SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychologia różnic indywidualnych |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PRI-W-S14_pNadGenB9DJK |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia / Psychologia kliniczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 7 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze sposobem przejawiania się różnic indywidualnych w obszarach funkcjonowania psychicznego człowieka oraz z metodami pomiaru różnic indywidualnych.
Brak.
Historia badań nad różnicami indywidualnymi. Współczesne koncepcje opisu różnic indywidualnych. Jednostki opisu różnic indywidualnych.
Różnice indywidualne w zakresie temperamentu.
Style i strategie radzenia sobie ze stresem.
Inteligencja jako przedmiot badań w psychologii różnic indywidualnych. Teorie inteligencji. Znaczenie inteligencji w funkcjonowaniu jednostki. Zdolności i uzdolnienia. Style poznawcze. Twórczość jako przejaw różnic indywidualnych. Uzdolnienia specjalne i ich uwarunkowania.
Czynnikowy model osobowości. Badania nad osobowością.
Psychologia wartości.
Metody badania różnic indywidualnych. Wprowadzenie do badania różnic indywidualnych. Wybrane metody pomiaru inteligencji. Metody badania temperamentu. Metody badania zdolności specjalnych. Metody badania uzdolnień twórczych. Metody badania hierarchii wartości.
Wykład: wykład konwencjonalny, analiza przypadków.
Ćwiczenia: dyskusja, praca w grupach, pomiar, prezentacje multimedialne, studium przypadku.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady: pozytywna ocena z egzaminu pisemnego. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń. Ćwiczenia: raport z badania wybraną metodą, aktywność na zajęciach. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z ćwiczeń i z egzaminu.
Marszał-Wiśniewska M., Uwikłany temperament: osobowość, temperament, środowisko, Warszawa 2011.
Marszał-Wiśniewska M., Łukaszewski W., Wytrwałość w działaniu: wyznaczniki sytuacyjne i osobowościowe, Gdańsk 2006.
Nęcka E., Psychologia twórczości, Gdańsk 2001,
Strelau J., Psychologia różnic indywidualnych, Warszawa 2002,
Konrad S, Hendl C., Inteligencja emocjonalna: podręcznik z zestawem ćwiczeń, Katowice 2000.
Strelau J., Psychologia. Podręcznik akademicki, Gdańsk 2000.
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 21-07-2016 15:17)