Celem wykładu jest przekazanie ogólnych informacji na temat metodologicznych założeń komparatystyki prawniczej, przedstawienie konkurencyjnych metod i narzędzi badawczych poszczególnych systemów prawnych. Celem przedmiotu jest również zapoznanie słuchaczy z mogącymi pojawiać się problemami w wyniku stosowania tej metodologii w naukach prawnych w szczególności w przypadkach "law transplants". Wykład i prezentacje poszczególnych studentów umożliwią pokazanie słuchaczom alternatywnych rozwiązań prawnych w innych kulturach prawa i wskażą na relatywność poszczególnych rozwiązań.
Wymagania wstępne
Brak.
Zakres tematyczny
1. Wprowadzenie do komparatystyki prawniczej
Komparatystyka prawnicza i bliskie jej dyscypliny - studia obcego prawa, prawo międzynarodowe prywatne, prawo międzynarodowe publiczne, prawo ponadnarodowe, historia prawa, socjologia prawa, filozofia prawa, antropologia prawa
Ekonomiczna analiza i komparatystyka prawnicza
Komparatystyka prawnicza i antropologia
Komparatystyka prawnicza i język
2. Sfery prawa porównawczego
Prawo porównawcze prawa prywatnego
Prawo porównawcze prawa administracyjnego
Prawo porównawcze prawa konstytucyjnego
Prawo porównawcze prawa kryminalnego
Prawo porównawcze prawa cywilnego
3. Prawo porównawcze i cywilizacja
Tradycja prawna Azji Wschodniej
Żydowska tradycja prawna
Islamska tradycja prawna
Latynoamerykańska tradycja prawna
Mieszane systemy prawne
Demokracja i zachodnia tradycja prawna
Metody kształcenia
Wykład konwencjonalny.
Wykład problemowy.
Wykład konwersatoryjny.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Zaliczenie pisemne na ocenę lub przygotowanie i wygłoszenie referatu. Oceniana jest również aktywność studentów podczas wykładów.
Literatura podstawowa
R. Tokarczyk, Komparatystyka prawnicza, Warszawa 2008.
Z. Brodecki, M. Konopacka, A. Brodecka-Chamera, Komparatystyka kultur prawnych, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2010.
H. Rot, Między geografią prawną, komparatystyką prawniczą i teorią prawa [w:] H. Rot (red.),Główne kultury prawne współczesnego świata, Warszawa 1995.
M. Ancel, Znaczenie i metody prawa porównawczego, Warszawa 1979.
R. Tokarczyk, Rozważania o funkcjach komparatystyki prawniczej, Nauka Polska nr 1, 1987.
R. Tokarczyk, Wybrane aspekty międzynarodowej unifikacji prawa, [w:] M. Sawczuk (red.),Jednolitość prawa cywilnego sądowego a jego odrębności krajowe, Lublin 1997.
5. I. Szymczak, Metoda nauki o porównywaniu systemów prawnych, "Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny" 3 (2014)
Literatura uzupełniająca
K. Zweigert, H.Kotz, An Introduction to Comparative Law, Oxford 1998, cz. I.
R. Sacco, Legal Formants: A Dynamic Approach to Comparative Law., The American Journal of Comparative Law, tom 39 (1991), s. 343-401.
A. Watson, From Legal Transplants to Legal Formants, The American Journal of Comparative Law, tom 43 (1995), s.469-476.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Andrzej Tatara (ostatnia modyfikacja: 01-04-2022 14:08)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
