Nabycie przez studentów podstawowej wiedzy na temat celów i zadań oraz aspektów prawnych pracy asystenta dzieci i dorosłych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Poznanie przez studentów sposobów wspierania przez asystenta dzieci i dorosłych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w wykonywaniu codziennych czynności oraz w funkcjonowaniu w życiu społecznym.
Opanowanie przez studentów umiejętności doboru właściwych instrumentów wsparcia w zależności od indywidualnych potrzeb klienta oraz właściwości jego otoczenia społecznego.
Wymagania wstępne
Wiedza i umiejętności pozyskane w dotychczasowym przebiegu studiów: student potrafi wyjaśnić i opisać i pojęcia z zakresu pedagogiki specjalnej i jej subdyscyplin (w szczególności zagadnień dotyczących diagnozy funkcjonalnej osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, prawnych aspektów funkcjonowania i treningu społecznego ww. osób), psychologii ogólnej i psychologii rozwoju człowieka w cyklu życia oraz potrafi analizować zjawiska społeczne zachodzące w rodzinie i społeczeństwie.
Zakres tematyczny
Wykłady:
Uwarunkowania rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Problematyka potrzeb fizjologicznych i psychologicznych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
Cele i zadania asystenta dziecka oraz dorosłej osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Zadania asystenta a zadania innych zawodów: wychowawcy, opiekuna, terapeuty, trenera, realizatora usług opiekuńczych, instruktora terapii zajęciowej.
Etyczne i prawne uwarunkowania wykonywania zawodu asystenta osoby niepełnosprawnej.
Kompetencje merytoryczne i osobowościowe asystenta osoby niepełnosprawnej z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Zasady udzielania pomocy osobie z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w korzystaniu z rożnych form kompleksowej rehabilitacji oraz wsparcia w następujących zakresach: czynności samoobsługowe, utrzymanie higieny osobistej, prowadzenie gospodarstwa domowego, komunikowanie się z otoczeniem, poruszanie się i przemieszczanie;, podejmowanie aktywności życiowej społecznej i zawodowej.
Zasady współpracy asystenta z rodziną i/lub opiekunami prawnymi dziecka lub dorosłej osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Współpraca asystenta z przedstawicielami innych zawodów oraz z instytucjami i organizacjami.
Ćwiczenia:
Diagnozowanie potrzeb osoby niepełnosprawnej a oczekiwania osoby niepełnosprawnej, ewentualnie oczekiwania członków rodziny i opiekunów prawnych. Planowanie zakresu usług asystenta pod kątem rehabilitacji społecznej, zdrowotnej, zawodowej.
Planowanie i organizacja pracy asystenta osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Zasady asystowania osobie z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w zakresie czynności życia codziennego, w tym w czynnościach higienicznych i pielęgnacyjnych, w prowadzeniu gospodarstwa domowego, zakupach, poruszaniu się w środowisku, załatwianiu spraw urzędowych, nawiązaniu kontaktu/ współpracy z różnego rodzaju organizacjami, w korzystaniu z dóbr kultury.
Zasady motywowania dziecka i osoby dorosłej z zaburzeniami ze spektrum autyzmu do aktywności społecznej i zawodowej, w tym aktywnego spędzania czasu wolnego. Zasady wspierania osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w dążeniu do samodzielności życiowej,
Problemy interakcji asystenta z klientem oraz jego rodziną i opiekunami: komunikacja werbalna i niewerbalna, uważność, empatia a asertywność, stres (m.in.: profilaktyka, radzenie sobie ze stresem i własnymi emocjami), konflikty (m.in. negatywne i pozytywne aspekty konfliktu, cykl konfliktu, rodzaje konfliktów).
Metody kształcenia
Wykłady: wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją.
Ćwiczenia: analiza tekstu z dyskusją, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, projekt, gry symulacyjne, pokaz.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Wykłady:
Kolokwium z treści wykładów; kryteria ocen: niedostateczny (0-50%); dostateczny (51-60%), dostateczny plus /61-70%), dobry (71-80%), dobry plus (81-90%), bardzo dobry (91-100%).
Ćwiczenia:
Ćwiczenia kończą się zaliczeniem z oceną. Ocena z ćwiczeń ustalana jest na podstawie średniej arytmetycznej ocen za:
indywidualną aktywność podczas zajęć,
przygotowanie i prezentację indywidualnie lub w grupach projektu działania asystenta dziecka lub dorosłej z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; kryteria oceny projektu od 2 do 5 za: a) poprawność metodyczną projektu, b) komunikatywność przekazu c) atrakcyjność zajęć d) środki edukacyjne;
kolokwium z treści ćwiczeń; kryteria oceny za kolokwium: niedostateczny (0-50%); dostateczny (51-60%); dostateczny plus (61-70%); dobry (71-80%); dobry plus (81-90%); bardzo dobry (91-100%).
Ocena końcowa:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywnie zdane kolokwium z wykładów i pozytywna ocena z ćwiczeń; oceną końcową jest średnia arytmetyczna ocen z wykładów i ćwiczeń.
Frekwencja:
Dozwolona jest jedna nieobecność na zajęciach bez konieczności jej zaliczania. Każdą kolejną nieobecność student zobowiązany jest zaliczyć na konsultacjach (dopuszczalne jest odrobienie zajęć z inną grupą). Studenci, którzy mają przyznany IOS: udział w zajęciach 50%-60%, wywiązanie się z ustalonych indywidualnie warunków zaliczenia.
Literatura podstawowa
Asystent osoby niepełnosprawnej. Nowy zawód i nowa usługa systemu pomocy społecznej, red. A. Żukiewicz, Kraków 2010.
Górak A., Sosnowski M., Wowra I., Flak B., Nowatorskie instrumenty w pracy z klientami pomocy społecznej (asystent rodziny, trener pracy, klub integracji społecznej, asystent osoby niepełnosprawnej), Wrocław 2011.
Kowalik S., Psychologia rehabilitacji, Warszawa 2007
Odrobińska I. (red.), Osobisty asystent osoby niepełnosprawnej. Materiały poseminaryjne, Dębe 2003.
Literatura uzupełniająca
Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej. Rozwiązania w wybranych państwach europejskich, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Warszawa 2014.
Iezzoni L. I., Making Their Days Happen: Paid Personal Assistance Services Supporting People with Disability Living in Their Homes and Communities, 2021.
Krasiejko I., Metodyka działania asystenta rodziny. Różne modele pracy socjalnej i terapeutycznej z rodziną, Katowice 2012.
Program resortowy Ministra Rodziny i Polityki Społecznej Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej - edycja 2023.
Szeroczyńska M. (red.), Asystent osoby z niepełnosprawnością. Studium prawno-porównawcze, Warszawa 2007.
Uwagi
Zmodyfikowane przez mgr Agnieszka Fetzka (ostatnia modyfikacja: 08-04-2024 18:14)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
