SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Chemia organiczna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Chemia organiczna
Kod przedmiotu 01.9-WB-ŻCZ2P-chor-S22
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Żywienie człowieka i dietoterapia
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2023/2024
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr inż. Agnieszka Mirończyk
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 18 1,2 Egzamin
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studenta z grupami związków organicznych ze szczególnym uwzględnieniem ich budowy, metod otrzymywania i reaktywności. Pokazanie związku pomiędzy jego strukturą a właściwościami fizykochemicznymi. Przedstawienie roli związków organicznych w i dla organizmów żywych.

Wymagania wstępne

Wiadomości z chemii z zakresu szkoły średniej.

Zakres tematyczny

Wykład:

  1.  Budowa związków organicznych: teoria strukturalna, typy wiązań, rodzaje izomerii. Rodzaje reakcji organicznych: substytucja, addycja, eliminacja.
  2. Klasyfikacja związków organicznych:  węglowodory alifatyczne nasycone (alkany): nazewnictwo, izomeria konstytucyjna i przestrzenna, występowanie w przyrodzie, właściwości fizyczne.
  3. Węglowodory nasycone: otrzymywanie, reaktywność, zastosowanie. Charakterystyka wybranych alkanów.
  4. Węglowodory nienasycone -alkeny – budowa, nazewnictwo, izomeria konstytucyjna i przestrzenna, właściwości fizyczne.
  5. Węglowodory nienasycone (alkeny): otrzymywanie, właściwości chemiczne, zastosowanie. Charakterystyka wybranych alkenów.
  6. Węglowodory  cykliczne – cykloalkany i cykloalkeny. Budowa, nazewnictwo, izomeria, właściwości fizyczne i chemiczne, otrzymywanie.
  7. Węglowodory nienasycone -alkiny – budowa, nazewnictwo, izomeria, właściwości fizyczne, otrzymywanie, właściwości chemiczne, zastosowanie. Charakterystyka wybranych alkinów.
  8. Węglowodory aromatyczne (areny). Charakterystyka benzenu. Reakcje substytucji elektrofilowej.
  9. Fluorowcopochodne węglowodorów, halogenki arylów: rodzaje, nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność, zastosowania. Wpływ podstawników na reakcje podstawienia.
  10. Alkohole alifatyczne monohydroksylowe: budowa, nazewnictwo, izomeria, właściwości fizyczne, otrzymywanie, reaktywność.  Charakterystyka wybranych alkoholi.
  11. Alkohole alifatyczne polihydroksylowe: budowa, nazewnictwo, izomeria, właściwości fizyczne, otrzymywanie, reaktywność.  Charakterystyka wybranych alkoholi.
  12. Fenole: budowa, nazewnictwo, właściwości fizyczne, otrzymywanie, reaktywność, zastosowanie.
  13. Związki karbonylowe – aldehydy i ketony - budowa, nazewnictwo, właściwości fizyczne, otrzymywanie, reaktywność, zastosowanie. Reakcje charakterystyczne.
  14. Kwasy karboksylowe i ich pochodne: budowa, nazewnictwo, otrzymywanie, właściwości fizyczne, reaktywność. Charakterystyka wybranych kwasów.
  15. Aminy alifatyczne i aromatyczne: nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność.

Laboratorium:

  1. Organizacja i zasady bezpiecznej pracy. Podstawowe techniki laboratoryjne w pracowni chemii organicznej.
  2. Destylacja prosta – identyfikacja cieczy jednorodnej i rozdział mieszaniny dwuskładnikowej.
  3. Preparatyka organiczna – synteza estrów kwasu octowego z różnymi alkoholami.
  4. Preparatyka organiczna – synteza aspiryny.
  5. Oznaczanie czystości i wydajności reakcji otrzymanego preparatu organicznego.
  6. Izolacja związków organicznych z preparatów biologicznych – kofeina z materiału pochodzenia roślinnego.
  7. Izolacja kwasu cytrynowego z soku z cytryny.
  8. Izolacja laktozy z mleka i jej ilościowe oznaczenie.
  9. Wyodrębnienie barwników zawartych w materiale roślinnym, ich rozdział i identyfikacja.
  10. Oznaczanie ilościowe polifenoli w produktach spożywczych.
  11. Jakościowa analiza organiczna (wykrywanie grup funkcyjnych).
  12. Identyfikacja jakościowa podstawowych klas związków organicznych i grup charakterystycznych metodami chemicznymi.
  13. Reakcje w chemii organicznej, ich typy i mechanizmy – zadania. Obliczenia rachunkowe.
  14. Projektowanie syntez wybranych związków organicznych. Schematy reakcji organicznych. Zadania obliczeniowe.
  15. Zaliczenie.

Metody kształcenia

Wykład konwersatoryjny.

Zajęcia laboratoryjne z wykorzystaniem podstawowego sprzętu laboratorium chemicznego. Student samodzielnie dokonuje jakościowej analizy związków organicznych (wykrywanie grup funkcyjnych), poznaje i stosuje metody wyodrębniania i oczyszczania związków organicznych (dekantacja, suszenie, krystalizacja, ekstrakcja, destylacja, chromatografia). Przeprowadza proces izolacji związków organicznych z preparatów biologicznych oraz oznacza własności fizyczne tych związków (np. temperatura topnienia, temperatura wrzenia). Doskonali umiejętność pisania równań reakcji chemicznych oraz wykazywania zależności między związkami organicznymi.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład – pozytywna ocena z egzaminu pisemnego z pytaniami zamkniętymi i otwartymi; czas trwania 1 h. Pozytywną ocenę uzyskuje student po udzieleniu 50 % poprawnych odpowiedzi.

Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Ocenie podlegają: kolokwia sprawdzające wiedzę – ocena pozytywna po otrzymaniu 50% możliwych do uzyskania punktów, dziennik laboratoryjny (poprawność opracowania i interpretacji uzyskanych wyników, estetyka pracy) oraz stopień opanowania umiejętności praktycznych.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych (po 50% z części wykładowej i laboratoryjnej).

 

Literatura podstawowa

1. R. T. Morrison, R. N. Boyd, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2012

2. J. McMurry, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2016

3. P. Mastalerz, Podręcznik chemii organicznej, Wyd. Chemiczne, Wrocław 2016

4. E. Białecka-Floriańczyk, J. Włostowska, Chemia organiczna, WNT, Warszawa 2009

5. A.I. Vogel, Preparatyka organiczna, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006

6. J. McMurry, Organic chemistry, Cengage Learning, 2015

7.  J. Clayden, Organic chemistry, Oxford University Press, 2012

Literatura uzupełniająca

1. S. McMurry, Chemia organiczna. Rozwiązywanie problemów, PWN Warszawa 2012

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Agnieszka Mirończyk (ostatnia modyfikacja: 24-04-2023 19:36)