SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Modelowanie i symulacja procesów produkcyjnych - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Modelowanie i symulacja procesów produkcyjnych
Kod przedmiotu 06.9-WM-ZiIP-ZPU-D-16_22
Wydział Wydział Mechaniczny
Kierunek Zarządzanie i inżynieria produkcji
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2023/2024
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. Taras Nahirnyy
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przekazanie podstawowej wiedzy i nabycie przez studentów umiejętności i kompetencji z zakresu modelowania i symulacji procesów produkcyjnych, które będą wykorzystane w dalszym procesie kształcenia i użyteczne w przyszłej pracy zawodowej.

Wymagania wstępne

Rachunek prawdopodobieństwa, Podstawy informatyki, Organizacja systemów produkcyjnych.

Zakres tematyczny

Wykład

W1. Zagadnienia wstępne. Klasyfikacja procesów produkcyjnych. Metody modelowania i symulacji – charakterystyka ogólna.

W2. Programowanie matematyczne a modelowanie procesów produkcyjnych.

W3. Programowanie matematyczne a modelowanie procesów produkcyjnych. Komputerowe wspomaganie.

W4. Modeli systemu obsługi masowej w modelowaniu i symulacji.

W5. Optymalizacja liczebności brygad roboczych, optymalne terminy przeglądów profilaktycznych. Systemy złożone Systemy QSS.

W6. Sieci Petri’ego. System miejsce/przejście, Macierz incydencji i stany osiągalne.

W7. Sieci Petri’ego. Kolorowane sieci. Komputerowe wspomaganie symulacji.

W8. Uwagi końcowe.

Laboratorium

L1.Wprowadzenie do programów MatlaB/ScilaB / VisualPetri/ Pippe, omówienie zasady pracy z programami,

L2. Systemy obsługi masowej – symulacja pracy systemów bez kolejki.

L3. Systemy obsługi masowej – symulacja pracy systemów z ograniczeniem kolejki

L4. Systemy obsługi masowej – symulacja pracy systemów bez ograniczenia kolejki

L5. Systemy obsługi masowej – symulacja pracy systemów z odmową obsługi

L6. Systemy obsługi masowej – symulacja pracy systemów wielokanałowych z kolejkami

L7. Systemy obsługi masowej – symulacja pracy systemów z ograniczonym źródłem zgłoszeń

L8. Zajęcia obróbcze

L9. Sieci Petri – bufor komunikacyjny z  producentami i odbiorcami

L10. Sieci Petri – proces montażowy

L11. Sieci Petri – proces kontroli elementów

L12. Sieci Petri – proces produkcji i kontroli wyprodukowanych elementów

L13. Programowanie liniowe – proces produkcji maksymalizujący zyski. Programowanie liniowe – proces realizacji zamówienia przy minimalizacji odpadów produkcyjnych

L14. Programowanie liniowe – proces transportowy z minimalizacją kosztów. Programowanie liniowe –  minimalizacja kosztów produkcji opakowań

L15. Zajęcia odbiorcze.

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny.

Laboratorium z wykorzystaniem dostępnych programów komputerowych.

Ocena końcowa – średnia arytmetyczna ocen z poszczególnych form zajęć.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład

Ocena wystawiana na podstawie egzaminu pisemnego obejmującego weryfikację znajomości podstawowych zagadnień

Laboratorium

Zaliczenie na ocenę, ocena wyznaczana na podstawie składowej oceniającej umiejętności związanych z realizacją zadań laboratoryjnych.

Ocena końcowa – średnia arytmetyczna ocen z poszczególnych form zajęć.

Literatura podstawowa

  1. Banaszak Z., Jampolski L.S., Komputerowe wspomaganie modelowania elastycznych systemów produkcyjnych WNT, Warszawa 1991
  2. Starke,P,H., Sieci Petri. Podstawy, zastosowania, teoria. Warszawa, PWN, 1987.
  3. Tikhonenko O., Elementy teorii obsługi masowej, Częstochowa: Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003
  4. Pomocy elektroniczne programów

Literatura uzupełniająca

  1. Barczyk J., Automatyzacja systemów dyskretnych, Oficyna Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003
  2. Sawik T. Optymalizacja dyskretna w elastycznych systemach produkcyjnych WNT Warszawa, 1992
  3. Morrison F., Sztuka modelowania układów dynamicznych: deterministycznych, chaotycznych, stochastycznych, WNT, Warszawa 1996.
  4. Hillier F.S., Lieberman G.J., Introduction to Operations Research, McGrawHill.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Tomasz Belica (ostatnia modyfikacja: 12-04-2023 22:10)