1. SylabUZ
2. Faculty of Social Sciences
3. winter term 2016/2017
4. Speech therapy - Postgraduate studies
5. Diagnoza i terapia logopedyczna IV - dysartria, alalia, afazja, inne zaburzenia mowy

Generate PDF for this page

Diagnoza i terapia logopedyczna IV - dysartria, alalia, afazja, inne zaburzenia mowy - course description

Aim of the course

Teoretyczne przygotowanie słuchaczy do samodzielnego prowadzenia diagnozy i terapii logopedycznej. Przyswojenie niezbędnej wiedzy teoretycznej i trening umiejętności praktycznej realizacji diagnozy logopedycznej w zakresie zaburzeń mowy pochodzenia centralnego. Ćwiczenie umiejętności dostosowania metod terapeutycznych w zakresie dysartrii, alalii i afazji do indywidualnych potrzeb pacjenta w zależności od przyczyn i wieku.

Prerequisites

Save changes

Anatomia i fizjologia narządów mowy. Typologia zaburzeń komunikacji językowej. Podstawy neurologii. Wprowadzenie do metodyki diagnozy i terapii logopedycznej.

Scope

Wykład

Afazja, dysfazja – wyjaśnienia terminologiczne. Rodzaje i przyczyny afazji. Anartria, dysartria – definicje, rodzaje, przyczyny (mózgowe porażenie dziecięce, inne). Mowa osób z dysartrią w normie intelektualnej i z upośledzeniem umysłowym. Alalia – wyjaśnienia terminologiczne. Etiologia niedokształcenia mowy pochodzenia korowego. Objawy pozajęzykowe i językowe charakterystyczne dla niedokształcenia mowy pochodzenia korowego.

Ćwiczenia

Charakterystyka poszczególnych metod diagnostycznych w afazji. Metody leczenia, rehabilitacji neurolingwistycznej pacjentów z afazją, dysfazją. Programy rehabilitacyjne i najnowsze metod lecznicze. Diagnostyka neuroobrazowania mózgu w terapii i rehabilitacji mózgu. Metody dodatkowo wspomagające rehabilitację afazji i dysfazji. Wsparcie dla pacjentów i ich rodzin (urzędy, instytucje, ośrodki, grupy wsparcia, organizacje, turnusy rehabilitacyjne). Diagnoza dysartrii. Dysartria a afazja, jąkanie, dyslalia. Metody terapii dysartrii. Proces diagnozowania dzieci z dysfunkcjami mózgowymi. Badania specjalistyczne i logopedyczne – analiza. Proces stymulacji i usprawniania rozwoju mowy u dzieci z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego.

Teaching methods

Wykład – wykład tradycyjny.

Ćwiczenia – metoda projektu, praca z książką, metoda przypadków, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, burza mózgów.

Learning outcomes and methods of theirs verification

Outcome description	Outcome symbols	Methods of verification	The class form

Assignment conditions

Ćwiczenia – na ocenę z konwersatorium składają się wyniki osiągnięte na kolokwiach (50%), ocena z projektu (25%) oraz studium przypadku (25%).

Wykład – egzamin złożony z dwóch części pisemnej i ustnej; warunkiem przystąpienia do części ustnej jest uzyskanie 30% punktów z części pisemnej. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń.

Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z ćwiczeń (50%) i z egzaminu (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z ćwiczeń i egzaminu.

Recommended reading

1. Borkowska A. R., Domańska Ł., Neuropsychologia kliniczna dziecka: wybrane zagadnienia, Warszawa 2006.
2. Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (red.), Podstawy neurologopedii, Opole 2005.
3. Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.), Logopedia: pytania i odpowiedzi, T. 1-2, Opole 2003.
4. Maruszewski M., Mowa a mózg: zagadnienia neuropsychologiczne, Warszawa 1970.
5. Parol U., Dziecko z niedokształceniem mowy, Warszawa 1989.
6. Pąchalska M., Afazjologia, Warszawa-Kraków 1999.
7. Pąchalska M., Neuropsychologia kliniczna, T. 1-2, Warszawa 2007.
8. Styczek I., Logopedia, Warszawa 1981.
9. Tarkowski Z., Dyzartria, Lublin 1999.

Further reading

1. Borkowska M., ABC rehabilitacji dzieci, Warszawa 1989.
2. Michałowicz R. (red.), Mózgowe porażenie dziecięce, Warszawa 1993.
3. Walsh K., Neuropsychologia kliniczna, Warszawa 2000.
4. Zaleski T., Opóźnienia w rozwoju mowy, Warszawa 2002.

Notes

Modified by dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ (last modification: 01-01-2017 23:05)