SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Gimnastyka |
Kod przedmiotu | 16.1-WL-WF-G |
Wydział | Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu |
Kierunek | Wychowanie fizyczne. |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do prowadzenia lekcji gimnastyki w szkołach na III i IV etapie edukacyjnym. Zadaniem przedmiotu jest wyposażenie studentów w wiadomości i umiejętności niezbędne do właściwego stosowania ćwiczeń gimnastycznych jako ważnego środka w kształtowaniu fizycznej i psychicznej sfery osobowości dzieci i młodzieży. Nabycie umiejętności przygotowania i organizacji zawodów gimnastycznych, akrobatycznych i w skokach na trampolinie na poziomie szkolnym.
Student posiada umiejętności ruchowe ukierunkowane na formy gimnastyczne i akrobatyczne oraz prezentuje poziom sprawności motorycznej umożliwiający wykonywanie ćwiczeń na specjalistycznych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych.
Pogłębienie wiedzy studentów w obszarach: teorii, metodyki i organizacji zadań, związanych z prowadzeniem zajęć z zakresu różnych sportów gimnastycznych w tym szczególnie: gimnastyki sportowej, gimnastyki akrobatycznej. Przygotowanie do pracy z młodzieżą i dorosłymi o różnym poziomie sprawności oraz w różnych warunkach z wykorzystaniem środków gimnastycznych. Przedstawienie użytkowych, funkcjonalnych, estetycznych i zdrowotnych walorów sportów gimnastycznych. Organizacja szkolnych zawodów gimnastycznych, akrobatycznych.
Pokaz, praca w grupach, pogadanka, obserwacja, opis, objaśnienie, zajęcia praktyczne, praca w grupach
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Laboratorium kończy się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: sprawdzian i ocena wykonania układów ćwiczeń na poszczególnych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych. Ocena poprawności wykonania ćwiczeń zakresu techniki, obszerności ruchu, kompozycji, estetyki i trudności. Ocena poprawności używanej terminologii w gimnastyce. Ocena umiejętności prawidłowego i bezpiecznego przygotowania stanowiska ćwiczeń. Organizacja i przygotowanie zawodów gimnastycznych.
Barański K., Janowski D., Mazur A., Morzycki B. 1985. Techniki i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń gimnastycznych. Seria: skrypty, AWF Warszawa.
Jezierski Ryszard, Anna Rybicka. 2002. Gimnastyka, teoria i metodyka. Wydawnictwo AWF Wrocław.
Karniewicz J., Kochanowicz K. 1990. Wybrane zagadnienia teoretycznych i praktycznych podstaw gimnastyki. AWF Gdańsk.
Karniewicz J., Kochanowicz K. 1991. Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne. AWF Gdańsk.
Mazurek L., Gimnastyka podstawowa, słownictwo-systematyka, metodyka. Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1980r.
Młokosiewicz H. 1959. Gry gimnastyczne. Sport, Turystyka, Warszawa.
Młokosiewicz H. 1985. Gimnastyka. Seria: Skrypty nr 5. AWF Poznań.
Młokosiewicz H., Pituła J.: Skoki na trampolinie. Geneza dyscypliny. Kult. fiz. 1981, nr 6, s. 14-16.
Nowak M, Piekarski R, Kuriańska-Wołoszyn J, Nowak L, Prywer-Drozdowska J: Gimnastyka. Zarys historii, terminologia i systematyka: podręcznik dla studentów wychowania fizycznego. Gorzów Wlkp.: Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej poznańskiej AWF 2009.
Polak Ewa. 2002. Gimnastyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów.
Szot Z. 2007. Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne i skoki. COS, Warszawa.
Zieliński Marek. 2005. Metodyka nauczania wybranych ćwiczeń gimnastycznych. Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna we Włocławku.
Barański K. 1973. Ćwiczenia gimnastyczne z ławeczkami. Zeszyty naukowo-metodyczne nr 13. AWF Warszawa.
Eider J. 1990. Technika i metodyka nauczania wybranych ćwiczeń z zakresu gimnastyki sportowej. Uniwersytet Szczeciński.
Kaczyński A., Świerczyński Cz. 1984. Gimnastyka, zbiór ćwiczeń proponowanych. AWF Wrocław.
Kazimierz Kochanowicz, Józef Karniewicz. 2002. Ćwiczenia wolne w gimnastyce sportowej. Centralny Ośrodek Sportu, Biblioteka Trenera, Warszawa, s. 175.
Mieczkowski T. 1982. Akrobatyka. WSP Szczecin.
Nowak M. 1995. Gimnastyka przy muzyce w szkole. Agencja Promo-Lider, Warszawa.
Polak E. Polsko angielski słownik pojęć i terminów gimnastycznych. Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów 2007.
Seredyński A.: Akrobatyka Sportowa. Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów 2008.
Szot Z., Dancewicz T. 2004, Ćwiczenia na koniu z łękami, kółkach, poręczach symetrycznych i drążku wysokim - nauczanie programowe. COS, Gdańsk.
Prowadzący zajęcia zapewnia studentom możliwość dodatkowych konsultacji warsztatowych na przyrządach 1 raz w tygodniu w dniu i godzinie podanej na początku semestru.
Zmodyfikowane przez dr Bartłomiej Hes (ostatnia modyfikacja: 10-08-2016 14:38)