Celem przedmiotu jest przekazanie studentom kompleksowej wiedzy nt. sektora usług społecznych (z uwzględnieniem szczegółowych polityk społecznych i zmian dokonujących się we współczesnym świecie) oraz ich roli w przeciwdziałaniu wykluczeniu społecznemu i jego negatywnym skutkom.
Wymagania wstępne
Zakres tematyczny
1. Paradygmaty welfare state i definiowanie usług społecznych
2. Perspektywa usług społecznych we współczesnych koncepcjach teoretycznych:
koncepcja wielosektorowej i obywatelskiej polityki społecznej
koncepcja inwestycji i innowacji społecznych
decentralizacja i deinstytucjonalizacja usług społecznych
koncepcja wykorzystania sektora nieformalnego
3. Organizacja i zarządzanie w sferze usług społecznych
4. Partnerstwa i sieci jako nowa formuła zarządzania usługami
5. Standaryzacja czy indywidualizacja usług społecznych?
6. Produkcja i koprodukcja usług społecznych. Realizatorzy usług i ich odbiorcy
7. Usługi w szczegółowych politykach społecznych, np.:
usługi pomocy społecznej
usługi edukacyjne
usługi na rzecz rodziny
usługi na rzecz dzieci i młodzieży
usługi wobec seniorów
usługi wobec osób z niepełnosprawnościami
8. Centra Usług Społecznych jako narzędzia realizacji usług w polityce społecznej
9. Pandemia koronawirusa i nowe usługi społeczne
Metody kształcenia
Metoda tekstu przewodniego, praca w grupach, dyskusja
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
FORMA ZALICZENIA ĆWICZEŃ
Zaliczenie na ocenę
Zasady uzyskania oceny z ćwiczeń
Zaliczenie na podstawie przygotowanej w 2-3 osobowych zespołach prezentacji na temat usług społecznych w obszarze jednej z wybranych polityk szczegółowych oraz kolokwium obejmującego zakres materiału zgodny z przedstawionym na pierwszych zajęciach sylabusem.
Prezentacja – w ocenie nacisk położony zostanie na umiejętne stosowanie poznanych kategorii pojęciowych, odniesienia do zróżnicowanych źródeł, a także sposób zaprezentowania tematu podczas zajęć.
Kolokwium w formie pytań problemowych, otwartych (z możliwością zamiany na test z progami punktowymi – w przypadku zajęć realizowanych w formie zdalnej). Minimalny próg wymagany do uzyskania oceny pozytywnej – 60% punktów.
Ocena z ćwiczeń stanowić będzie średnią arytmetyczną ocen z prezentacji oraz kolokwium.
Ocena końcowa
Zasady uzyskania oceny końcowej
Ocena końcowa = ocena z ćwiczeń
Literatura podstawowa
Bazuń D., Frątczak-Muller J., Jaskulska M., Kwiatkowski M., Mielczarek-Żejmo A., Diagnoza potrzeb i potencjału społeczności lokalnej w zakresie usług społecznych, Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2020.
Gerwiński M., Usługi społeczne we współczesnej polityce społecznej, Elipsa, Warszawa 2021.
Kowalczyk O., Usługi opiekuńcze w postaci pomocy osobistej w Polsce i w innych krajach, [w:] Sektor usług wobec starzenia się społeczeństwa, Folia Oeconomica, 2015 (2312).
Kubów A., Szczepaniak J. (red.), Usługi społeczne wobec rodziny, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Uniwersytet Ekonomiczny, Wrocław 2011.
Literatura uzupełniająca
Diagnoza zapotrzebowania na usługi społeczne w woj. lubuskim. Raport z badań. Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego, Zielona Góra 2022.
Gąciarz B., Rudnicki S. (red.), Polscy niepełnosprawni – od kompleksowej diagnozy do nowego modelu polityki społecznej, AGH, Kraków 2014.
Gerwiński M., Rodzina i sektor nieformalny jako koproducenci usług społecznych [w:] Narodowy i ponadnarodowy wymiar polityki rodzinnej, (red.) A. Durasiewicz, WSP im. J. Korczaka, Warszawa 2017.
Grewiński M., Kamiński S., Obywatelska polityka społeczna, WSP TWP, Warszawa 2007.
Karwacki A., Usługi społeczne w zakresie zatrudnienia socjalnego, [w:] Polityka aktywizacji w Polsce. Usługi reintegracji w sektorze gospodarki społecznej, (red.) M. Grewiński, M. Rymsza, WSP TWP, Warszawa 2011.
Kaźmierczak T., Rymsza M. (red.), W stronę aktywnej polityki społecznej. ISP, Warszawa 2003.
Montenero A., Rozwój usług społecznych opartych na dowodach – źródła wiedzy i pomiaru, [w:] M. Gerwiński, A. Karwacki (red.), Innowacyjna polityka społeczna, WSP, Warszawa 2015.
Pikuła N., Zdebska E., Glac W. (red.), Wyzwania dla polityki społecznej w kontekście pandemii koronawirusa, Biblioteka Instytutu Spraw Społecznych Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, Kraków 2020.
Trafiałek E., Innowacyjna polityka senioralna XXI wieku – między ageizmem, bezpieczeństwem socjalnym i active ageing, Toruń 2016.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Tomasz Kołodziej (ostatnia modyfikacja: 27-01-2022 12:16)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.