nabycie wiedzy na temat celów i zasad diagnozy pedagogicznej,
nabycie umiejętności projektowania i poprawnego prowadzenia badań służących diagnozie pedagogicznej.
Wymagania wstępne
Student posada wiedzę na temat procesów rozwojowych człowieka oraz podstawową wiedzę na temat dysfunkcji rozwojowych, zdobytą na przedmiotach: "Biomedyczne podstawy rozwoju człowieka i wychowania", "Wybrane zagadnienia z pedagogiki specjalnej" oraz "Psychologia rozwoju człowieka w ciągu życia".
Zakres tematyczny
Tematyka wykładów:
Definicje diagnozy, przedmiot diagnozy, źródła poznania diagnostycznego.
Specyfika diagnozy pedagogicznej na tle innych diagnoz,
Typy diagnoz, etapy diagnozy, diagnoza pełna i niepełna.
Etyczne aspekty diagnozy pedagogicznej.
Podstawowe środowiska wychowawcze i ich charakterystyka.
Kontakt diagnostyczny, cechy kontaktu diagnostycznego, wskaźniki prawidłowego i pozornego kontaktu diagnostycznego, techniki nawiązywania i podtrzymywania kontaktu diagnostycznego, opór w kontakcie diagnostycznym i sposoby przezwyciężania go.
Tematyka ćwiczeń:
Diagnoza sytuacji dziecka w rodzinie, diagnoza sytuacji socjalno-wychowawczej dziecka w rodzinie, diagnoza poziomu zaspokojenia potrzeb dziecka w rodzinie.
Diagnoza przypadków przemocy wobec dziecka w rodzinie.
Diagnoza sytuacji dziecka w szkole, diagnoza gotowości szkolnej dziecka oraz sytuacji społecznej w klasie szkolnej, diagnoza zachowania się dziecka w szkole.
Wzory narzędzi diagnostycznych. Analiza i interpretacja rysunków dzieci.
Systematyka rodzajów cech diagnozowanych przedmiotów. Znaczenie cech dla stawianych diagnoz.
Diagnoza pedagogiczna dziecka i instytucji pozarodzinnych i pozaszkolnych.
Ćwiczenie prowadzenia diagnozy na podstawie wybranych formularzy diagnostycznych.
Projekt: opracowanie formularza narzędzia diagnostycznego przeznaczonego do badania wybranego typu zaburzenia lub oboczności w rozwoju.
Metody kształcenia
wykład: wykład tradycyjny i dialogowy, prezentacja multimedialna.
ćwiczenia audytoryjna i laboratoryjna: dyskusja, pokaz, metoda sytuacyjna, metoda projektów, inscenizacja, praca indywidualna, praca w grupach.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Wykłady:
Egzamin z problematyki wykładów (90% poprawnych odpowiedzi – ocena bdb, 75% - db, 60% - dst).
Ćwiczenia:
Średnia arytmetyczna ocen z:
aktywnego udziału w zajęciach, w tym prób diagnozowania z pomocą wybranych narzędzi diagnostycznych,
pracy zaliczeniowej (projekt narzędzia diagnostycznego),
kolokwium z problematyki ćwiczeń (90% poprawnych odpowiedzi – ocena bdb, 75% - db, 60% - dst).
Ocena końcowa:
Oceną końcową z przedmiotu jest średnia arytmetyczna ocen z wykładów i ćwiczeń.
Frekwencja:
Dozwolona jest jedna nieobecność na zajęciach bez konieczności jej zaliczania. Każdą kolejną nieobecność student zobowiązany jest zaliczyć na konsultacjach (dopuszczalne jest odrobienie zajęć z inną grupą). Studenci, którzy mają przyznany IOS (udział w zajęciach 50%-60%, wywiązanie się z ustalonych indywidualnie warunków zaliczenia).
Literatura podstawowa
Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna: podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa 2008.
Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Katowice 2004.
Guziuk M., M. Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice, Warszawa 2012.
Wybrane formularze diagnozy funkcjonalnej.
Literatura uzupełniająca
Badura J., Lepalczyk I., Elementy diagnostyki pedagogicznej, Warszawa 1987.
Harlen, W. Assessment of learning, Thousand Oaks 2007
Konarzewski S., Jak uprawiać badania oświatowe: metodologia praktyczna, Warszawa 2000.
Niemierko B., Diagnostyka edukacyjna. Podręcznik akademicki, Warszawa 200
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Tomasz Fetzki (ostatnia modyfikacja: 21-04-2022 15:44)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
