SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Psychologia zaburzeń zachowania - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Psychologia zaburzeń zachowania
Kod przedmiotu 14.4-WNS-RzK-D-PZZ
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Resocjalizacja z kryminologią
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2024/2025
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Agnieszka Felińska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

1. Pogłębienie wiedzy w zakresie etiologii, mechanizmów oraz dynamiki rozwoju zaburzeń zachowania na różnych etapach rozwoju jednostki.
2. Nabycie szczegółowej wiedzy psychopatologicznej z zakresu diagnostyki zaburzeń zachowania, prognozowania oraz konstruowania programów korekcyjnych i terapeutycznych.
3. Nabycie najnowszej wiedzy psychologicznej dotyczącej kierunków i strategii pomocy osobom przejawiającym zaburzenia zachowania oraz wsparcia ich rodzin.

 

Wymagania wstępne

1. Podstawowa wiedza z zakresu psychologii klinicznej, rozwojowej i społecznej.

2. Wiedza z zakresu psychopatologii okresu dzieciństwa i adolescencji.

3. Znajomość podstawowych koncepcji rozwoju zachowań aspołecznych i przestępczych.

4. Podstawowa wiedza dot. biologicznych mechanizmów zachowania człowieka.

Zakres tematyczny

  1. Definicje i skala rozpowszechnienia zaburzeń zachowania.
  2. Etiologia, mechanizmy, dynamika rozwoju i konsekwencje zaburzeń zachowania – modele jedno- i wieloczynnikowe.
  3. Trajektorie rozwoju zachowań aspołecznych i zaburzeń zachowania wg paradygmatu psychopatologii rozwojowej.
  4. Najczęstsze zaburzenia zachowania okresu dzieciństwa i adolescencji.
  5. Rodzaje zaburzeń zachowania i zachowań aspołecznych u osób dorosłych.
  6. Zaburzenia zachowania w przebiegu innych zaburzeń psychicznych.
  7. Różne podejścia w diagnostyce zaburzeń zachowania – model dymensjonalny, kryterialny, strukturalno-funkcjonalno-kontekstualny, transdiagnostyczny.
  8. Czynniki ochrony i ryzyka rozwoju zaburzeń zachowania oraz pozostałych aspołecznych zachowań w cyklu życia człowieka.  
  9. Rola zaburzeń zachowania i nieprzystosowawczych wzorców funkcjonowania w rozwoju zachowań przestępczych.
  10. Zaburzenia zachowania i asocjalność a ryzyko recydywy w różnych kategoriach przestępstw.
  11. Interwencje psychologiczne i pomoc terapeutyczna wobec osób z zaburzeniami zachowania i asocjalną ścieżką rozwoju.
  12. Najnowsze programy terapeutyczne i korekcyjne (w Polsce i na świecie) dla osób przejawiających zaburzenia zachowania - wsparcie systemowe, grupowe, rodziny i indywidualne.
  13. Profilaktyka zaburzeń zachowania i tendencji aspołecznych – programy evidence-based dla dzieci i młodzieży.

 

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, wykład problemowy, praca w grupach, praca z tekstem, studium przypadków, dyskusja problemowa.

 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

 Na ocenę końcową z ćwiczeń składa się:

  1. Ocena będąca średnią arytmetyczną z tzw. wejściówek przeprowadzanych na każdych zajęciach,  które obejmują przygotowanie się do zajęć na podstawie zadanej literatury.
  2. Ocena za prace pisemne realizowane w trakcie zajęć (indywidualnie lub w parach).
  3. Ocena z końcowego kolokwium zaliczeniowego, które obejmuje pytania zamknięte jednokrotnego/wielokrotnego wyboru (część testowa) oraz pytań otwartych (część problemowa) – próg poprawnych odpowiedzi stanowiący minimum niezbędne do zaliczenia kolokwium wynosi 70%.

Literatura podstawowa

  1. Borkowska A., Cierpiałkowska L., Grzegorzewska I., 2020, Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Butcher J.N., Hooley J.M., Mineka S., 2023, Psychologia zaburzeń DSM-5. Wydawnictwo GWP.
  3. Cierpiałkowska L., Grzegorzewska I., 2023, Zaburzenie osobowości borderline u młodzieży. Diagnoza, terapia, profilaktyka. Wydawnictwo Scholar.
  4. Cierpiałkowska L., Sęk H., 2020, Psychologia kliniczna, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Friedrich W., 2020, Czynniki ryzyka powrotu do przestępstwa. Wydawnictwo Difin.
  6. Hołyst B., 2021, Psychologia kryminalistyczna. Diagnoza i praktyka. Wydanie 4 poprawione i rozszerzone. Wydawnictwo Difin.
  7. Kołakowski A., 2013, Zaburzenia zachowania u dzieci. Teoria i praktyka. Wydawnictwo GWP.
  8. Martin M.T., Oltmanns T.F., 2022, Psychologia kliniczna w opisach przypadków. Wydawnictwo Via Medica.
  9. Pastwa-Wojciechowska B, 2006, Naruszanie norm prawnych w psychopatii. Analiza kryminologiczno-psychologiczna. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
  10. Sadowski B., 2024, Biologiczne mechanizmy zachowania się ludzi i zwierząt. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Literatura uzupełniająca

  1. Cierpiałkowska L., Soroko E. (red.), 2014, Zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej. Wydawnictwo Naukowe UAM.
  2. Maciow L., Barry C.M., 2010, The etiology of conduct disorder and its relation to antisocial personality disorder: A literature review. W: Modern Psychological Studies, Vol. 16, No 1.
  3. Murray J., Farrington D., 2010, Risk Factors for Conduct Disorder and Delinquency: Key Findings From Longitudinal Studies, The Canadian Journal of Psychiatry, Vol. 55, No 10.
  4. Savolainen J. et al., 2015, The Path from Childhood Behavioural Disorders to Felony Offending: Investigating the Role of Adolescent Drinking, Peer Marginalization, and School Failure, Criminal Behaviour And Mental Health, Vol. 25, Issue 5.
  5. Vetulani, J., (2013). Neurochemia impulsywności i agresji. Psychiatria Polska, tom XLVII, numer 1.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Ernest Magda (ostatnia modyfikacja: 07-02-2024 07:01)