SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Kinezyterapia - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Kinezyterapia
Kod przedmiotu 12.6-WL-FIZJO-KIN
Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
Kierunek Fizjoterapia
Profil praktyczny
Rodzaj studiów jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 - - Zaliczenie na ocenę
Zajęcia praktyczne 45 3 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

  1. Przygotowanie teoretyczne i wyuczenie praktyczne studenta umiejętności diagnostycznych w zakresie wykonywania badań oraz testów niezbędnych dla doboru środków kinezyterapii.
  2. Zapoznanie z funkcjonowaniem układu nerwowego w sterowaniu narządem ruchu, zapoznanie studentów z pojęciem kompensacji i możliwościami, jakie ona stwarza w kinezyterapii – nauka ruchu.
  3. Wykształcenie umiejętności dobierania i wykonywania/stosowania ćwiczeń leczniczych, metod i technik kinezyterapeutycznych adekwatnie do stanu funkcjonalnego pacjenta.
  4. Wypracowanie umiejętności opisu i interpretacji teoretycznych podstaw techniki i metodyki usprawniania leczniczego, także z wykorzystaniem specjalistycznej aparatury i sprzętu.

Wymagania wstępne

Student powinien posiadać wiedzę z zakresu fizjoterapii ogólnej, biologii medycznej, anatomii prawidłowej, fizjologii, kinezjologii.

Zakres tematyczny

Wykłady:

Podstawy naukowe kinezyterapii. Rola i miejsce kinezyterapii w procesie fizjoterapii i w rehabilitacji integracyjnej. Historia leczenia ruchem na świecie i w Polsce

Rola wstępnej i okresowej oceny stanu funkcjonalnego pacjenta w procesie fizjoterapii.

Podstawowe urządzenia i sprzęt diagnostyczny oraz leczniczy wykorzystywany w kinezyterapii oraz metody testowania wykorzystywane dla celów programowania i kontroli efektów postępowania fizjoterapeutycznego. Ocena funkcjonalna pacjentów wg systemu ICF.

SOAP – badania podmiotowe i przedmiotowe (ogólne i miejscowe). Podstawowe kliniczne badania stosowane w fizjoterapii do oceny czynności układu ruchu i nerwowego. Diagnostyka czynnościowa i funkcjonalna dla potrzeb kinezyterapii; sposoby i metody oceny stanu funkcjonalnego pacjenta oraz ewaluacji postępowania fizjoterapeutycznego dla potrzeb kinezyterapii (badanie podmiotowe, przedmiotowe, podstawowe pomiary, sposoby oceny, testy funkcjonalne oraz testy specyficzne niezbędne dla programowania kinezyterapii);

Podstawy naukowe obejmujące wpływ poszczególnych rodzajów treningu leczniczego na organizm ludzki. Podstawy naukowe, nazewnictwo i systematyka ćwiczeń stosowanych w kinezyterapii – metoda klasyczna, stretching, PIR (reakcja mięśni na rozciąganie, zastosowanie stretchingu w fizjoterapii, techniki stretchingu).

Omówienie wskazań i przeciwwskazań do prowadzenia ćwiczeń stosowanych w kinezyterapii, zasad doboru ćwiczeń w kinezyterapii, w zależności od stanu funkcjonalnego pacjenta oraz metodologii wykonywania ćwiczeń leczniczych w kinezyterapii;

Przedstawienie zasobu ćwiczeń i sposobu ich doboru w określone zestawy przydatne do realizacji różnych zadań leczniczych, korekcyjnych i profilaktycznych;

Podstawowe informacje dotyczące objawów uszkodzeń ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego niezbędne do zrozumienia zjawisk: adaptacja, kompensacja i regeneracji – Prawa rządzące zjawiskami kompensacji i adaptacji (definicje, fizjologiczne założenia, granice i bariery).

Zajęcia praktyczne:

Omówienie zasad BHP w pracowni kinezyterapii;

Planowanie i dobór odpowiednich metod/technik diagnostycznych dla potrzeb kinezyterapii, dla pacjentów w każdym wieku i z różnymi rodzajami dysfunkcji 

Ocena zakresu ruchów stawów obwodowych – goniometria oraz sposób zapisu uzyskanych wyników zgodnie z zasadami SFTR – (praktyczne pomiary i fizjologiczne zakresy ruchów wg Pavelki i Zembatego); pomiary zakresów ruchu kręgosłupa (wg Pavelki); pomiary długości i obwodów kończyn – rodzaje pomiarów, pozorne i rzeczywiste skrócenie długości kończyn (badanie objawów):

a) ocena podmiotowa pacjenta dla potrzeb kinezyterapii oraz interpretacja uzyskanych wyników, przeprowadzenie diagnostyki funkcjonalnej pacjentów z różnymi dysfunkcjami układu ruchu dla potrzeb kinezyterapii;

b) przeprowadzenie oraz interpretacja wyników badań przedmiotowych (statycznych i dynamicznych oraz ogólnych i miejscowych) układu ruchu człowieka dla potrzeb kinezyterapii;

c) przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników pomiarów linijnych (obwodów, długości, zakresów ruchu kręgosłupa) w ramach oceny funkcjonalnej pacjentów dla potrzeb kinezyterapii;

d) przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników oceny zakresów ruchu stawów (orientacyjnych, kątowych) w ramach klinicznej oceny funkcjonalnej pacjentów dla potrzeb kinezyterapii;

Rodzaje skurczu mięśniowego; rodzaje pracy mięśniowej, ogólne zasady klinicznej metody oceny siły mięśni; kliniczna metoda oceny siły mięśni (zespołami, wg Zembatego, nazwy łacińskie przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników oceny siły mięśniowej (manualnej i dynamometrycznej) w ramach oceny funkcjonalnej pacjentów dla potrzeb kinezyterapii;

Przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników wybranych klinicznych testów funkcjonalnych oraz wybranych kwestionariuszy i skal stosowanych dla potrzeb kinezyterapii; 

Główne i etapowe cele fizjoterapii w oparciu o przeprowadzoną ocenę funkcjonalną pacjenta dla potrzeb kinezyterapii;

Systematyka ćwiczeń kinezyterapeutycznych: ćwiczenia bierne; ćwiczenia czynno-bierne, ćwiczenia samowspomagane; ćwiczenia prowadzone; ćwiczenia czynne w odciążeniu, ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia czynne wolne, zasady gimnastyki porannej; ćwiczenia ogólnousprawniające, ćwiczenia izometryczne, ćwiczenia w łańcuchu otwartym i zamkniętym, ćwiczenia czynne z oporem (zasady doboru oporu do ćwiczeń, rodzaje oporu, wykorzystanie skurczu ekscentrycznego i koncentrycznego)

Metody kształcenia

Wykład z elementami dyskusji.

Prezentacja multimedialna z elementami dyskusji.

Zadania - ćwiczenia praktyczne - analiza diagnostyczna, zastosowanie technik kinezyterapeutycznych.

Studium przypadku - analiza wybranych zespołów klinicznych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zajęć przewidzianych do realizacji przedmiotu w ramach programu zajęć jest podstawą do ich zaliczenia.

Zaliczenie wykładów: w formie pisemnej (pytania otwarte i/lub test jednokrotnego wyboru). Uzyskanie 60% punktów możliwych do zdobycia jest warunkiem zaliczenia wykładów.

Odsetek prawidłowych odpowiedzi zostanie  przeliczony na stopnie wg skali:

94-100% = 5,0

85-93% = 4,5

76-84% = 4,0

68-75% = 3,5

60-67% = 3,0

0-59% = 2,0

W przypadku braku uzyskania zaliczenia – poprawa w formie odpowiedzi ustnej lub pisemnej.

Zaliczenie zajęć praktycznych i klinicznych: kolokwium w formie pisemnej; praktyczne efekty uczenia się sprawdzane są poprzez obserwację studenta i bieżącą kontrolę w trakcie zajęć oraz przez wykonanie zadanych podczas kolokwium procedur terapeutycznych.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
Nieobecności - dopuszcza się 1 usprawiedliwioną nieobecność, którą Student jest zobowiązany odrobić z inną grupą lub w godzinach konsultacyjnych u prowadzącego zajęcia. Godziny konsultacyjne są podane do wiadomości studentów z początkiem roku akademickiego.

Regulacje dotyczące warunków zaliczenia odpowiadają warunkom zaliczania bezpośredniego, z zastrzeżeniem możliwości wprowadzenia zmian w przypadku konieczności przejścia na zaliczanie zdalne w czasie regulaminowym, przed rozpoczęciem sesji.

Literatura podstawowa

  1. Red. Rosławski A.; Badania czynnościowe w kinezyterapii, AWF Wrocław. 2009
  2. Zembaty A.; Kinezyterapia t. 1 i 2 Firma Usługowo-Handlowa Kasper, 2002/2003.
  3. Petty N. Badanie i ocena narządu ruchu. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, cop. 2010.

Literatura uzupełniająca

  1. Kwolek A.; Rehabilitacja medyczna. (t.I-II) Wyd. med. Urban&Partner 2003
  2. Orzech J.; Kształtowanie siły mięśniowej w stanach patologicznych. Warszawa 2002.
  3. Nowotny J.; Podstawy fizjoterapii. (t. I-III) Firma Usługowo-Handlowa Kasper, 2004
  4. Kilar J.Z., Lizis P.; Leczenie ruchem cz. I Badanie narządu ruchu w rehabilitacji. Firma Usługowo-Handlowa Kasper, Kraków 1996

Uwagi

Program opracowała: dr hab. Marzena Wiernicka


Zmodyfikowane przez dr hab. n. med. Magdalena Gibas-Dorna, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 19-04-2022 21:10)