SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Archeologia i teoria konserwatorstwa - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Archeologia i teoria konserwatorstwa
Kod przedmiotu 02.1-WI-ArchD-AiTK-S21
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Architektura
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera architekta
Semestr rozpoczęcia semestr letni 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. inż. arch. Marta Skiba, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 15 1 - - Zaliczenie na ocenę
Wykład 15 1 - - Egzamin

Cel przedmiotu

w zakresie wiedzy

poznanie uwarunkowań kulturowych miasta w procesie projektowania urbanistycznego i architektonicznego, z poszanowaniem kontekstu historycznego.

w zakresie umiejętności

umiejętność prowadzenia badań, analiz i wartościowania, które poprzedzają projekt konserwatorski.

Umiejętność wykorzystania wiedzy na temat stylów historycznych przy rekonstrukcji zabytku.

Umiejętność zagospodarowania działki miejskiej znajdującej się w obrębie historycznego kwartału zabudowy, placu lub ulicy.

Umiejętność praktycznego stosowania w projektowaniu konserwatorskim metod rekonstrukcji, adaptacji, modernizacji i rozbudowy, w połączeniu z umiejętnością dostosowania budynków do współczesnych przepisów, wymagań, standardów i norm, przy ograniczeniu znaczących ingerencji w zabytkowe wartości.

w zakresie kompetencji personalnych i społecznych

zwrócenie uwagi na właściwe relacje pomiędzy architekturą nowoprojektowaną a historycznym kontekstem.

dostrzeżenie wartości niematerialnej i materialnej historycznych budynków, a także ich zespołów, oraz możliwości ich dostosowania do współczesnych wymogów i potrzeb.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Inwentaryzacja, analiza danych zgromadzonych w trakcie inwentaryzacji stanu obecnego (w tym rozwarstwienie etapów budowy obiektów na opracowywanym terenie, stan techniczny budynków i urządzeń, dominanty architektoniczne, ciągi piesze, osie widokowe itp.).

Badania i studia historyczne, archiwalne oraz ikonograficzne. Przygotowanie ramowych wytycznych do programu konserwatorskiego i koncepcji funkcjonalno-przestrzennej.

Opracowanie rysunków koncepcyjnych rekonstrukcji fasady historycznej.

Zakres: fasada i przekrój w skali 1:50.

Analiza materiałów porównawczych dotyczących struktury materiałowej fasady oraz detali architektonicznych.

Opracowanie charakterystycznych przekroi przez teren i zabudowę, szkice ideowe i aksonometria. Ustalenie programu funkcjonalnego dla obszaru objętego opracowaniem.

Metody kształcenia

metody podające

Metoda podająca (wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych).

metody poszukujące

dyskusja

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach, kolokwium zaliczeniowe

progi punktowe:

50%–60% pozytywnych odpowiedzi   dst

61%–70% pozytywnych odpowiedzi     dst+

71%–80% pozytywnych odpowiedzi    db

81%–90% pozytywnych odpowiedzi     db+

91%–100% pozytywnych odpowiedzi  bdb

Literatura podstawowa

Adaptacja obiektów zabytkowych do współczesnych funkcji użytkowych, Szmygin, B. (red.), Warszawa, Lublin 2009.

Dziedzictwo kulturowe fundamentem rozwoju cywilizacji, Międzynarodowa Konferencja Konserwatorska (Materiały t.1-6), Kraków 2000.

Ikonografia Wrocławia, t. 1-2, Wrocław 2008.

Jagiełło, M., Sgrafitta na Śląsku1540-1650, Wrocław 2003.

Kadłuczka, A., Problemy integracji architektury współczesnej z historycznym środowiskiem kulturowym, Kraków 1982.

Małachowicz, E., Ochrona środowiska kulturowego, t.1 i 2, Warszawa 1988.

Marzęcki, W., Ciągłość kulturowa w kształtowaniu przestrzeni miejskiej. Charakterystyka i metoda oceny jakości i zmienności tej przestrzeni, Szczecin 2002.

Mączeński, Z., Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 1956.

Odbudowa miast historycznych. Dokonania przeszłości. Potrzeby i możliwości współczesne. Wyzwania przyszłości, Lubocka-Hoffmann, M.(red.), Elbląg 1998.

Postęp i nowoczesność w konserwacji zabytków, problemy-perspektywy, Szmygin, B. (red.), Lublin 2005.

Barker, P., Techniki wykopalisk archeologicznych, Warszawa 1994.

Blácha, J., Jesenský, V., Macek, P., Razim, V., Sommer, J., Veselý, J., Operativní průzkum a dokumentace historických staveb, Praha 2005.

Harris, E.C., Zasady stratygrafii archeologicznej, Warszawa 1992.

Hodder, I., Czytanie przeszłości, Warszawa 1995.

Żemigała, M., Cegła w budownictwie wielkopolskim w średniowieczu, Łódź 2008.

Literatura uzupełniająca

Wzorniki: Palladio, Vitruwiusz, Vignola.

Słownik terminów sztuk pięknych, Kozakiewicz,S. (red.), Warszawa 1996 (wyd. III).

Raport o systemie ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce po roku 1989, Purchla, J. (red.), Warszawa 2000.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. (Dz. U. nr 75, poz. 690; z późniejszymi zmianami).

System ochrony zabytków w Polsce - analiza, diagnoza, propozycje, Szmygin, B. (red.), Lublin, Warszawa 2011.

System ochrony zabytków w Polsce - analiza, diagnoza, propozycje, Szmygin, B. (red.),

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. arch. Alicja Maciejko (ostatnia modyfikacja: 26-04-2022 12:00)