SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Wykład II - Elektrodynamika w astrofizyce |
Kod przedmiotu | 13.7-WF-FiAT-W-II-EA-S16 |
Wydział | Wydział Fizyki i Astronomii |
Kierunek | Fizyka i Astronomia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | trzeciego stopnia z tyt. doktora |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Studenci zdobędą podstawową wiedzę na temat szczególnej I ogólnej teorii względności, i ich roli w interpretacji procesów astrofizycznych. Poznają narzędzia matematyczne i reguły relatywistyczne w aplikacji do danych obserwacyjnych dotyczących gwiazd relatywistycznych takich jak białe karły czy gwiazdy neutronowe
Znajomość fizyki klasycznej i analizy matematycznej na poziomie magisterskim.
Wykład konwencjonalny
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Egzamin ustny.
Warunek zaliczenia - pozytywna ocena z egzaminu.
[1] Notatki z wykładu
[2] L. D. Landau & E.M. Lifshitz, Course of Theoretical Physics, Vol.2 The Classical Theory of Fields, Pergamon Press
[3] J.D. Jackson, Classical Electrodynamics, John Wiley & Sons
[1] Y. Zeldovich, A. Ruzmaikin, D. Sokoloff, Magnetic Fields in Astrophysics, Gordon & Breach, 1983
[2] K.-H. Rädler, Mean Field Dynamos: The Old Concept and some Recent Developments. Karl Schwarzschild Award Lecture 2013, AN, Vol. 335, p.459, 2014
[3] D.D. Schnack, Lectures in Magnetohydrodynamics, Lecture Notes in Physics, Springer 2009
Zmodyfikowane przez dr Joanna Kalaga (ostatnia modyfikacja: 22-10-2017 23:37)