Celem przedmiotu jest przygotowanie doktorantów do prowadzenia zajęć dla studentów. Doktoranci przygotowują się do właściwego formułowania tematyki i celów zajęć oraz opracowania taksonomii celów kształcenia. Poznają różne metody, formy i techniki kształcenia studentów. Dowiadują się, w jaki sposób i za pomocą jakich technologii efektywnie kształcić na nowoczesnej uczelni. Zaznajamiają się z najważniejszymi założeniami kontroli i oceny wyników kształcenia.
Wymagania wstępne
brak
Zakres tematyczny
Formułowanie tematyki zajęć.
Określanie celów zajęć oraz opracowanie ich taksonomii.
Metody, formy, techniki kształcenia.
Technologie przydatne w kształceniu na nowoczesnej uczelni.
Zasady prowadzenia zajęć.
Założenia kontroli i oceny wyników nauczania.
Metody kształcenia
Wykład z elementami innych metod nauczania, dyskusja, opis uzasadniający, zadanie.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Egzamin, wykonanie projektu, uczestnictwo w zajęciach.
Literatura podstawowa
D. Bernacka, Od słowa do działania. Przegląd współczesnych metod kształcenia, Warszawa 2001.
Dydaktyka szkoły wyższej. Wybrane problemy, red. U. Schrade, Warszawa 2010.
M. Kostera, A. Rosiak, Nauczyciel akademicki, Gdańsk 2004.
K. Kruszewski, Kształcenie w szkole wyższej, Warszawa 1976.
B. Niemierko, Ocenianie szkolne bez tajemnic, Warszawa 2002
B. Niemierko, Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki, Warszawa 2007.
W. Okoń, Elementy dydaktyki szkoły wyższej, Warszawa 1971.
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
