartych. Wpływ zdegradowanych form przestrzennych na krajobraz i funkcjonalność obszarów, w tym na bezpieczeństwo ich użytkowania – zabudowa, komunikacja, formy otwarte. Konsekwencje uznania terenów za zdegradowane lub zdewastowane – planistyka rekultywacyjna. Wpływ warunków naturalnych na możliwości kształtowania krajobrazu poprzemysłowego – kształtowanie obszarów miejskich; kształtowanie obszarów podmiejskich i wiejskich; kształtowanie ciągów komunikacyjnych. Fazy rekultywacji terenów poprzemysłowych: rekultywacja techniczna, rekultywacja biologiczna, zagospodarowanie terenu. Inżynieria krajobrazu w rekultywacji terenów poprzemysłowych – techniki kształtowania rzeźby terenu; zabiegi hydro- i agrotechniczne; roślinność w krajobrazie poprzemysłowym; remonty, konserwacja i pielęgnacja elementów historycznych oraz terenów zieleni. Tereny pokopalniane jako wyzwanie dla regionu lubuskiego. Miejskie tereny poprzemysłowe w regionie lubuskim.

Metody kształcenia

metody podające

Wykłady problemowe realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych;

metody poszukujące

Ćwiczenia projektowe mają charakter interaktywny i kreatywny. Studenci pracują w grupach. Praktycznymi elementami zajęć są: ćwiczenia inwentaryzacyjne w terenie, prezentacje audiowizualne przed grupą, dyskusja, studium, analizy, korekty projektów, oddania przejściowe oraz oddanie końcowe.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Student zdobywa zaliczenie na podstawie zdanego kolokwium (wg skali ocen min. 3,0 – maks. 5,0) oraz obecności na wykładach.

Wykłady: Oceną osiągniętych efektów kształcenia z wykładu jest zestawienie kryteriów na podstawie pozytywnej oceny z kolokwium wg skali ocen min. 3,0 (dst.) i maks. 5,0 (bdb.) oraz obecności.

Student oceniany jest za całokształt pracy, obecność na zajęciach, aktywność, zaangażowanie oraz systematyczność. Warunkiem zaliczenia jest: złożenie przez studenta końcowego opracowania projektowego, poprzedzone zaliczeniem etapów przejściowych, z częścią inwentaryzacyjno-studialną

Literatura podstawowa

1. Borusewicz W., Konserwacja zabytków budownictwa murowanego, Arkady, Warszawa 1985.

2. Kadłuczka A., Konserwacja zabytków i architektoniczne projektowanie konserwatorskie, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków 1999.

3. Kalinowski W., Problemy ochrony i konserwacji zabytkowych układów przestrzennych miast i osiedli, Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1971.

4. Kłosek-Kozłowska D., Dziedzictwo miast. Ochrona i rozwój, PAN, Warszawa 2013.

5. Kłosek-Kozłowska D., Ochrona wartości kulturowych miast a urbanistyka, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007.

6. Kowalski T., Rekonstrukcja zabytków architektury. Teoria a praktyka. Wyd. PKZ, Warszawa 1985.

7. Małachowicz E., Konserwacja i rewaloryzacja architektury w środowisku kulturowym, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2013.

8. Małachowicz E., Ochrona środowiska kulturowego, PWN, Warszawa 1988.

9. Ostrowski W., Zespoły zabytkowe a urbanistyka, Arkady, Warszawa 1980.

10.Mączeński Z., Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 2008.

Literatura uzupełniająca

  1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - aktualny stan prawny (Dz.U.2019.0.1065 t.j. - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie);
  2. Neufert - Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego.0
  3. Paszkowski Z., Restrukturalizacja Miasta Historycznego - jako metoda jego współczesnego kształtowania, Szczecin 2008.

  4. Rymaszewski B., O przetrwanie dawnych miast, Arkady, Warszawa 1984.

  5. Wejchert K.: Elementy kompozycji urbanistycznej, Arkady, Wyd. 2, Warszawa 2008.

  6. Zabytki urbanistyki i architektury w Polsce. Odbudowa i konserwacja, praca zbiorowa pod red. W. Zina, Arkady, Warszawa 1986.

  7. Ziobrowski Z., Odnowa miast: rewitalizacja, rehabilitacja, restrukturyzacja, Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, Kraków 2000.

  8. Czasopisma: „Renowacje”, „Ochrona Zabytków”; „Teka Konserwatorska”; „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”; „Wiadomości Konserwatorskie”; „Spotkania z Zabytkami”.

Uwagi

Sala wykładowa i projektowa powinna być zaciemniana i wyposażona w sprzęt audio-wizualny lub w możliwość rozstawienia własnego. W sali powinny być wygodne stoły kreślarskie, tablica do pisania oraz ekrany lub tablice do eksponowania plansz.


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Marta Skiba, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 23-09-2021 14:00)