SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teoretyczne podstawy wspierania rozwoju - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teoretyczne podstawy wspierania rozwoju
Kod przedmiotu 05.1-WP-PPiWM-TPWR
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2023/2024
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Iwona Kopaczyńska, prof. UZ
  • dr hab. Marzenna Magda-Adamowicz, prof. UZ
  • dr hab. Mirosława Nyczaj-Drąg, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Konwersatorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Poznanie problematyki wspierania rozwoju ucznia. Analiza i porównanie różnych koncepcji wspierania rozwoju, budowanych na odmiennych podejściach teoretycznych, rozwijanie umiejętności posługiwania się różnymi strategiami wspierającymi rozwój ucznia w różnych sferach.

Wymagania wstępne

Wiedza o rozwoju dziecka. Zaliczony kurs pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej.

Zakres tematyczny

 Wykład

1.Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej. Modele zmian rozwojowych w podejściu behawioralnym, konstruktywistycznym, emancypacyjnym. 2. Pojęcie wspierania rozwoju w kontekście pojęć  stymulowania, wspomagania i pomagania. Analiza podobieństw i różnic. 3.Sposoby rozumienia wspierania rozwoju w świetle różnych koncepcji teoretycznych .4. Różnice indywidualne, typy inteligencji, style uczenia się i wynikające z nich strategie wsparcia. 5. Historyczne i polityczne perspektywy uwzględniania indywidualizacji w szkołach. 6.Wspieranie rozwoju dzieci uzdolnionych muzycznie, plastycznie, technicznie, matematycznie, językowo, lingwistycznie, twórczo – istota, struktura, proces. 7.Tutoring rówieśniczy i rodzicielski oraz ich znaczenie dla wspierania rozwoju

Konwersatorium

1. Nauczyciel jako facylitator rozwoju ucznia. Spostrzeganie przez nauczyciela własnej roli. 2. L.Wygotski i pojęcie stref rozwojowych oraz zadań o charakterze rozwijającym. Rola nauczyciela w koncepcji stref rozwojowych L. Wygotskiego.3.Wspieranie rozwoju w kontekście pokonywania trudności ( np.adaptacja). Odniesienie do sytuacji wychowawczych i dydaktycznych. 4.Wspieranie rozwoju poznawczego uczniów. Strategie pracy nauczyciela . Wspólna aktywność nauczyciela i ucznia. 5. Znaczenie zainteresowań dzieci oraz  kontekstu środowiskowego we wspieraniu rozwoju. 6. Indywidualizacja i przygotowanie spersonalizowanych programów kształcenia. 7. Wspieranie rozwoju dzieci ze specjalnymi potrzebami.

 

 

 

Metody kształcenia

Metody: wykład , praca z tekstem, dyskusja grupowa,  rozwiązywanie problemów, wybrane metody aktywizujące

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Dopuszczalna jest jedna nieobecność. Sposób zaliczania nieobecności następuje w formie uzgodnionej z prowadzącym.

Wykłady

Egzamin obejmuje treści wykładów i konwersatorium. Punkty przeliczane na ocenę zgodnie z zasadą: 51%-60-% dst; 61%-70% dst +; 71%-80% db; 81%-90% db+; 91%-100% bdb.

Konwersatorium

Warunkiem zaliczenia jest średnia arytmetyczna ocen uzyskanych w trakcie pracy w semestrze: przygotowanie i zaprezentowanie  referatu, aktywność na zajęciach.

Ocena końcowa 

Ocena końcowa uwzględnia oceny uzyskane za obie formy zajęć, obie oceny muszą być pozytywne. Końcowa ocena jest ich średnią arytmetyczną.

Literatura podstawowa

1. A. Brzezińska, Społeczna psychologia rozwoju, Scholar,  Warszawa 2000.

2. D.Klus-Stańska, Konstruowanie wiedzy w szkole, Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2002.

3. E.Filipiak, Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle., GWP, Sopot 2012

4. Magda-Adamowicz, M. Farnicka (red.), (Nie)codzienność indywidualizacji  w przestrzeni wczesnoszkolnej. INNY w ławce szkolnej.  Toruń 2018, tom 2

5. Tuohy D., Dusza szkoły. O tym co sprzyja zmianie i rozwojowi. PWN, Warszawa 2002.

6. Wood D., Jak dzieci uczą się i myślą. Społeczne konteksty rozwoju poznawczego, Wydawnictwo UJ, Kraków 2006.

7. Wadsworth B., Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka, WSiP, Warszawa 1998.

8. M. Magda-Adamowicz, K. Żernik (red.), (Nie)codzienność indywidualizacji w przestrzeni wczesnoszkolnej. Uczniowie z problemami w nauce i zachowaniu. Toruń 2018, tom 1

 

Literatura uzupełniająca

1.E.Gruszczyk-Kolczyska, Intensywne wspomaganie rozowoju dziecka : ważniejsze hipotezy i możliwości realizowania, [w:] Wspomaganie rozwoju i rehabilitacja dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń, red. W. Dykcik, A. Twardowski, wydawnictwo Naukowe PTP, Poznań 2004.

2. Wygotski  L. Wybrane prace psychologiczne, PWN, Warszawa 1971.

3. H.Karikoski, The Curriculum on Early Childhood Education in Finland, Problemy Wczesnej Edukacji ( Issues in Early Education) 2011 nr1

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Iwona Kopaczyńska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 11-04-2023 18:44)