SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Planowanie badań inżynierskich |
Kod przedmiotu | 06.1-WM-MiBM-EM-D-13_22 |
Wydział | Wydział Mechaniczny |
Kierunek | Mechanika i budowa maszyn |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami statystycznymi stosowanymi w
praktyce inżynierskiej w celu planowania badań i weryfikacji ich wyników do wykorzystania w dalszym
procesie kształcenia oraz w przyszłej pracy zawodowej.
Techniki wytwarzania - obróbka ubytkowa
Lp. | Treści programowe - WYKŁAD | l. godz. st. stacj. |
l. godz. st. niestacj. |
|||
W1 | Kolejność i szczegóły planowania badań inżynierskich | 2 | 1,2 | |||
W2 | Rozkłady prawdopodobieństwa w eksploatacji maszyn. Wyeliminowanie błędnych wartości losowych w trakcie analizy wyników pomiarów. Obliczenia podstawowych wartości rozkładów prawdopodobieństwa | 4 | 2,4 | |||
W3 | Testowanie hipotez statystycznych | 2 | 1,2 | |||
W4 | Metody określenia istotności wpływu czynników badanych. Zastosowanie analizy korelacyjnej w obliczeniach inżynierskich. Zastosowanie analizy regresyjnej i analizy wariancji w obliczeniach inżynierskich | 4 | 2,4 | |||
W5 | Metody planowania stosowane do eliminacji czynników niewpływających | 4 | 2,4 | |||
W6 | Plany dwu i wielopoziomowe | 4 | 2,4 | |||
W7 | Kwadraty łacińskie i grecko-łacińskie. Plany Taguchi. Eksperymenty z mieszaninami | 2 | 1,2 | |||
W8 | Doświadczalne metody optymalizacji. Programowanie liniowe | 4 | 2,4 | |||
W9 | Metody i aparatura do badań stanu warstwy wierzchniej | 4 | 2,4 | |||
Suma: | 30 | 18 |
Lp. | Treści programowe - ĆWICZENIA | l. godz. st. stacj. |
l. godz. st. niestacj. |
|||
C1 | Analiza wstępna wyników badań (analiza graficzna, analiza statystyczna za pomocą programu Excel, eliminowanie błędów grubych) | 4 | 2,4 | |||
C2 | Sprawdzenie hipotez (testów statystycznych | 2 | 1,2 | |||
C3 | Opracowanie planów badań eliminujących i analiza wyników badań przy użyciu programu Statistica | 4 | 2,4 | |||
C4 | Opracowanie planów badań zdeterminowanych dwóch i wielopoziomowych i analiza wyników przy użyciu programu Statistica | 6 | 3,6 | |||
C5 | Określenie równania regresji za pomocą programu Excel | 4 | 2,4 | |||
C6 | Analiza korelacyjna wyników badań za pomocą programu Excel | 4 | 2,4 | |||
C7 | Opracowanie planów Taguchi i eksperymentów z mieszaninami i ich analiza przy użyciu programu Statistica | 4 | 2,4 | |||
C8 | Zajęcia odróbcze i kolokwium | 2 | 1,2 | |||
Suma: | 30 | 18 |
Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Opracowanie referatów i prezentacji multimedialnych w
ramach seminarium i zadań indywidualnych. Praca z ksiąŜkami. Praca zespołowa podczas wykonania
ćwiczeń laboratoryjnych i przygotowania referatów.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z 3-ch pisemnych odpowiedzi na
pytania dotyczące teoretycznych zagadnień przedmiotu.
Warunkiem zaliczenia części ćwiczeniowej lub seminaryjnej jest uzyskanie pozytywnych ocen sporządzonych
sprawozdań ze wszystkich zajęć, przewidzianych do realizacji w ramach programu z uwzględnieniem
obecności i aktywności studenta na zajęciach.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form.
Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć.
1. Kukiełka L. Podstawy badań inŜynierskich. Warszawa, PWN, 2002;
2. Korzyński M. Metodyka eksperymentu. Planowanie, realizacja i statystyczne opracowanie wyników
eksperymentów technologicznych. Warszawa, PWN, 2006.
1. Kacprzycki B.L. Planowanie eksperymentu. Podstawy matematyczne. Warszawa, WNT, 1974;
2. Kurcyusz S. Matematyczne podstawy teorii optymalizacji. Warszawa, PWN, 1982;
3. Pająk E., Wieczorkowski K. Podstawy optymalizacji operacji technologicznych w przykładach. Warszawa
PWN 1982.
4. Trajdos T. Matematyka dla inŜynierów. Warszawa, WNT, 1981.
Zmodyfikowane przez dr inż. Daniel Dębowski (ostatnia modyfikacja: 27-04-2022 11:51)