SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Stateczność konstrukcji - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Stateczność konstrukcji
Kod przedmiotu stat.1_pNadGenM6X5O
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Budownictwo / Konstrukcje budowlane i inżynierskie
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr letni 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. inż. Jakub Marcinowski
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest pogłębienie wiedzy z zakresu stateczności konstrukcji, a szczególności pełne zrozumienie metod kontroli stanów granicznych wyboczenia sprawdzanych podczas projektowania konstrukcji budowlanych.

Wymagania wstępne

Wytrzymałość materiałów, mechanika budowli.

Zakres tematyczny

Wykład

Pojęcie zjawiska utraty stateczności. Podstawowe kryteria stateczności. Metoda statyczna, metoda energetyczna oraz metoda dynamiczna wyznaczania obciążenia krytycznego. Punkty krytyczne: stateczny punkt bifurkacji, niestateczny punkt bifurkacji, punkt graniczny. Wpływ imperfekcji obciążeniowych i geometrycznych na stateczność. Stateczność giętna, stateczność skrętna, stateczność giętnoskrętna elementów prętowych. Zwichrzenie elementów zginanych. Stateczność płyt ściskanych i stateczność płyt ścinanych. Stateczność powłok. Stateczność początkowa a stateczność nieliniowa. Uwzględnienie nieliniowości geometrycznych oraz nieliniowości fizycznych. Problemy niekonserwatywne. Stateczność a teoria II-go rzędu. Stateczność konstrukcji w ujęciu przepisów normowych: konstrukcje metalowe, konstrukcje drewniane, konstrukcje żelbetowe. Zastosowanie komercyjnych programów do wyznaczanie obciążeń krytycznych.

Projekt

Analityczne rozwiązanie problemu stateczności układu dyskretnego o jednym stopniu swobody. Zastosowanie energetycznego kryterium Timoszenki do wyznaczania obciążenia krytycznego prętów ściskanych (rozwiązanie analityczne ze wspomaganiem MathCAD-em). Zastosowanie energetycznego kryterium Timoszenki do wyznaczania naprężenia krytycznego płyt ściskanych. Weryfikacja rozwiązania z wykorzystaniem programów komercyjnych (Robot, Cosmos/M).

Metody kształcenia

Wykład - wykład konwencjonalny,

Projekt - praca indywidualna nad projektem na podstawie wyjaśnień prowadzącego.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład – Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi:

                               50% - 60% pozytywnych odpowiedzi      dst,

                               61% - 70%                                           dst plus,

                               71% - 80%                                           db,

                               81% - 90%                                           db+,

                               91% - 100%                                         bdb.

Projekt – Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych (3 ćwiczenia).

Zaliczenie przedmiotu:

            Ocena jest średnią ważoną z ocen: O = 0.4W+0.6C.

Literatura podstawowa

  1. Timoszenko S. K., Gere J. M., Teoria stateczności sprężystej. Wydawnictwo Arkady, 1963.
  2. Ziegler H., Principles of structural stability, Blaisdell Publishing Company, Waltham, 1968.
  3. Gerard G., Introduction to structural stability theory, McGraw-Hill Book Company, Inc. New York 1962.
  4. Thompson J. M. T., Hunt G. W., A general theory of elastic stability, John Wiley&Sons, London, 1973.
  5. Naleszkiewicz J., Zagadnienia stateczności sprężystej, PWN Warszawa, 1958.
  6. Bleich F., Buckling strength of metal structures, McGraw-Hill Book Company, Inc. New York, 1952.
  7. Galambos, T. V., Guide to Stability Design Criteria for Metal Structures, John Wiley, New York, 1988.
  8. Brush, D. O. and Almroth, B. O., Buckling of Bars, Plates and Shell, McGraw Hill-Kogakusha, Tokyo, 1975.
  9. Britvec S. J., The stability of elastic systems, Pergamon Press Inc., New York, 1973.
  10. Brezina W., Stateczność prętów konstrukcji metalowych, Arkady, Warszawa, 1996.
  11. Dym C. L., Stability theory and its applications to structural mechanics, Norrdhoff International Publishing, Leyden, 1974.
  12. Huseyin K., Multiple parameter stability theory and its applications, Oxford University Press, New York, 1986.
  13. Huseyin, K., Nonlinear Theory of Elastic Stability, Noordhoff Int., Leyden, 1975.
  14. Pignataro M., Rizzi N., Luongo A.,  Stability, bifurcation and postcritical behaviour of elastic structures, Elsevier, Amsterdam, 1991.
  15. Simitses G. J., An introduction to the elastic stability of structures, Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, 1976.
  16. Weiss S., Giżejowski M., Stateczność konstrukcji metalowych. Układy prętowe. Arkady, Warszawa, 1991.
  17. PN-90/B-03200. Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.

Literatura uzupełniająca

  1. Wolmir A. S., Ustojcziwost dieformurijemych sistiem (po rosyjsku), Nauka, Moskwa, 1992.
  2. Ałfutow N. A., Osnowy razsczeta na ustojcziwost uprugich sistiem (po rosyjsku), Maszinostrojenije, Moskawa 1978.
  3. Esslinger M., Geier B., Postbuckling behavior of structures, Springer Verlag, Wien, 1975.
  4. Marcinowski J., Nieliniowa stateczność powłok sprężystych, Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000.
  5. Simitses, G., Dynamic Stability of Suddenly Loaded Structures, Springer-Verlag, New York, 1990.
  6. Waszczyszyn, Z., Cichoń, C., Radwańska, M., Stability of Structures by Finite Element Methods, Elsevier, Amsterdam, 1994.
  7. Thompson J. M. T., Hunt G. W., Instabilties and catastrophes in Science and Engineering, John Wiley&Sons, Chichester, 1982.
  8. Romanów F., Stricker L., Teisseyre J., Stateczność konstrukcji przekładkowych, Wydawnictwa Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1972.

Uwagi


Zmodyfikowane przez prof. dr hab. inż. Jakub Marcinowski (ostatnia modyfikacja: 09-08-2016 10:46)