SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy pomocy psychologicznej |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PPP |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2023/2024 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Celem przedmiotu jest:
- poznanie istoty, metod i rodzajów pomocy psychologicznej, a także czynników warunkujących skuteczną pomoc psychologiczną
- Uświadomienie konieczności niesienia pomocy w sposób etyczny
Student posiada ogólną wiedzę na temat zjawisk zachodzących w otaczającej go rzeczywistości społecznej.
1. Teoretyczne podstawy pomagania: cele i podstawowe założenia pomagania w poszczególnych nurtach teoretycznych; pomaganie dyrektywne i niedyrektywne.
2. Etyczne aspekty pomagania: zasada poufności i prywatności, standardy etyczno-zawodowe (wymagania stawiane psychologom w kontakcie z klientami) , granice
relacji psycholog – klient, konflikt ról i interesów (relacje podwójne, relacje wykorzystujące).
3. Różnice między wywiadem dziennikarskim a wywiadem psychologicznym.
4. Budowanie kontaktu między psychologiem a klientem: wyznaczniki dobrego kontaktu, budowanie właściwego klimatu spotkania, rola synchronizacji i komunikacji
niewerbalnej w budowaniu relacji.
5. Formy pomagania: różnice między terapią indywidualną a terapią grupową (zasady obowiązujące w każdej formie pomagania)
6. Kontrakt: cele zawierania kontraktu , zawartość kontraktu (treści nieformalne i formalne).
7. Opór: źródła (rodzaje) oporu, sposoby przejawiania się oporu (w tym: najczęściej stosowane mechanizmy obronne osobowości), dlaczego ludzie bronią się przed
zmianą, schemat postępowania według Johna Enrighta.
8. Cechy dobrego diagnosty i terapeuty: charakterystyka dobrego diagnosty wg modelu Corey i Corey, cechy dobrego terapeuty według C. Rogersa, zakres pracy nad
sobą psychologa-praktyka (obszary samodoskonalenia, superwizja), możliwe modele poszerzania samoświadomości psychologa.
9. Pułapki relacji pomagania: przeniesienie i przeciwprzeniesienie, artefakty i samospełniające się proroctwa, efekt Galatei i Golema, niewłaściwa motywacja
(poczucie dominacji i kontroli), efekt aureoli, manipulacja, stereotypy i etykietowanie, stosowanie i uleganie sugestii.
10. Praca z rodziną jako systemem: podstawowe założenia i ich praktyczne konsekwencje.
Wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie egzaminu (minimum 60% prawidłowych odpowiedzi). Egzamin składa się z pytań zamkniętych lub kilku pytań otwartych.
Ocenę końcową z przedmiotu oblicza się na podstawie punktów uzyskanych z egzaminu, które są przeliczane na stopnie wg. skali:
91-100% = 5,0; 81-90% = 4,5; 71-80% = 4,0; 61-70% = 3,5; 51-60% = 3,0; 0-50% = 2
Chrząstowski Sz. (2022), Nie tylko schemat. Praktyka systemowej terapii rodzin, Warszawa: PWN
Drat- Ruszczak K., Drążowska-Zielińska E. (red.), Podręcznik pomagania. Podstawy pomocy psychologicznej: Szkoły i kierunki psychoterapii. Warszawa 2005
LeJeune J., Luoma J. , Values in Therapy. Oakland, CA, United States 2020.
Santorski J., ABC pomocy psychologicznej, Warszawa 1993.
Stemplewska - Żakowcz K. , Krejtz K. (red.) , Wywiad psychologiczny 2. Wywiad jako spotkanie z człowiekiem. Warszawa 2005.
PTP – Kodeks Etyczno- Zawodowy Psychologa: http://ptp.org.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=29
Grzesiuk L. (red.),Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy, Warszawa 2000.
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 20-03-2024 14:32)