SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Resocjalizacja i terapia osób uzależnionych w środowisku otwartym - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Resocjalizacja i terapia osób uzależnionych w środowisku otwartym
Kod przedmiotu 05.9-WNS-RzK-D-RTSO
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Resocjalizacja z kryminologią
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2024/2025
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Andrzej Zygadło
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przekazanie Studentom pogłębionej i rozszerzonej wiedzy na temat uzależnień, ich uwarunkowań, rodzajów, faz rozwoju, funkcjonowania osób uzależnionych. Wykorzystanie wiedzy na temat różnych metod terapii osób uzależnionych do stworzenia prób diagnozy i propozycji działań terapeutycznych i resocjalizacyjnych wobec osób uzależnionych. Zapoznanie Studentów z metodami ewaluacji podejmowanych działań terapeutycznych i resocjalizacyjnych.

Wymagania wstępne

 Wiedza podstawowa z obszaru uzależnień.

Zakres tematyczny

TREŚCI WYKŁADÓW

Legalizacja narkotyków – społeczne i kulturowe uwarunkowania uzależnień od substancji psychoaktywnych

Zdrowie seksualne i reprodukcyjne osób uzależnionych

Programy Redukcji Szkód. Leczenie substytucyjne – poglądy zwolenników i przeciwników

Programy substytucyjne w jednostkach penitencjarnych

Uzależnienia a nowoczesne technologie

Oczekiwania pacjentów wobec programów terapeutycznych

Nawroty w uzależnieniach – metody przeciwdziałania

Polityka narkotykowa w Polsce i na świecie

Prawne uwarunkowania terapii i resocjalizacji osób uzależnionych

Metody ewaluacji programów terapeutycznych i resocjalizacyjnych

 

TREŚCI ĆWICZEŃ:

 

Wywiad diagnostyczny w terapii uzależnień – praktyczne ćwiczenia w przeprowadzaniu wywiadu motywującego.

 

Różne rodzaje uzależnień i możliwości terapii osób uzależnionych – omówienie na podstawie indywidualnych projektów diagnostycznych zawierających wskazania i propozycje różnorodnych oddziaływań terapeutyczno resocjalizacyjnych:

- uzależnienie od alkoholu

- uzależnienie od innych substancji odurzających

- hazard

- anoreksja/bulimia

- uzależnienie od seksu

- uzależnienie od Internetu

- uzależnienie od telewizji

- uzależnienie od portali społecznościowych

- uzależnienie od zakupów

 

Ewaluacja przykładowych projektów indywidualnych i grupowych działań terapeutycznych w odniesieniu do osób uzależnionych

Praca nad opracowaniem własnych pomysłów pracy terapeutycznej w odniesieniu do diagnozowanych przypadków osób uzależnionych

 

Metody kształcenia

Wykład interaktywny, konwersatoryjny; analiza przypadków, symulacje diagnostyczne, metoda projektów, dyskusja

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

ocena końcowa jest średnią arytmetyczną uzyskaną z ocen z:

wykładu (egzamin pisemny z progami punktowymi  w skali  od 0-100% (94-100% = 5,0; 85-93% = 4,5; 76-84% = 4,0; 68-60 =3,5; 51-59% = 3,0)

oraz z ćwiczeń (przygotowanie i prezentacja tematu eksperckiego ( od 0-100% (94-100% = 5,0; 85-93% = 4,5; 76-84% = 4,0; 68-60 =3,5; 51-59% = 3,0); przygotowanie i omówienie indywidualnego przypadku ( od 0-100% (94-100% = 5,0; 85-93% = 4,5; 76-84% = 4,0; 68-60 =3,5; 51-59% = 3,0); aktywność na zajęciach;

 Obecność na zajęciach: obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa. Każda ewentualna nieobecność musi być usprawiedliwiona. W przypadku 1-2 usprawiedliwionej nieobecności konkretne zajęcia powinny zostać odrobione z inną grupą po wcześniejszym ustaleniu terminu z prowadzącym. Jeśli nie ma możliwości odrobienia konkretnych zajęć z inną grupą, konieczne jest zaliczenie indywidualne danego zakresu materiału podczas ustalonej z prowadzącym konsultacji indywidualnej. 

Sytuacje sporne nieujęte w opisie podlegają rozstrzygnięciu przez koordynatora przedmiotu

Regulacje dotyczące warunków zaliczenia odpowiadają warunkom zaliczania bezpośredniego, z zastrzeżeniem możliwości wprowadzenia zmian w przypadku konieczności przejścia na zaliczanie zdalne w czasie regulaminowym, przed rozpoczęciem sesji.

Pozostałe warunki określa Regulamin Studiów Uniwersytetu Zielonogórskiego https://www.uz.zgora.pl/index.php?regulamin-studiow

 

Literatura podstawowa

  1. Cierpiałkowska L., Chodkiewicz J., Uzależnienie od alkoholu. Oblicza Problemu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2020;
  2.  Grzegorzewska I., Cierpiałkowska L., Uzależnienia behawioralne, Wydawnictwo PWN, Warszawa 2018;
  3. Glasner – Edwards S., Uzależniony mózg. Jak wyjść z nałogu wykorzystując techniki terapii poznawczo – behawioralnej, uważności i dialogu motywującego, Wydawnictwo GWP, Gdańsk 2020
  4. Beck A.T., Wright F.D., Newman C., F., Liese B., S., Terapia poznawcza uzależnień, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 2007.
  5. Chrostek Maj J., Wodowski G., Szczypta naszej nadziei: leczenie substytucyjne uzależnionych od opiatów w Krakowie, 2000-2007, Kraków 2008.
  6. Derwich – Nowak A., Patologiczny hazard. 2017
  7. ICD-10 Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania:  badawcze kryteria diagnostyczne Warszawa 1998 (część dotycząca zaburzeń psychicznych spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych).
  8. Maisto S, Galizio M., Connors G. Uzależnienia: zażywanie i nadużywanie, Warszawa 2000.
  9. Mellibruda J., Sobolewska-Mellibruda Z., Integracyjna psychoterapia uzależnień: teoria i praktyka, Warszawa 2006.
  10. Obłękowska-Rogala J., Przyczyny narkomanii: wyjaśnienia teoretyczne, Warszawa 1999.
  11. Obłękowska-Rogala J., Narkoman w rodzinie: wskazania do terapii, Warszawa 2002 (rozdz. Skuteczność programów terapii uzależnień).
  12. Woydyłło E., Wyzdrowieć z uzależnienia, Warszawa 2004.

Literatura uzupełniająca

  1. Gaś Z., B., Redukcja szkód a profilaktyka uzależnień, „Remedium” 2002.
  2. James R.K., Gilliand B.E., Strategie interwencji kryzysowej, Warszawa 2004 (rozdz. 8: Uzależnienie od substancji chemicznych, Kryzys nałogu).
  3. Osiatyński W., Grzech czy choroba, Warszawa 1994
  4. Psychologiczna problematyka uzależnień od alkoholu i narkotyków , [w:] Psychologia: podręcznik akademicki, T. III, Gdańsk.
  5. Verster A., Bunnig E., Skuteczność leczenia substytucyjnego uzależnienia od opiatów, Warszawa 2004 (tekst dostępny na stronie Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii www.kbpn.gov.pl w dziale Publikacje).
  6. Woronowicz B.T., Alkoholowe vademecum dla każdego, Zakroczym 1993.
  7. AAWS: Życie w trzeźwości, Apostolicum 1996.
  8. AAWS: Anonimowi Alkoholicy, Apostolicum 1996.
  9. Kwartalnik „Problemy Narkomanii”.
  10. Czasopismo „Remedium.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Ernest Magda (ostatnia modyfikacja: 04-02-2024 14:36)