1. SylabUZ
2. Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
3. semestr zimowy 2017/2018
4. Pielęgniarstwo - pierwszego stopnia z tyt. licencjata pielęgniarstwa
5. Podstawy ratownictwa medycznego

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy ratownictwa medycznego - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Nabycie umiejętności samodzielnego udzielania pomocy w nagłych stanach zagrożenia zdrowia i życia poszkodowanego

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Znajomość anatomii oraz fizjologii człowieka.

Zakres tematyczny

Wykład:

1. Organizacja i funkcjonowanie systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego w Polsce. Akty prawne regulujące funkcjonowanie systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Rola i zadania pielęgniarki w jednostkach ratownictwa medycznego. Zakres medycznych działań ratowniczych podejmowanych przez pielęgniarki w systemie.

2. Internistyczne stany zagrożenia życia.

3. Wyróżniki medycyny katastrof. Fazy i organizowanie akcji ratunkowej. Modele

i zasady współpracy międzynarodowej.

4. Zarządzanie kryzysowe w katastrofach klęskach żywiołowych.

5. Prawa człowieka w sytuacjach nadzwyczajnych.

6. Ocena stanu życia i zdrowia w miejscu katastrof, segregacja chorych, przygotowanie poszkodowanych do transportu, współpraca z jednostkami ratownictwa medycznego.

7. Poznanie dostępnej diagnostyki obrazowej i laboratoryjnej przypisanej dla szpitalnych oddziałów

ratunkowych.

8. Prawidłowe planowanie diagnostyki obrazowej i laboratoryjnej u pacjentów w stanie zagrożenia życia i zdrowia.

Laboratoria:

1. Pierwsza pomoc przy ranach, krwotokach. Rodzaje opatrunków, sposoby zaopatrywania oraz wyposażenie apteczki.

2. Postępowanie ratownicze w przypadku obrażeń termicznych: oparzeń, odmrożeń.

3. Pierwsza pomoc w nagłych stanach internistycznych: hipoglikemia, hiperglikemia, udar mózgu, atak astmy oskrzelowej.

4. Wstrząsy – przyczyny, rodzaje, ocena i rozpoznanie, postacie kliniczne i postępowanie.

5. Zatrucia – przyczyny, rodzaje oraz postępowania ratownicze w przypadku zatruć. Odtrutki.

6. Katastrofy. Segregacja – triage.

7. Prawidłowo rozpoznaje stan poszkodowanego I analogicznie do jego stanu przyporządkowuje odpowiednie badania diagnostyczne z wypisaniem skierowania.

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, ćwiczenia praktyczne, pogadanki, metody aktywizujące, symulacja medyczna

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

WYKŁAD:

Zaliczenie wykładów: zaliczenie z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest egzamin pisemny – test z zagadnień programowych wykładów opracowanych w formie pytań. Warunkiem zaliczenia egzaminu jest uzyskanie określonej minimalnej liczby punktów na zaliczenie na ocenę dostateczną: 60% prawidłowych odpowiedzi.

Laboratoria: Kończą się zaliczeniem z oceną. Efekty kształcenia będą weryfikowane trzema sposobami: 1.Wejściówki z zakresu tematów z poprzednich zajęć. Zaliczenie na ocenę dostateczną stanowi 60% możliwych do zdobycia punktów.

2.Zaliczenie praktyczne następujących umiejętności: badanie urazowe poszkodowanego, RKO osoby dorosłej oraz dziecka, pierwsza pomoc w NSZŻ. Za każde zadanie student otrzymuje ocenę. Część praktyczna będzie oceniana na podstawie prawidłowo wykonanego algorytmu, bądź danej procedury.

3.Aktywność na zajęciach oraz przygotowanie prezentacji z zakresu pierwszej pomocy we wskazanym nagłym stanie zagrożenia życia. Ocena z ćwiczeń będzie średnią arytmetyczną ocen uzyskanych za poszczególne formy.

Samokształcenie obejmuje treści z podanej literatury przedmiotu. Warunkiem zaliczenia jest przygotowanie pracy pisemnej na wybrany

temat. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią arytmetyczną uzyskanych ocen ze wszystkich form zajęć.

Ocena końcowa będzie wystawiana na podstawie średnich arytmetyczna wszystkich ocen jakie zdobył student w trakcie nauki przedmiotu.

Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.

Literatura podstawowa

1. Jakubaszko J (red.).ABC Resuscytacji, Wydawnictwo Medyczne Górnicki., Wrocław 2005.

2. Jakubaszko J (red.).Ratownik medyczny, Wydawnictwo Medyczne Górnicki., Wrocław 2003.

3. Mattu A, Brady W., EKG w medycynie ratunkowej,. Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław 2006.

4. Nowakowski R., Klonowski R., Organizacja zabezpieczenia medycznego katastrof i stanów nagłych, A. M. Łódź 1997.

5. Jakubaszko J (red.). Medycyna ratunkowa. Stany nagłe pochodzenia wewnętrznego,. Wydawnictwo Medyczne Górnicki, Wrocław

2003.

6. Hanson W. Procedury w intensywnej terapii III, MedMedia 2009.

7. Marino P.L., (red.) Intensywna terapia (ICU), Urban & Partner 2009.

8. Colguhoun M.C., Handley A.J., Evans T. R.: ABC Resuscytacji. Wyd. Medyczne Górnicki, Wrocław 2002.

9. Kamiński B., Kubler A. (red.): Anestezjologia i intensywna terapia. PZWL,

Warszawa 2005.

10. Zawadzki A. (red.): Medycyna ratunkowa i medycyna katastrof. PZWL,

Warszawa 2005.

11. Keim S. M. Ratunkowa na dyżurze. PZWL, Warszawa 2005.

12. Chomiczewski K., Kocik J., Szkoda T.: Bioterroryzm. PZWL, Warszawa 2005.

13. Kowalczyk M., Rump S., Kołaciński Z.: Medycyna katastrof chemicznych. PZWL, Warszawa 2005.

14. Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji 2010

Literatura uzupełniająca

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr n. med. Joanna Hoffmann-Aulich (ostatnia modyfikacja: 10-05-2017 14:16)