1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2022/2023
4. Pedagogika - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Metodyka diagnozy i terapii pedagogicznej II

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka diagnozy i terapii pedagogicznej II - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z psychospołecznymi następstwami zaburzeń w uczeniu się, symptomami specyficznych trudności w uczeniu się matematyki i szczegółową procedurą diagnostyczną i terapeutyczną w dyskalkulii, istotą leworęczności i sposobami pracy z uczniem leworęcznym, szczegółowymi zasadami terapii pedagogicznej. Przygotowanie studentów do samodzielnej diagnozy i terapii w zakresie wymienionych zaburzeń.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Znajomość podstawowych terminów związanych z terapią pedagogiczną, znajomość schematu postępowania diagnostyczno-terapeutycznego.  

Zakres tematyczny

Wykłady

Specjalizacja półkul mózgowych – funkcjonowanie półkul mózgowych u osób z dysleksją, wpływ na ich życie, na naukę, pracę zawodową itp., leworęczność i sposoby pracy z dzieckiem leworęcznym. Dyskalkulia – definicje terminów: dyskalkulia rozwojowa, dyskalkulia. Dyskalkulia a akalkulia. Częstotliwość występowania dyskalkulii. Klasyfikacja i charakterystyka dyskalkulii rozwojowej, e) symptomy dyskalkulii.

Przyczyny niepowodzeń szkolnych w uczeniu się matematyki . Psychopedagogiczna analiza trudności szkolnych.

Zdolności matematyczne i ich zaburzenia .

Dojrzałość do uczenia się matematyki i jej wyznaczniki:

a./ Świadomość , w jaki sposób należy liczyć przedmioty

b./Odpowiedni poziom operacyjnego rozumowania;

c./Zdolność do płynnego i giętkiego posługiwania się reprezentacją enaktywną, ikoniczną i symboliczną;

d./wysoki poziom odporności emocjonalnej:

e./ Należyta sprawność manualna, precyzja spostrzegania i koordynacja wzrokowo-ruchowa

Konwersatoria

Prezentacja wybranych metod wykorzystywanych w pracy terapeutycznej z uczniem z trudnościami w uczeniu się matematyki.

Zarys metodyki wprowadzania dzieci w sztukę konstruowania gier matematycznych.

Omówienie postępowania terapeutycznego w pierwszym etapie terapii - do czasu osiągnięcia dojrzałości szkolnej. Praktyczne

omówienie ćwiczeń i pomocy dydaktycznych dotyczących metod konstruowania gier;

- orientacji przestrzennej, rytmów, liczenia;

-ustalenia równoliczności zbiorów, klasyfikacji;

-dodawanie i odejmowanie w szerokim zakresie;

-operacyjnego rozumowania w zakresie stałości ilości nieciągłych, układanie konsekwentnych serii;

-operacyjnego rozumowania w zakresie stałości, długości, masy, objętości płynów, wagi i ciężarów /geometria/.

Charakterystyka postępowania terapeutycznego – na drugim etapie terapii- rekonstrukcja systemu wiadomości i umiejętności matematycznych na I i II etapie.

Praktyczne omówienie ćwiczeń i pomocy dydaktycznych dotyczących:

-dodawania i odejmowania;

-mnożenie i dzielenie;

-układania i rozwiązywania zadań tekstowych;

-dziesiętny system pozycyjny, kolejność wykonywania działań;

-algorytmy działań pisemnych,

- rozumienie pojęcia ułamka;

-zaburzeń funkcji percepcyjno-motorycznych- ćwiczenia analizatora wzrokowego, słuchowego i ruchowego

Konstruowanie scenariusza zajęć terapii pedagogicznej w zakresie matematyki dla dziecka ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki.

Metody kształcenia

Wykłady – wykład tradycyjny.

Konwersatoria – praca z książką i materiałami źródłowymi, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, metoda przypadku, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady:

Egzamin z problematyki wykładów (90% poprawnych odpowiedzi – ocena bdb, 75% - db, 60% - dst).

Ćwiczenia:

Średnia arytmetyczna ocen z:

• aktywnego udziału w zajęciach,
• pracy zaliczeniowej (projekt narzędzia diagnostycznego),
• kolokwium z problematyki ćwiczeń (90% poprawnych odpowiedzi – ocena bdb, 75% - db, 60% - dst).

Ocena końcowa:

Oceną końcową z przedmiotu jest średnia arytmetyczna ocen z wykładów i ćwiczeń.

Frekwencja:

Dozwolona jest jedna nieobecność na zajęciach bez konieczności jej zaliczania. Każdą kolejną nieobecność student zobowiązany jest zaliczyć na konsultacjach (dopuszczalne jest odrobienie zajęć z inną grupą). Studenci, którzy mają przyznany IOS (udział w zajęciach 50%-60%, wywiązanie się z ustalonych indywidualnie warunków zaliczenia).

Literatura podstawowa

1. Gruszczyk – Kolczyńska (red.) (2009). Wspomaganie rozwoju umysłowego oraz edukacja matematyczna dzieci w ostatnim roku wychowania przedszkolnego i w pierwszym roku szkolnej edukacji. Warszawa:Edukacja polska.

2. Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1994). Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Warszawa: WSiP.

3. Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1997). Dziecięca matematyka. Książka dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: WSiP.

4. Gruszczyk – Kolczyńska, E. (1996). Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?. Warszawa: WSiP.

5. Korolczuk R., Zambrowska M., (2015): Pozwólmy dzieciom grać. O wykorzystaniu gier planszowych w edukacji matematycznej, Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.

6. Oszwa, U. (2006). Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Kraków: Impuls.

7. Semadeni Z., Gruszczyk-Kolczyńska E.,Treliński G.,Bugajska-Jaszczołt B., Czajkowska M., (2015) Matematyczna edukacja wczesnoszkolna, Kielce:Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP ,Spółka z o.o.

Literatura uzupełniająca

1. Bogdanowicz M., Trudności w pisaniu u dzieci, Gdańsk 1983.

Pozycje każdorazowo ustalane i podawane przez prowadzącego zajęcia.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 25-04-2022 13:07)