SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-ArchKP-rekult.kraj.poprzemysł.- 16 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura krajobrazu |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 7 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Projekt | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Student zapoznaje się z procedurą uznawania terenów za zdegradowane oraz konsekwencjami formalno-prawnymi i merytorycznymi takiego ich zaklasyfikowania. Poznaje różne rodzaje degradacji terenów. Zapoznaje się z technologiami i technikami rekultywacyjnymi stosowanymi na terenach rolniczych i leśnych lub przeznaczonych pod te formy zagospodarowania. Ukazywane są także metody przeciwdziałania degradacji gleb.
Formalne: zaliczenie Gleboznawstwa, Podstaw nauk o ziemi, Podstaw ochrony środowiska
Nieformalne: umiejętność projektowania i kalkulacji rzeczowo-materiałowej na poziomie inżynierskim
Program wykładów:
Zagrożenia przemysłowe dla środowiska: czynniki degradacji, rodzaje degradacji, drogi rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń. Wskaźniki stanu środowiska na obszarach poprzemysłowych. Degradacja i dewastacja gleb. Konsekwencje uznania gleb za zdegradowane lub zdewastowane. Planistyka rekultywacyjna. Ocena przydatności gruntów dla rekultywacji rolniczej, leśnej, wodnej i specjalnej – aspekt przyrodniczy, prawny i ekonomiczny. Techniki kształtowania rzeźby terenu. Rekultywacja techniczna i biologiczna. Dobór roślin i ich następstwa; wymogi siedliskowe roślinności uprawnej, leśnej, ozdobnej i wodnej. Typy siedliskowe lasów. Zabiegi agrotechniczne: ochrona roślin, nawadnianie, nawożenie, uprawa mechaniczna, pielęgnacja roślin. Pielęgnacyjne i uprawowe zabiegi uzupełniające. Dobór technologii i technik uprawowych dla poprawy właściwości gleb. Skutki niewłaściwego doboru metod rekultywacji dla środowiska. Możliwości wykorzystania do rekultywacji odpadów. Rekultywacja leśna terenów pokopalnianych oraz zdegradowanych przez emisje przemysłowe. Glebotwórcze efekty rekultywacji leśnej. Wpływ zalesień ochronnych na ograniczenia erozji wodnej i eolicznej. Rola zalesień w krajobrazie. Analiza efektów produkcyjnych i pozaprodukcyjnych rekultywacji leśnej gleb i terenów bezglebowych w Polsce i innych krajach Europy Środkowej. Zanieczyszczenia w glebach – rodzaje, formy zalegania. Techniki oczyszczania gleb zanieczyszczonych. Monitoring terenów zrekultywowanych.
Program ćwiczeń projektowych:
Koncepcja programowo-przestrzenna rekultywacji wybranych terenów o złożonym układzie i funkcjonalności. Projekt ma zawierać: podstawy formalno-prawne projektu, charakterystykę terenu, ocenę stanu gleb, harmonogram, działania rekultywacyjne z podziałem na fazę techniczną i biologiczną, konsekwencję podjętych działań dla możliwości zagospodarowania terenu.
metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy; wykład konwersatoryjny
metody poszukujące: projektowa; problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: studium przykładowe
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).
Brak
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 07-08-2016 15:04)