1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr zimowy 2020/2021
4. Architektura - pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta
5. Architektura krajobrazu

Wygeneruj PDF dla tej strony

Architektura krajobrazu - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z architekturą krajobrazu jako odrębnym zagadnieniem dotyczącym harmonizowania przestrzeni poprzez: wykorzystanie dokumentacji planistyczno-prawnej jako narzędzia pracy architekta; łączenie w projekcie architektury krajobrazu, zagadnień związanych z projektowaniem architektonicznym, i urbanistycznym; 

Celem w zakresie umiejętności jest pokazanie możliwości wykorzystania dostępnych materiałów i zasobów w zakresie planowania urbanistycznego i przestrzennego; opracowywania i wykorzystania w pracy inwentaryzacji, waloryzacji i rewaloryzacji założeń krajobrazowych; opracowanie projektów zagospodarowania i przekształcania krajobrazu istniejących przestrzeni otwartych i zabudowanych, w skali parku, ogrodu, skweru, ulicy itp.; przygotowania opisu projektu zgodnie z wymogami prawa.

Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do pracy w zespole i prezentowania własnego rozwiązania projektowego.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

FORMALNE: Zaliczenie przedmiotu: Architektura krajobrazu i terenów zieleni z elementami dendrologii 

NIEFORMALNE: Opanowana wiedza z zakresu przedmiotów: Podstawy projektowania architektonicznego I (projekt główny), Podstawy projektowania architektonicznego II (projekt główny), Projektowanie osadnictwa wiejskiego, Rysunek odręczny I, Rysunek odręczny II, Rysunek perspektywiczny.

Zakres tematyczny

Program wykładów:

1. Podstawowe pojęcia i definicje dotyczące architektury krajobrazu, zarys historii krajobrazu (elementy kompozycji i środki tworzenia, skala ogrodów, program, charakterystyczne elementy przestrzenne, stosowana roślinność, forma ogrodów w poszczególnych epokach): ogrody staro- żytne (atrium, patio), ogród w średniowiecznej Europie (wirydarze), ogród orientalny, ogród renesansu (Italia), ogrody barokowe (Francja i działalność Le Notre'a, zasada kontrastów, układy wodne, światło i cień, rola małej architektury ogrodowej), ogrody współczesne (m.in. ogrody angielskie), ogrody polskie dawne i współczesne. 
2. Rodzaje krajobrazu, analiza układów przestrzennych i metod stosowania różnorodnych tworzyw z jakich powstawały ogrody w różnych epokach historycznych.|
3. Ochrona kształtowanie i rewaloryzacja krajobrazu metody studialne i projektowe. 
4. Uwarunkowania klimatyczne i atmosferyczne, funkcje i rodzaje systemów roślinnych, kształtowanie krajobrazu: ukształtowanie terenu, formy geomorficzne, woda i jej znaczenie, mała architektura ogrodowa i parkowa, ogród przydomowy, wnętrza w zabudowie wielorodzinnej, założenia typu parkowego, tereny rekreacyjne, współczesna integracja zieleni i architektury, współczesne zespoły mieszkaniowe a zieleń, dachy „odwrócone", zieleń a wnętrza, rola zieleni w projektowaniu urbanistycznym, tworzywo roślinne.

Program ćwiczeń projektowych:

1. Inwentaryzacja urbanistyczno – dendrologiczna (w tym inwentaryzacja fotograficzna). 
2. Analiza istniejącego sposobu zagospodarowania i użytkowania terenu objętego opracowaniem oraz przestrzeni usytuowanej w sąsiedztwie wraz z wnioskami. (Opracowanie w skali 1: 500). 
3. Analiza i studium przestrzeni – mapowanie behawioralne, ankieta miejsca (propozycja zmian wraz z adresatem). Określenie szczegółowego programu funkcjonalno-przestrzennego. (Opracowanie w skali 1: 500). 
4. Koncepcje zagospodarowania terenu (Skala 1: 200/1:500): 
a) rozwiązania funkcjonalno-przestrzenne uwzględniające uwarunkowania widokowe (elementy kompozycyjne), komunikacyjne (związane z rodzajem i natężeniem ruchu) i ekologiczne (włączenie do systemu zieleni), 
b) akcent kompozycyjny, jako symbol miejsca,
c) wprowadzenie elementów kompozycji roślinnych (zieleń wysoka, średnia i niska), 
d) zaprojektowanie oświetlenia i wyposażenia placu, 
e) projekt posadzki,
f) waloryzacja przestrzeni pod względem pór roku.
5. Wybrane detale roślinne (Skala 1: 100). 
6. Przekrój z rozwinięciem widokowym przestrzeni objętej opracowaniem w miejscach charakterystycznych dla projektowanego układu (Skala 1: 500/1:250). 
7. Aksonometria i wizualizacje komputerowe.

Metody kształcenia

METODY PODAJĄCE:  Przekaz konwencjonalny, problemowy, konwersatoryjny, informacyjny;

METODY POSZUKUJĄCE: Kształcenie interaktywne i kreatywne; zajęcia projektowe, kształcenie interdyscyplinarne; kształcenie postawy twórczej; dyskusja; praca indywidualna i w grupach realizowane wg szczegółowego harmonogramu zajęć.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Weryfikacja prac projektowych według przyjętych założeń co do zakresu i stopnia trudności poprzedzone uzyskaniem w semestrze zaliczeń opracowań cząstkowych warunkujących poprawne wykonanie projektu semestralnego. Warunkiem zaliczenia jest aktywne uczestnictwo na zajęciach. 

Opracowanie projektowe, składające się z części rysunkowej i opisowej, sporządzonego zgodnie ze szczegółowym opisem zadania projektowego przedstawionego na początku semestru - pod względem: przyjętych rozwiązań projektowych – wykorzystania wiedzy teoretycznej w kształtowaniu architektury krajobrazu wraz z oceną realizacji wymagań Inwestora i/lub osób prowadzących przedmiot.

Zaliczenie kolokwium końcowego w formie zaliczenia pisemnego lub ustnego – wiedza teoretyczna. Student wykaże się zdobytą wiedzą i rozumieniem zagadnień związanych z teorią projektowania architektury krajobrazu. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

Literatura podstawowa

• Architektura Krajobrazu: studia i prezentacje, Akademia Rolnicza we Wrocławiu. Wydział Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji, Kwart., AR WIKŚiG, Wrocław 2001-2011.
• Bogdanowski Janusz, Architektura krajobrazu, PWN, Warszawa 1973.
• Böhm Aleksander, Wnętrze w kompozycji krajobrazu : wybrane elementy genezy i analizy porównawczej pojęcia : pomoc dydaktyczna do przedmiotu : współczesne tendencje w architekturze krajobrazu, Politechnika Krakowska, Kraków 1998.
• Böhm Aleksander, Planowanie przestrzenne dla architektów krajobrazu : o czynniku kompozycji, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2006.
• Brookes John., Projektowanie ogrodów, Wiedza i Życie, Warszawa, 2001.
• Ciechanowski Kazimierz, Podstawy kompozycji architektonicznej. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1974.
• Majdecki Longin, Historia ogrodów. T. 2, Od XVII wieku do współczesności, PWN, Warszaw 2010.
• Ozimek P., Böhm A., Ozimek A., Wańkowicz W., 2014. Planowanie przestrzeni o wysokich walorach krajobrazowych przy użyciu cyfrowych analiz terenu wraz z oceną ekonomiczną. Politechnika Krakowska. Kraków.
• Wejchert Kazimierz, Elementy kompozycji urbanistycznej, Warszawa : Wydawnictwo Arkady Sp. z o.o., 2008.
• Wojtyszyn Bogusław, Idea miasta-ogrodu Hampstead Garden Suburb, w: Kształtowanie krajobrazu: idee, strategie, realizacje, Politechnika Wrocławska, Wrocław 2005.
• Zachariasz Agata, Zieleń jako współczesny czynnik miastotwórczy ze szczególnym uwzględnieniem roli parków publicznych, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 20

Literatura uzupełniająca

• Aktualne czasopisma architektoniczne i urbanistyczne.
• Katalog Roślin II, drzewa, krzewy, byliny
• Böhm A., O czynniku kompozycji w planowaniu przestrzeni. Politechnika Krakowska. Kraków 2016.
• Ciechanowski K., Podstawy projektowania architektonicznego, Wydaw. PWr, Wrocław 1976.
• Enge T., O., Schröer C., F., Garden Architecture in Europe, B. Taschen Verlab Gmbh, Köln, London, Tokyo 1992.
• Godet J. D.: Przewodnik do rozpoznawania drzew i krzewów, Wydawnictwo Delta, 2000
• Neufert, E., Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, Warszawa 2000.
• Charytonow Edward., Projektowanie architektoniczne. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1980.

Uwagi

Sala do prowadzenia zajęć z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w stoły projektowe, w sprzęt audiowizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych.

Sala do prowadzenia zajęć powinna być wyposażona w programy do projektowania wskazane przez prowadzącego na początku semestru.

Zmodyfikowane przez dr inż. arch. Alicja Maciejko (ostatnia modyfikacja: 23-09-2021 14:53)