SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Retoryka i argumentacja polityczna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Retoryka i argumentacja polityczna
Kod przedmiotu 14.1-WH-PP-RAP-Ć 1-S14_pNadGen3A8KW
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Politologia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2023/2024
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Norbert Slenzok
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wiedza: z zakresu retoryki jako nauki (zapoznanie studenta z teorią na temat perswazji jako przedmiotu badań, antycznymi korzeniami retoryki, retoryką w Polsce, współczesnymi koncepcjami retorycznymi), z teorii retorycznego procesu tworzenia mowy (wiedza o typach, etapach tworzenia i stylach mów), z teorii stylistycznego i logicznego ukształtowania komunikatu (wiedza o stylach, środkach stylistycznych, typach argumentacji), z zakresu mnemotechniki (zapoznanie się z teorią periodu retorycznego, sposobami zapamiętywania tekstu). Wiedza z dziedziny retoryki powiązana została z następującymi zagadnieniami regionalnymi: 1. atrakcje turystyczne województwa lubuskiego, imprezy kulturalne województwa lubuskiego, sport w regionie; 2. współpraca regionów przygranicznych, polityka unijna a polityka regionalna, powiązanie przedsiębiorczości z nauką, wielokulturowość regionu a tendencje unifikacyjne i globalizacja; 3. gospodarcze i społeczne przekształcenia regionu; 4. znaczenie wiedzy i umiejętności komunikacyjnych w planowaniu działalności politycznej i sterowaniu pracą w regionie

Umiejętności: argumentacyjne i krasomówcze z zakresu stosowania odpowiednich formuł adresatywnych, budowy (kompozycji) tekstu, z uwzględnieniem technik zapamiętania i wygłoszenia, doboru argumentów właściwych typom mów, stosowania środków stylistycznych właściwych gatunkowi mowy, celowego doboru środków pozajęzykowych (kodu prozodycznego, proksemicznego, kinezycznego), opanowania stresu towarzyszące go wystąpieniom publicznym. Doskonalenie umiejętności komunikacyjnych oparto o wypowiedzi z zakresu zagadnień regionalnych wskazanych wyżej

Kompetencje: językowa – rozpoznawanie i dobór odpowiednich środków językowych, komunikatywna – stosowanie w środków językowych w celu tworzenia skutecznego komunikatu, społeczna – porozumiewanie się jako sposób łagodzenia konfliktów, zwyciężania w dyskusji, przekonywania do własnych celów. Słuchacz ocenia własną kompetencję, określa stopień posiadanych umiejętności i wyznacza obszary wymagające dopracowania. Ustala sposoby nabycia wyższych kompetencji i poznaje źródła pomocne w tym zakresie. Łączy wiedzę o przedmiocie z praktycznym stosowaniem jej w komunikacji

Wymagania wstępne

Brak

Zakres tematyczny

  1. Retoryka a teoria argumentacji
  2. Czym jest argumentacja? Wypowiedź argumentacyjna, standaryzacja argumentu, diagram argumentu
  3. Argumenty dedukcyjne
  4. Argumenty niededukcyjne
  5. Interpretacja przesłanek i konkluzji
  6. Argumenty z autorytetu
  7. Argumenty z konsekwencji
  8. Argumenty ad absurdum
  9. Argumenty równi pochyłej
  10. Argumenty o przyczynowości
  11. Argumenty ad hominem
  12. Argumenty z podobieństwa i kontrargumenty analogiczne
  13. Etapy tworzenia mowy. Inwencja, dyspozycja, elokucja, pronuncjacja i memoria
  14. Rodzaje perswazji.Docere, delectare, movere. Perswazja a manipulacja
  15. Tria genera dicendi. Mowy pochwalne, doradcze, sądowe

Metody kształcenia

Metody: wykład, heureza, dyskusja, praca w grupach, praca z tekstem, analiza przemówień, wygłaszanie przemówień, udział w debatach i polemikach, ćwiczenia w rozpoznawaniu i dobieraniu argumentów, ćwiczenia w rozpoznawaniu kompozycji komunikatu i modelowaniu celowej kompozycji wypowiedzi.

Środki: teksty źródłowe (papierowe i cyfrowe), nagrania dostępne on-line, audycje audio-video, fragmenty tekstów naukowych, prace twórcze studentów (analiza i korekta) 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ocena przemówień 50% wartości oceny; kolokwium 25% wartości oceny; aktywność na zajęciach 25 % wartości oceny

Literatura podstawowa

1. J. Ziomek, Retoryka opisowa, Wrocław, Warszawa, Kraków 2000.

2. J.J. Lichański, Co to jest retoryka?, Kraków 1996.

3. A. Schopenhauer, Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, przeł. B. i Ł. Konorscy, Warszawa 1993.

5. K. Szymanek, K.A. Wieczorek, Sztuka argumentacji: rozszerzone ćwiczenia w badaniu argumentów, Warszawa 2021. 

6. K. Szymanek, K. A. Wieczorek, A.S. Wójcik, Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów, Warszawa 2012. 

Literatura uzupełniająca

1. M. Tokarz, Argumentacja, perswazja, manipulacja - wykłady z teorii komunikacji, Gdańsk 2006.

2. J. Borg, Perswazja: sztuka wpływania na ludzi, przeł. Radosław Madejski, Warszawa 2006.

3. M. Korolko, Przekonuj i daj się przekonać : dialektyka, retoryka, erystyka z ćwiczeniami - skrypt, Piotrków Trybunalski 2003. 

4. Ch. Perelman, Imperium retoryki: retoryka i argumentacja; przeł. M. Chomicz, Warszawa 2002. 

5. M. Korolko, Sztuka retoryki: przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990.

Uwagi

Brak


Zmodyfikowane przez dr Norbert Slenzok (ostatnia modyfikacja: 27-04-2023 00:41)