SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychologia kliniczna i psychopatologia |
Kod przedmiotu | 12.2-WP-PSEW-PKP |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika specjalna - edukacja włączająca |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | podyplomowe |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2023/2024 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | - | - | 10 (w tym jako e-learning) |
0,67 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Wykład | - | - | 10 (w tym jako e-learning) |
0,67 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii klinicznej, pogłębienie i zrozumienie mechanizmów psychologicznych warunkujących powstanie zaburzeń psychicznych z perspektywy psychopatologii rozwoju, poszerzenie wiedzy i umiejętności z zakresu interwencji i pomocy.
Podstawowa wiedza z psychologii rozwojowej i podstaw psychologii.
Wykłady
1) Norma psychologiczna. Pojęcie normy. Definicje nienormalności. Pojęcie zdrowia psychicznego. Klasyfikacja zaburzeń. 2) Wyjaśnianie zaburzeń psychicznych w różnych koncepcjach psychologicznych. Podejście psychodynamiczne. Podejście poznawczo-behawioralne. Podejście biologiczne. Psychologia humanistyczna. 3) Psychopatologia ogólna. Zaburzenia spostrzegania. Zaburzenia pamięci, myślenia, uczuciowości, świadomości. 4) Specyfika zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji. Teoretyczne modele zaburzeń wieku dziecięcego. Specyficzne problemy związane z zaburzeniami okresu dzieciństwa. Psychopatologia rozwojowa. Rola rodziny. 5) Uzależnienia. Teoretyczne modele uzależnienia. Przebieg procesu uzależnienia. Leczenie. 6) Zaburzenia osobowości. Diagnozowanie. Rozwój zaburzeń. Grupy zaburzeń. 7) Zaburzenia psychotyczne. Schizofrenia. Symptomy. Deficyty funkcjonowania. Źródła podatności. 8) PTSD. Charakterystyka zaburzeń po stresie urazowym. Przebieg. Podatność. Leczenie. 9) Zaburzenia nastroju: Depresja: objawy, mechanizmy cierpienia w depresji, przyczyny depresji, rodzaje depresji, leczenie, strategie zaradcze przeciw obniżaniu się nastroju. 10) Zaburzenia lękowe: Strach i lęk, fobia, panika, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. 11) Terapia zaburzeń psychicznych. Historyczne i współczesne kierunki terapii. Metody terapeutyczne. Skuteczność psychoterapii.
Ćwiczenia
1) Podstawowe zagadnienia dotyczące psychologii klinicznej dzieci i młodzieży oraz psychopatologii rozwojowej. 2) Zaburzenia eksternalizacyjne: ADHD, ADD, zaburzenia zachowania i zachowania opozycyjno-buntownicze. 3) Zaburzenia internalizacyjne: Depresja dzieci i młodzieży. Samobójstwa. Zaburzenia lękowe. 4) Autoagresja i celowe samouszkadzanie. 5) Uogólnione zaburzenia rozwoju: autyzm, upośledzenie umysłowe 6) Zaburzenia odżywiania: anoreksja i bulimia. 7) Zaburzenia nawyków i wydalania: moczenie, zanieczyszczanie się kałem. 8) Leczenie dzieci po urazach psychicznych: najistotniejsze aspekty terapii, podstawowy proces terapii, stany warunkowane urazem. 9) Kontakt terapeutyczny, warunki skutecznej pomocy, interwencja kryzysowa.
Wykłady
Wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny.
Ćwiczenia
Aktywne metody pracy z grupą: prezentacje multimedialne, burza mózgów, dyskusja, analiza przypadków, ćwiczenia w grupach.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady
Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest kolokwium zaliczeniowe i/lub praca zaliczeniowa.
Ćwiczenia
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Każdy student zobowiązany jest do wykonania i przedstawienia pracy: prezentacji multimedialnej lub referatu, po wcześniejszym skonsultowaniu i omówieniu ich z prowadzącym. Notowana jest aktywność i przygotowanie podczas zajęć.
Ocena z przedmiotu
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wykładów i ćwiczeń. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z zaliczenia wykładów i ćwiczeń.
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-04-2023 15:51)