SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Systemy medialne w Polsce i na świecie |
Kod przedmiotu | 15.1-WH-DiksP-SMwPinS-S20 |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Dziennikarstwo i komunikacja społeczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Przedmiot ma ukazać miejsce i rolę systemów medialnych w Polsce i na świecie, zasady ich funkcjonowania i zarządzania nimi.
brak
Metoda wykładowa, wykład konwersatoryjny, praca z tekstem, dyskusja, prezentacje multimedialne.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Obecność i aktywność na zajęciach, przygotowanie prezentacji w Power Poincie (praca zespołowa w grupie 2-3 osobowej), zdanie egzaminu.
P. Bielawski, A. Ostrowski (red.), Media Publiczne. System medialny w Polsce – pytania i dezyderaty, Wrocław 2010.
B. Dobek_Ostrowska Jak podobne? Jak różne? Dzienniki tabloidowe w odmiennych systemach medialnych, „Oblicza Komunikacji” 2011, nr 4, s. 33-56.
B. Dobek-Ostrowska, Media masowe na świecie. Modele systemów medialnych i ich dynamika rozwojowa, Wrocław 2007.
B. Dobek-Ostrowska, Polski system medialny na rozdrożu, Wrocław 2011.
D.C. Hallin, P. Mancini, Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym, Kraków 2007.
J. Hardy, Media systems and misinformation, [w:] The Routledge Companion to Media Disinformation and Populism, H. Tumber, S. Waisbord (red.), Nowy Jork 2021.
J. Mętrak, P. Ciszek, Polski system medialny w procesie zmian, t. 1, Kielce 2021.
W. Pisarek, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008.
K. Pokorna-Ignatowicz (red.), Polski system medialny, Kraków 2013.
M. Popiołek, Demokratyzacja systemów medialnych w Polsce i wybranych państwach Europy Środkowo-Wschodniej, [w:] Meandry procesów demokratyzacji i transformacji systemowej, M. Rączkiewicz (red.), Łódź 2013, s. 75-97.
W. Sonczyk, System medialny. Zakres – struktura – definicja, „Studia Medioznawcze” 2009, nr 3, s. 66-75.
W. Sonczyk, Dylematy transformacji polskiego systemu medialnego (na przykładzie czasopism), „Studia Medioznawcze” 2008, nr 2, s. 20-32.
D.V. Dimitrova (red.), Global Journalism. Understanding World Media Systems, Londyn 2021.
B. Dobek-Ostrowska, (red.), Transformacja systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, Wrocław 2002.
T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2009.
E. Humprecht, L. Castro, S. Blassnig, M. Brüggemann, S. Engesser, Media Systems in the Digital Age: An Empirical Comparison of 30 Countries, „Journal of Communication” 2022, nr 2, s. 145-164.
Th.A. Maniou, The Dynamics of Influence on Press Freedom in Different Media Systems. A Comparative Study, „Journalism Practice” 2022.
M. Mrozowski, Media masowe. Władza rozrywka i biznes, Warszawa 2001.
G. Nygren, B. Dobek‑Ostrowska (red.), Journalism in Change. Journalistic Culture in Poland, Russia and Sweden, Frankfurt nad Menem 2015.
R. Schroeder, Media systems, digital media and politics, [w:] R. Schroeder, Social Theory after the Internet. Media, Technology, and Globalization, Londyn 2018.
P. Surowiec, M. Kania-Lundholm, M. Winiarska-Brodowska, Towards illiberal conditioning. New politics of media regulations in Poland (2015–2018), „East European Politics” 2020, nr 1, s. 27–43.
K. Williams, Media w Europie, Warszawa 2008.
„Studia Medioznawcze”, „Studia Prasoznawcze”, materiały internetowe, fragmenty audycji radiowych lub programów telewizyjnych itd.
brak
Zmodyfikowane przez dr Piotr Małczyński (ostatnia modyfikacja: 11-05-2022 11:49)