Intermedia – termin wprowadzony w połowie lat sześćdziesiątych przez artystę Dicka Higginsa – trend panujący wśród najbardziej interesujących nowych dziedzin sztuki jako tendencja do przekraczania granic uznanych mediów, lub nawet łączenia obszarów pogranicza sztuki z mediami, które dotychczas nie były uznawane za artystyczne formy wyrazu. pl.wikipedia.org Program przedmiotu dotyczy:
doświadczenia fotografii jako narzędzia umożliwiającego i poszerzającego środki i sposoby wypowiedzi w różnych dziedzinach twórczości - fotografia intermedialna
pogłębienia świadomości artystycznej ekspresji studenta poprzez działania fotograficzne w przestrzeni
nabycia umiejętności samodzielnego proponowania znaczeń oraz realizacji zagadnień przy pomocy zróżnicowanych form i sposobów obrazowania wynikających z techniki i technologii fotografii
uzupełnienia /5 semestr/ o kontekst eksperymentu - fotografia eksperymentalna w sztukach wizualnych - podejmowanie działań w obszarze praktyki artystycznej niezależnie od warsztatu formalnego (eksperymentalne formy rejestracji obrazu)
nabycia umiejętności świadomego wyboru poszczególnych elementów pracy jako składowych przemyślanej, spójnej ekspozycji końcowej zrealizowanego projektu /tematu
nabycia umiejętności pracy zdalnej z wykorzystaniem środków komunikacji na odległość
nabycia umiejętności archiwizowania własnych prac w zapisie cyfrowym poprzez opracowanie katalogów bieżących
Wymagania wstępne
Wiedza z obszaru historii fotografii, znajomość teorii i estetyki fotografii współczesnej. Wiedza i umiejętności z obszaru techniki i technologii fotografii, samodzielna rejestracja i kreacja obrazu fotograficznego z zachowaniem prawidłowości parametrów. Świadomość tradycji obrazowania fotograficznego. Wiedza i umiejętności nabyte w ramach realizacji przedmiotu fotografia intermedialna podczas 4 semestru studiów.
Zakres tematyczny
Prezentacja zagadnień przybliżających /pogłębiających kontekst fotografii intermedialnej oraz obszar szeroko pojętego fotograficznego eksperymentu. Przykładowe tematy:
Trwanie rzeczywistości w fotografii (Nie-trwałość)
Następstwo obrazów w percepcji wizualnej (Widmo)
Sposób realizacji zakresu tematycznego w dużym stopniu wynika z indywidualnych zainteresowań i doświadczeń studenta. Propozycja koncepcyjnej formy realizacji tematu dowolnego (przedstawionego przez studenta).
Student ma możliwość interpretacji programu poprzez zapis analogowy, cyfrowy, wideo, obiekt, instalację.
Metody kształcenia
Metoda badawcza w fotografii. Udział studentów we wszystkich etapach realizacji tematów, przeglądach - środsemestralnym i końcoworocznym. Proces kształcenia w warunkach studyjnych i laboratoryjnych, praca w plenerze, korekta indywidualna, dyskusje w grupie.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Podstawowe kryteria otrzymania zaliczenia:
aktywne uczestnictwo w zajęciach i konsultacjach indywidualnych
dokumentacja przebiegu procesu kształcenia - katalogi zaliczeniowe etapowe i końcowe umieszczone na dysku Drive wg instrukcji opracowania udostępnionej przez prowadzącą Pracownię
realizacja przez studenta ćwiczeń i tematów z efektem finalnym - prace o charakterze koncepcyjnym, prace o charakterze wystawienniczym
Literatura podstawowa
Fotografia: realność medium, praca zbiorowa pod red. G. Dziamskiego, A. Kępińskiej, S. Wojneckiego, wyd. ASP Poznań, Poznań 2000
Flusser Vilém, Ku filozofii fotografii, wyd. Aletheia, Warszawa 2015
Hopfinger Maryla, Doświadczenia audiowizualne – o mediach w kulturze współczesnej, Wydawnictwo Sic!, Warszawa, 2003
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
