Dokonanie charakterystyki metod pracy indywidualnej i grupowej z uczniami ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu w szkole specjalnej (w szczególności z niepełnosprawnością intelektualną).
Przedstawienie możliwości dostosowania podstawy programowej do indywidualnych potrzeb i możliwości edukacyjnych uczniów oraz warunków szkolnych.
Ukazanie możliwości realizacji działań edukacyjnych, rewalidacyjnych i terapeutycznych w stosunku do uczniów ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Wymagania wstępne
Student ma wiedzę z zakresu zasad dydaktyki specjalnej.
Zakres tematyczny
Problematyka konwersatorium:
Uczniowie ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu w placówce kształcenia specjalnego. Nauczanie indywidualne i grupowe.
Diagnoza umiejętności szkolnych oraz diagnoza funkcjonowania ucznia ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu jako podstawa planowania i realizacji działań edukacyjnych, rewalidacyjnych oraz terapeutycznych.
Dostosowanie warunków realizacji podstawy programowej do indywidualnych możliwości i potrzeb uczniów ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Wspomaganie rozwoju poznawczego, emocjonalno-społecznego i komunikacji uczniów ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu w szkole specjalnej.
Standardy pracy dla uczniów ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu w szkole specjalnej.
Przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu uczniów ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz ich rodzin.
Metody kształcenia
Ćwiczenia: dyskusja, pokaz, praca z tekstem źródłowym, metoda projektu, ćwiczenia praktyczne.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Zaliczenie z ćwiczeń:
kolokwium z treści ćwiczeń (90% poprawnych odpowiedzi – ocena bdb, 75% - db, 60% - dst),
przygotowanie pracy pisemnej tj. (1)
opracowanie konspektu zajęć dla uczniów ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu, (2) opracowanie scenariusza spotkania/eventu w środowisku lokalnym z udziałem uczniów ze sprzężonymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu i ich rodzin.
Literatura podstawowa
Atwood T., Zespł Aspergera, Gdańsk 2010.
Howlin P., Baron-Cohen S., Hadwin J., Jak uczyć dzieci z autyzmem czytania umysłu, Kraków 2012
Pisula E., Autyzm: przyczyny symptomy, terapia, Gdańsk 2016.
Tanajewska A., Naprawa R., Diagnoza rozwoju ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym; indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny, Gdańsk 2014.
Literatura uzupełniająca
Dydaktyka specjalna, red. J. Głodkowska, Warszawa 2012.
Gray C., Ja i mój świat. Historyjki społeczne, Warszawa 2005.
Faherty C., Autyzm. Co dla mnie znaczy, Kraków 2016.
Gordon J., Kantor A., How everyone on the autism spectrum, young and old can be...Philadelphia 2011.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Katarzyna Stein-Szała (ostatnia modyfikacja: 27-04-2023 13:53)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.