Psychologia kliniczna - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Psychologia kliniczna
Kod przedmiotu	12.2-WP-PSP-PsK
Wydział	Wydział Nauk Społecznych
Kierunek	Praca socjalna
Profil	praktyczny
Rodzaj studiów	pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2023/2024

Informacje o przedmiocie

Semestr	3
Liczba punktów ECTS do zdobycia	2
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr Marzanna Farnicka dr Marcin Florkowski

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii klinicznej i mechanizmami psychologicznymi, warunkującymi powstanie zaburzeń psychicznych, poszerzenie wiedzy i umiejętności z zakresu interwencji i pomocy.

Opanowanie umiejętności rozpoznawania najczęściej pojawiających się zaburzeń psychicznych (zaburzenia nastroju, zaburzenia osobowości, zaburzenia lękowe, zaburzenia seksualne, zaburzenia dzieci i młodzieży). Podstawy pomocy psychologicznej.

Wymagania wstępne

Zaliczenie kursu z Wprowadzenia do psychologii.

Zakres tematyczny

Treść wykładów:

Norma psychologiczna. Pojęcie normy. Definicje nienormalności. Klasyfikacja zaburzeń. Diagnozowanie zaburzeń.
Treść ćwiczeń:
Podstawowe zagadnienia dotyczące psychologii klinicznej dzieci i młodzieży oraz psychopatologii rozwojowej. Zaburzenia eksternalizacyjne: ADHD , ADD, zaburzenia zachowania i zachowania opozycyjno-buntownicze. Zaburzenia internalizacyjne: Depresja dzieci i młodzieży. Samobójstwa. Zaburzenia lękowe. Autoagresja i celowe samouszkadzanie. Uogólnione zaburzenia rozwoju: autyzm, upośledzenie umysłowe. Zaburzenia odżywiania: anoreksja i bulimia. Zaburzenia nawyków i wydalania: moczenie, zanieczyszczanie się kałem. Leczenie dzieci po urazach psychicznych: najistotniejsze aspekty terapii, podstawowy proces terapii, stany warunkowane urazem. Kontakt terapeutyczny, warunki skutecznej pomocy, interwencja kryzysowa.

Metody kształcenia

Wykład i ćwiczenia.

Wykład konwersatoryjny. Aktywne metody pracy z grupą: prezentacje multimedialne, analiza przypadków.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie wykładów: Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest test pisemny i praca pisemna.
Zaliczenie ćwiczeń: Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Każdy student zobowiązany jest do wykonania analizy przypadku oraz zaliczeniu testu z wiedzy.
Ocena końcowa: Ocena końcowa jest wypadkową ocen z zaliczenia wykładów i ćwiczeń. Nie ma możliwości uzyskania pozytywnej oceny z wykładów bez wcześniejszego uzyskania zaliczenia z ćwiczeń oraz nie ma możliwości uzyskania zaliczenia przedmiotu w wypadku nieobecności w wymiarze przekraczającym 30% czasu zajęć.

Literatura podstawowa

1. Carson R.C., Hooley J.M, Mineka S. (2017). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: GWP.
2. Seligmann M., Walker, E., Rosenhan, D. (2017), Psychopatologia. Gdańsk: GWP.
3. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP.
4. Cierpiałkowska L. (2018). Psychopatologia. Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Literatura uzupełniająca

1. Sterling, J., Hellewell, J. (2005). Psychopatologia. Gdańsk: GWP.
2. Belin S. (2002). Schizofrenia. Gdańsk: GWP.
3. O’Connor, R., Sheehy. N. (2001). Zrozumieć samobójcę. Gdańsk: GWP.
4. Rachman, S. (2001). Zaburzenia lękowe. Gdańsk: GWP.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Marcin Florkowski (ostatnia modyfikacja: 26-04-2023 22:29)