1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2022/2023
4. Politologia - drugiego stopnia z tyt. magistra
5. Komunikacja kryzysowa w polityce

Wygeneruj PDF dla tej strony

Komunikacja kryzysowa w polityce - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Przedmiot ma za zadanie ukazać problematykę komunikowania kryzysowego w sferze polityki

 

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Brak

Zakres tematyczny

Komunikowanie publiczne i polityczne, Widoczność medialna, Wizerunek medialny, Public relations, Komunikowanie w Social Mediach, Sytuacje kryzysowe, Sztaby kryzysowe i eksperci, Kontrola przebiegu sytuacji kryzysowej, Plany prewencyjne, Strategie obrony, Strategie komunikowanie, Narzędzia komunikacji kryzysowej, Monitoring mediów, Oświadczenia medialne, Briefingi prasowe, Konferencje prasowe, Interesariusze i partnerzy, Procedury postępowania w sytuacjach kryzysowych, Rola edukacji i szkoleń w zakresie komunikowania w sytuacjach kryzysowych

Metody kształcenia

Wykład tradycyjny, wykład problemowy, praca z tekstem w grupie; samodzielna praca z tekstem; debata problemowa, prezentacje grupowe.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Obecność i aktywność na zajęciach, przygotowanie prezentacji multimedialnej dotyczącej wybranego przypadku zarządzania sytuacją kryzysową, egzamin ustny.

Literatura podstawowa

1. P.F. Anthonisen, Komunikacja kryzysowa, Warszawa 2013,
2. K. Hartley, Komunikacja w kryzysie, Warszawa 2020,
3. D. Tworzydło, Komunikowanie organizacji w kryzysie. Metody i modele ograniczania ryzyka, Warszawa 2022,
4. B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2011,
5. M. Nieć, Komunikowanie polityczne w społeczeństwach przedmasowych, Wawrszawa 2011,
6. Zarządzanie w sytuacjach kryzysowych niepewności, red. R. Kubiak, Warszawa 2012,
7. Studia empiryczne nad komunikowaniem politycznym w Polsce, red. B. Dobek-Ostrowska, K. Majdecka, Wrocław 2011, 
8. T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu, Warszawa 2009,
9. J. Habermas, Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, Warszawa 2007,
10. G. Sartori, Homo videns. Telewizja i postmyślenie, Warszawa 2007,
11. M. Castells, Społeczeństwo sieci, Warszawa 2007,
12. W. Schulz, Komunikacja polityczna, Kraków 2006,
13. J. Street, Mass media, polityka i demokracja, Kraków 2006,
14. J. Baudrillard, Wojny w Zatoce nie było, Warszawa 2006,
15. M. Karwat, O demagogii, Warszawa 2006,
16. M. McLuhan, Zrozumieć media: przedłużenia człowieka, Warszawa 2004,
17. E. Bendyk, Antymatrix: człowiek w labiryncie sieci, W.A.B 2004,
18. T. Płudowski, Komunikacja polityczna w amerykańskich kampaniach wyborczych, Warszawa 2008,
19. M. Golka, Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne, Warszawa 2008,
20. W. Jabłoński, Kreowanie informacji. Media relations, Warszawa 2007,
21. M. Kolczyński, M. Mazur, Wojna na wrażenia, Warszawa 2007,

Literatura uzupełniająca

1. Księga komunikacji kryzysowej 2017, Rządowe Centrum Bezpieczeństwa.
2. T. Olejnik, Zarządzanie kryzysowe a komunikacja, czyli jak i kiedy informować ludzi, "Security, Economy & Law" 2017 nr 1.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Adam Ilciów (ostatnia modyfikacja: 04-05-2022 12:37)