SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Teoretyczne podstawy wspierania rozwoju |
Kod przedmiotu | 05.1-WP-PPiWM-TPWR |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2023/2024 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Konwersatorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Poznanie problematyki wspierania rozwoju ucznia. Analiza i porównanie różnych koncepcji wspierania rozwoju, budowanych na odmiennych podejściach teoretycznych, rozwijanie umiejętności posługiwania się różnymi strategiami wspierającymi rozwój ucznia w różnych sferach.
Wiedza o rozwoju dziecka. Zaliczony kurs pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej.
Wykład
1.Pojęcie rozwoju i zmiany rozwojowej. Modele zmian rozwojowych w podejściu behawioralnym, konstruktywistycznym, emancypacyjnym. 2. Pojęcie wspierania rozwoju w kontekście pojęć stymulowania, wspomagania i pomagania. Analiza podobieństw i różnic. 3.Sposoby rozumienia wspierania rozwoju w świetle różnych koncepcji teoretycznych .4. Różnice indywidualne, typy inteligencji, style uczenia się i wynikające z nich strategie wsparcia. 5. Historyczne i polityczne perspektywy uwzględniania indywidualizacji w szkołach. 6.Wspieranie rozwoju dzieci uzdolnionych muzycznie, plastycznie, technicznie, matematycznie, językowo, lingwistycznie, twórczo – istota, struktura, proces. 7.Tutoring rówieśniczy i rodzicielski oraz ich znaczenie dla wspierania rozwoju
Konwersatorium
1. Nauczyciel jako facylitator rozwoju ucznia. Spostrzeganie przez nauczyciela własnej roli. 2. L.Wygotski i pojęcie stref rozwojowych oraz zadań o charakterze rozwijającym. Rola nauczyciela w koncepcji stref rozwojowych L. Wygotskiego.3.Wspieranie rozwoju w kontekście pokonywania trudności ( np.adaptacja). Odniesienie do sytuacji wychowawczych i dydaktycznych. 4.Wspieranie rozwoju poznawczego uczniów. Strategie pracy nauczyciela . Wspólna aktywność nauczyciela i ucznia. 5. Znaczenie zainteresowań dzieci oraz kontekstu środowiskowego we wspieraniu rozwoju. 6. Indywidualizacja i przygotowanie spersonalizowanych programów kształcenia. 7. Wspieranie rozwoju dzieci ze specjalnymi potrzebami.
Metody: wykład , praca z tekstem, dyskusja grupowa, rozwiązywanie problemów, wybrane metody aktywizujące
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Dopuszczalna jest jedna nieobecność. Sposób zaliczania nieobecności następuje w formie uzgodnionej z prowadzącym.
Wykłady
Egzamin obejmuje treści wykładów i konwersatorium. Punkty przeliczane na ocenę zgodnie z zasadą: 51%-60-% dst; 61%-70% dst +; 71%-80% db; 81%-90% db+; 91%-100% bdb.
Konwersatorium
Warunkiem zaliczenia jest średnia arytmetyczna ocen uzyskanych w trakcie pracy w semestrze: przygotowanie i zaprezentowanie referatu, aktywność na zajęciach.
Ocena końcowa
Ocena końcowa uwzględnia oceny uzyskane za obie formy zajęć, obie oceny muszą być pozytywne. Końcowa ocena jest ich średnią arytmetyczną.
1. A. Brzezińska, Społeczna psychologia rozwoju, Scholar, Warszawa 2000.
2. D.Klus-Stańska, Konstruowanie wiedzy w szkole, Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2002.
3. E.Filipiak, Rozwijanie zdolności uczenia się. Z Wygotskim i Brunerem w tle., GWP, Sopot 2012
4. Magda-Adamowicz, M. Farnicka (red.), (Nie)codzienność indywidualizacji w przestrzeni wczesnoszkolnej. INNY w ławce szkolnej. Toruń 2018, tom 2
5. Tuohy D., Dusza szkoły. O tym co sprzyja zmianie i rozwojowi. PWN, Warszawa 2002.
6. Wood D., Jak dzieci uczą się i myślą. Społeczne konteksty rozwoju poznawczego, Wydawnictwo UJ, Kraków 2006.
7. Wadsworth B., Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka, WSiP, Warszawa 1998.
8. M. Magda-Adamowicz, K. Żernik (red.), (Nie)codzienność indywidualizacji w przestrzeni wczesnoszkolnej. Uczniowie z problemami w nauce i zachowaniu. Toruń 2018, tom 1
1.E.Gruszczyk-Kolczyska, Intensywne wspomaganie rozowoju dziecka : ważniejsze hipotezy i możliwości realizowania, [w:] Wspomaganie rozwoju i rehabilitacja dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń, red. W. Dykcik, A. Twardowski, wydawnictwo Naukowe PTP, Poznań 2004.
2. Wygotski L. Wybrane prace psychologiczne, PWN, Warszawa 1971.
3. H.Karikoski, The Curriculum on Early Childhood Education in Finland, Problemy Wczesnej Edukacji ( Issues in Early Education) 2011 nr1
Zmodyfikowane przez dr Iwona Kopaczyńska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 11-04-2023 18:44)