SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Optymalizacja przepływu produkcji |
Kod przedmiotu | 06.9-WM-ZiIP-ZPU-D-15_22 |
Wydział | Wydział Nauk Inżynieryjno-Technicznych |
Kierunek | Zarządzanie i inżynieria produkcji |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2023/2024 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Projekt | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Przekazanie podstawowej wiedzy i nabycie przez studentów umiejętności i kompetencji z zakresu racjonalnego projektowania struktury systemów produkcyjnych, w tym racjonalnego rozmieszczenia stanowisk oraz szeregowania zadań, które będą użyteczne w przyszłej pracy zawodowej.
Organizacja systemów produkcyjnych. Systemy wspomagania decyzji.
Wykład
W1. Zagadnienie wstępne. System zoptymalizowanego przepływu produkcji. Specyfikacją materiałową, graf Gozinto. Wskaźniki OEE i OLE.
W2. Elastyczne Systemy Produkcyjne – pojęcia podstawowe: Podstawy projektowania ESP.
W3. Optymalizacja konfiguracji przestrzennej systemu. Liniowe, jednorzędowe rozmieszczenie maszyn, algorytm zmodyfikowanego drzewa rozpinającego.
W4. Cykliczne rozmieszczenie maszyn, metody heurystyczne.
W5. Rozmieszczenie obiektów, Proces technologiczny a wykres OD-DO. Minimalizowanie przepływu wstecznego. CPM w rozmieszczeniu.
W6. Poprawiające i konstrukcyjne algorytmy rozmieszczenia. Komputerowe wspomaganie rozmieszczenia.
W7. Ocena wstępna projektu ESP, analiza wartości średnich, komputerowe wspomaganie oceny.
W8. Planowanie i sterowanie produkcji w ESP. Planowanie strategiczne, taktyczne, operacyjne i dyspozytorskie. Zadania.
W9. Krótkookresowe planowanie produkcji. Dekompozycja ogólnego zadania. Stosowane metody.
W10. Harmonogramowanie dyskretnych procesów produkcyjnych. Klasyfikacja problemów, stosowane kryteria.
W11. Szeregowanie operacji na pojedynczej maszynie, algorytmy. Algorytmy heurystyczne szeregowania operacji na maszynach równoległych.
W12. Harmonogramowanie wielostadialnego procesu przepływowego. Kryterium Cmax.
W13. Metodą podziału i ograniczeń w optymalizacji harmonogramów.
W14. Dyspozytorskie reguły szeregowania uwzględniające terminy wykonania zadań.
W15. Komputerowe wspomaganie szeregowania. Uwagi końcowe.
Projekt
P1 – P2. Zagadnienia wstępne. ESP. Liniowe jednorzędowe rozmieszczenie maszyn,
P3 – P4. Metoda trójkątów Schmigalli
P5 – P7. CORELAP
P8 - P9. Wyznaczenie średniego obciążenia stanowisk roboczych.
P10 – P11. Podział zlecenia produkcyjnego na minimalną liczbę partii,
P12 – P13. Szeregowanie zadań w systemach gniazdowych,
P14 – P15. Szeregowanie zadań w systemach przepływowych.
Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych z elementami interakcji.
Projekt – praca studentów z wykorzystaniem literatury, norm oraz komputera
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład
Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium.
Projekt
Uzyskuje się na podstawie pozytywnej oceny ze zrealizowanych projektów. Kryteria oceny projektów obejmują elementy wiedzy, umiejętności i kompetencji scharakteryzowane w efektach kształcenia.
Ocena końcowa – średnia arytmetyczna ocen z poszczególnych form zajęć.
Zmodyfikowane przez dr inż. Tomasz Belica (ostatnia modyfikacja: 12-04-2023 22:10)