Zapoznanie studentów z etiologią oraz symptomami specyficznych i niespecyficznych trudności w uczeniu się.
Zapoznanie studentów z procedurą diagnostyczną i terapeutyczną oraz z metodami diagnozy i terapii dzieci z zaburzeniami w uczeniu się oraz zaburzeniami zachowania.
Kształtowanie umiejętności prowadzenia diagnozy i terapii dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Kształtowanie umiejętności konstruowania programów terapeutycznych.
Wymagania wstępne
Znajomość podstawowej terminologii związanej z terapią pedagogiczną oraz procedurą diagnostyczno-terapeutyczną.
Zakres tematyczny
Konwersatoria
Symptomy ryzyka dysleksji w ontogenezie człowieka – w wieku niemowlęcym (0-1 r.ż), poniemowlęcym (2-3 r.ż), przedszkolnym (3-5 r.ż), w wieku 6-7 lat oraz u uczniów klas I-III szkoły podstawowej. Etiologia ryzyka dysleksji.
Symptomy oraz przyczyny zaburzeń wzrokowych, słuchowych, lateralizacji, orientacji w przestrzeni, koordynacji wzrokowo-ruchowej.
Cele, zasady, rodzaje i metody diagnozy specyficznych i niespecyficznych trudności w uczeniu się.
Procedura diagnostyczna i wybrane narzędzia do diagnozy ryzyka dysleksji, specyficznych i niespecyficznych trudności w uczeniu się dzieci przedszkolnych i edukacji wczesnoszkolnej.
Formy pomocy dzieciom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i zalecenia do pracy diagnostyczno- terapeutycznej z każda z grup.
Ćwiczenia percepcji i pamięci wzrokowej we wszystkich zakresach w oparciu materiał konkretny (obrazkowy) i abstrakcyjny (geometryczny i literowy).
Ćwiczenia percepcji i pamięci słuchowej w oparciu o materiał niewerbalny i werbalny.
System stymulacji i koordynacji zaburzeń rozwoju ruchowego, percepcji wzrokowej i słuchowej, koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz wzrokowo-ruchowo- słuchowej (metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz, metoda Newella C. Kepharta, metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne, metoda J. Cieszyńskiej, metoda malowania 10 palcami, Kinezjologia Edukacyjna).
Ćwiczenia integracji percepcyjno-motorycznej z wykorzystaniem metod: sylabowej według K. Grabałowskiej, J. Jastrząb, J. Mickiewicz, M. Wojak, analityczno-syntetyczno-sylabowej według J. Baranowej, 18 struktur według E. Kujawy i M. Kurzyny, literowo-wyrazowej według B. Bieleń i G. Trzeciak, trzech rodzajów działań terapeutycznych T. Gąsowskiej i Z. Pietrzak-Stępkowskiej, terapii zajęciowej według J. Magnuskiej, działań profilaktycznych według A. Kołodziejczyka.
Metodyka pracy korekcyjno-kompensacyjnej z dziećmi młodszymi.
Ćwiczenia z wykorzystaniem omawianych narzędzi diagnostycznych i scenariuszy zajęć opartych na wymienionych metodach.
Konstruowanie programów terapeutycznych.
Metody kształcenia
Praca z książką i materiałami źródłowymi, klasyczna metoda problemowa, metoda przypadku, dyskusja, prezentacja multimedialna.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Na ocenę z konwersatorium składają się wyniki osiągnięte podczas dyskusji, odpowiedzi ustnej, przygotowanego studium przypadku oraz kolokwium. Średnia z uzyskanych ocen jest oceną końcową.
Literatura podstawowa
Bogdanowicz M, Integracja percepcyjno-motoryczna, Warszawa 1997.
Bogdanowicz M., O dysleksji rozwojowej, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu, Lublin 1994.
Bogdanowicz M., Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym, Warszawa 1991.
Czajkowska I., Herda K., Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole, Warszawa 1998.
Gąsowska K.: Pietrzak-Stępkowska Z., Praca wyrównawcza z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu, Warszawa 1984.
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 1998.
Szurmiak M., Podstawy reedukacji uczniów z trudnościami w czytaniu i pisaniu, Warszawa 1987.
Zakrzewska B., Trudności w czytaniu i pisaniu, Warszawa 1996.
Pozycje każdorazowo ustalane i podawane przez prowadzącego zajęcia.
Literatura uzupełniająca
Bogdanowicz M., Metoda dobrego startu w pracy z dzieckiem od 5 do 10 lat, Warszawa 1985.
Bogdanowicz M., Barańska M., Jakacka E., Od piosenki do literki, cz. 1-2, Gdańsk 1997, 1998.
Bogdanowicz M., Kisiel B., Przasnycka M., Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka, Warszawa 1994.
Bogdanowicz M., Szlagowska D., Piosenki do rysowania, Gdańsk 1996.
Sherborne W., Ruch rozwijający dla dzieci, Warszawa 1997.
Waszkiewicz E., Stymulacja psychomotorycznego rozwoju dzieci 6-8-letnich, Warszawa 1991.
Pozycje każdorazowo ustalane i podawane przez prowadzącego ćwiczenia.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr hab. Mirosława Nyczaj-Drąg, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 18-04-2023 16:17)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.